Materiali i Përgatitjes për Orën Mësimore për Mësimin 23

Kur Vonon Bekimi i Martesës së Përjetshme ose Bekimi për të Pasur Fëmijë

Shumë njerëz përjetojnë vonesa në plotësimin e dëshirave të tyre të drejta për martesë ose fëmijë dhe këto vonesa mund të sjellin shkurajim, shqetësim ose dhimbje. Teksa e studioni këtë material, mendoni përse mund të mirëbesojmë se Zoti do t’i përmbushë bekimet e Tij të premtuara për familjet tona të përjetshme nëse jemi besnikë ndaj Tij. Gjithashtu merrni parasysh përse ne jemi të gjithë të nevojshëm në Kishën e Shpëtimtarit dhe në planin e Perëndisë, cilatdo qofshin rrethanat tona familjare.

Pjesa 1

Po sikur rrethanat e mia të mos përputhen me ato që përshkruhen në proklamatën mbi familjen?

Udhëheqësit e Kishës japin mësim idealet e jetës familjare. Ata gjithashtu e kuptojnë se jo çdo njeri i përjeton këto ideale. Për shembull, në proklamatën për familjen profetët japin mësim se disa “rrethana … mund të bëjnë të nevojshme përshtatjen” në përmbushjen e përgjegjësive të shenjta familjare (“Familja: Një Proklamatë drejtuar Botës”, ChurchofJesusChrist.org).

Plaku Nil L. Andersen, i Kuorumit të Dymbëdhjetë Apostujve, pranoi se anëtarët besnikë të Kishës përjetojnë një larmi rrethanash familjare:

“Ka kaq shumë njerëz, të rinj e të moshuar, të cilët janë besnikë dhe të vërtetë ndaj ungjillit të Jezu Krishtit, edhe pse përvoja e tyre e tanishme nuk përshtatet mirë me brendinë e proklamatës për familjen: fëmijë, jeta e të cilëve është tronditur nga shkurorëzimi; … gra dhe burra të shkurorëzuar të cilët janë plagosur rëndë nga mungesa e besnikërisë e bashkëshortit/es; bashkëshortë dhe bashkëshorte që nuk mund të kenë fëmijë; … gra dhe burra beqarë të cilët, për arsye të ndryshme, nuk kanë mundur të martohen.” (“Syri i Besimit”, Liahona, maj 2019, f. 36)

Presidenti M. Rasëll Ballard, i Kuorumit të Dymbëdhjetë Apostujve, na mësoi:

“Vëllezër e motra, më shumë se gjysma e të rriturve në Kishë sot janë të ve, të shkurorëzuar ose nuk janë martuar ende. Disa njerëz pyesin veten për mundësitë dhe vendin e tyre në planin e Perëndisë dhe në Kishë. Ne duhet të kuptojmë se jeta e përjetshme nuk është thjesht një çështje e gjendjes së tanishme martesore, por e dishepullimit dhe të qenit ‘të guximshëm në dëshminë e Jezusit’ [Doktrina e Besëlidhje 76:79; shih edhe Doktrina e Besëlidhje 121:29]. …

… Të gjithë ata që e pranojnë dhuratën e hirshme të pendimit nga Shpëtimtari dhe i jetojnë urdhërimet e Tij, do të marrin jetë të përjetshme, edhe nëse nuk i fitojnë të gjitha karakteristikat dhe përsosjet e saj në vdekshmëri.” (“Shpresë te Krishti”, Liahona, maj 2021, f. 55)

Disa njerëz mund të pyesin veten përse udhëheqësit e Kishës vazhdojnë të japin mësim rreth idealeve mbi jetën familjare kur shumë anëtarë të Kishës nuk i përjetojnë këto ideale.

Motra Sheron Iubank e Presidencës së Përgjithshme të Shoqatës së Ndihmës tregoi një pjesë të përvojës së saj dhe dha ide si një grua në moshë madhore beqare:

“Ngaqë jam beqare, e kuptoj se si ndihesh për këtë. Nuk ke njeri ku të mbështetesh; e ulura në kishë është e sikletshme; mbrëmjet festive mund të jenë torturë; të afërmit e ndiejnë se mund të bëjnë komente kur askush nuk duhet të thotë asnjë fjalë. …

Të gjesh vendin tënd në një Kishë që përqendrohet te familja, gjithashtu mund të jetë sfiduese. Por realiteti është që shumica e anëtarëve të Kishës nuk jetojnë në situata të përsosura familjare. Nuk jam e sigurt a jeton ndonjë njeri në atë familje të përsosur, ideale. Pra, përse e mbajmë theksin te familja? Ngaqë familja është fati ynë dhe ne jemi në këtë tokë që të mësojmë aftësitë për marrëdhënie të forta familjare, pavarësisht nga cila është vetë situata jonë.” (“A Letter to a Single Sister”, Ensign, tetor 2019, f. 40)

Përsiatni në Përgatitje për Orën Mësimore

Në çfarë mënyrash mund të ushtrojmë besim te Jezu Krishti dhe mësimet e Tij mbi familjen, edhe kur rrethanat e familjes sonë nuk janë ideale?

Pjesa 2

Si mund të shkoj përpara me besim kur vonohen bekimet e dëshiruara?

Abrahami dhe Sara e dinin se si ishte të të vonoheshin disa bekime dhe të tjera të mos përmbusheshin në këtë jetë. Kur Abrahami ishte 75 vjeç, ai dhe Sara nuk kishin fëmijë (shih Zanafilla 11:29–30; 12:4). Prapëseprapë Zoti i premtoi atij: “Do t’i bëj pasardhësit e tu si pluhurin e tokës” (Zanafilla 13:16). Zoti gjithashtu premtoi se Abrahamit dhe pasardhësve të tij do t’u jepej toka e Kanaanit si trashëgimi (shih Zanafilla 17:8). Më vonë, kur Abrahami ishte 100 vjeç dhe Sara ishte 90 vjeçe, atyre iu premtua që Sara do të lindte një djalë i cili do të quhej Isak (shih Zanafilla 17:17, 19). Ndonëse u përmbushën ky premtim dhe disa premtime të tjera të dhëna atyre, premtimet e Zotit që ata do të kishin pasardhës të panumërt dhe do të merrnin tokën e premtuar nuk u përmbushën gjatë jetës së Abrahamit dhe Sarës.

Në librin e Hebrenjve, Apostulli Pal i përmendi këto premtime që iu bënë Abrahamit dhe Sarës.

Studioni në Përgatitje për Orën Mësimore

Lexoni te Hebrenjve 11:8, 11–13 dhe merrni parasysh se çfarë mund të mësoni nga shembulli i Abrahamit dhe Sarës rreth ushtrimit të besimit te Jezu Krishti kur bekimet e dëshiruara vonohen ose nuk përmbushen në këtë jetë.

Presidenti Dallin H. Ouks, i Presidencës së Parë, shpjegoi: “Besim do të thotë të mirëbesosh – të mirëbesosh në vullnetin e Perëndisë, të mirëbesosh në mënyrën se si Ai i bën gjërat dhe të mirëbesosh në kohën e planifikuar prej Tij” (“Timing”, Ensign, tetor 2003, f. 12).

Pritja për Zotin lidhur me bekimet që dëshirojmë, mund të vërë në provë durimin dhe bindjen tonë. Teksa shërbente si anëtar i Të Shtatëdhjetëve, Plaku Spenser J. Kondi tregoi:

“Nganjëherë, në padurimin tonë tokësor, mund të na humbin nga sytë premtimet e çmuara të Zotit dhe ta shkëputim bindjen tonë nga përmbushja e këtyre premtimeve.” (“Claim the Exceeding Great and Precious Promises”, Liahona, nëntor 2007, f. 17)

Në mënyrë të ngjashme, Presidenti Ballard dha mësim atë që vijon rreth pritjes për Zotin:

“Pritja për Zotin nënkupton bindje të vazhdueshme dhe përparim shpirtëror drejt Tij. Pritja për Zotin nuk nënkupton që të presim duke mos bërë gjë. Kurrë nuk duhet të ndiheni se jeni në radhë në një dhomë pritjeje. …

Rritja vetjake që dikush mund ta arrijë tani, ndërkohë që pret për Zotin dhe premtimet e Tij, është një pjesë përbërëse e paçmuar, e shenjtë e planit të Tij për secilin prej nesh. … Zoti i nderon ata që shërbejnë dhe presin për Të me durim e besim [shih Isaia 64:4; Doktrina e Besëlidhje 133:45].” (“Shpresë te Krishti”, f. 55)

Shënojini Mendimet Tuaja

Mbajini shënim përvojat ose mësimet që i kanë dhënë formë vetëbesimit tuaj se Zoti do t’i plotësojë premtimet e Tij edhe po të vonohen bekimet.

Pjesa 3

Si mund të jap ndihmesë në Kishën e Zotit pavarësisht nga rrethanat e familjes sime?

Disa anëtarë të Kishës rrethanat familjare të të cilëve nuk përputhen aktualisht me ato të përshkruara në proklamatën mbi familjen, mund të pyesin veten se si zënë vend ata në Kishë. Apostulli Pal e krahasoi Kishën e Jezu Krishtit me trupin fizik për të na dhënë mësim përse çdo anëtar i Kishës është i nevojshëm.

Studioni në Përgatitje për Orën Mësimore

Lexoni te 1 Korintasve 12:12, 16–17, 21, 25–27 dhe mendoni rreth mënyrës se si çdo anëtar i Kishës është jetik dhe jep ndihmesë për të gjithë Kishën.

Rrethanat tona të pashoqe mund t’u sjellin vlerë dhe përvojë familjeve të lagjes ose degës sonë. President Ballard theksoi:

“Kurrë mos harroni se jeni fëmijë i Perëndisë, Atit tonë të Amshuar, tani dhe përgjithmonë. Ai ju do dhe Kisha ju do dhe ka nevojë për ju. Po, ne kemi nevojë për ju! Kemi nevojë për zërat, talentet, aftësitë, mirësinë dhe drejtësinë tuaj.” (“Shpresë te Krishti”, f. 55)

Plaku Robert D. Hejls, i Kuorumit të Dymbëdhjetë Apostujve, gjithashtu dha mësim:

“Çdonjëri prej nesh mund ta veçojë veten nga familja e kësaj lagjeje nisur nga ndryshimet tona. … Në vend të kësaj, le t’i ndajmë dhuntitë dhe talentet tona me të tjerët, duke u sjellë atyre shkëlqim shprese dhe gëzimi dhe, ndërsa e bëjmë këtë gjë, ne lartësojmë vetë shpirtrat tanë.” (“Belonging to a Ward Family”, Ensign, mars 1996, f. 16)

Përsiatni në Përgatitje për Orën Mësimore

Çfarë mund të bëj që t’i kuptoj më mirë anëtarët e tjerë të lagjes ose degës sime dhe t’i ndihmoj të ndihen të vlerësuar dhe të përfshirë? Nëse ndihem sikur nuk përkas në Kishë, çfarë mund të bëj për ta lejuar Shpëtimtarin të më ndihmojë që ta ndiej vlerën time dhe vendin tim në Kishën e Tij?

Doni më Shumë? (Me Dëshirë)

Si mund ta di se ku përkas në planin e Perëndisë dhe në Kishën e Zotit, në qoftë se nuk e ndiej që rrethanat e familjes sime janë ideale?

Në konferencën FamilySearch RootsTech 2021, Plaku Xhefri R. Holland dhe Motra Patrisha Teri Holland dhanë mësim rreth rëndësisë së të shikuarit të vetes sonë dhe të tjerëve si pjesëtarë të familjes së përjetshme të Perëndisë. Ju mund t’i dëgjoni fjalët e tyre në materialin filmik “Elder and Sister Holland Keynote: Family Discovery Day” [“Fjala Kryesore e Plakut dhe Motrës Holland: Dita e Zbulimit të Familjes”] (kodi kohor 30:58–34:58).

Materiali filmik “Këngë të Kënduara e të Pakënduara” (2:56) ilustron vlerën që çdo anëtar individual i Kishës së Shpëtimtarit i sjell tërë Kishës.

Në bisedën “Syri i Besimit” (faqet 36–37), Plaku Andersen tregoi për këndvështrimin dhe përpjekjet e një motre beqare për t’i shërbyer familjes së saj dhe për të shërbyer në Kishën e Zotit, ndërkohë që përjetonte një vonesë në marrjen e bekimeve të dëshiruara.

Si mund t’i ndihmoj anëtarët e tjerë të Kishës që të ndihen të përkrahur dhe të përfshirë?

Në bisedën “Sy për të Parë” (Liahona, nëntor 2020, f. 16–17), Motra Mishel D. Krejg, e Presidencës së Përgjithshme të Të Rejave, tregoi shembullin e një të reje e cila ndihmoi një motër në lagjen e saj që kohët e fundit ishte ndarë nga bashkëshorti i vet.

Ku mund të mësoj më shumë rreth mësimeve të Kishës mbi rrethanat e ndryshme familjare?

Burimet në vijim ofrojnë këshillë dhe inkurajim për individët në rrethana të ndryshme familjare:

• Të rinjtë në moshë madhore beqarë: Gordon B. Hinckley, “A Conversation with Single Adults”, Ensign, mars 1997, f. 58–63; M. Rasëll Ballard, “Shpresë te Krishti”, Liahona, maj 2021, f. 53–56.

• Shkurorëzimi: Jackie W., “Rebuilding My Life after Divorce”, Liahona, shtator 2020, ChurchofJesusChrist.org, vetëm digjitale; “My Experience with Divorce” (4:20); “Faith Journey: When Parents Get Divorced” (3:05).

• Prindër të vetëm: Dejvid S. Bakster, “Besim, Qëndrueshmëri, Përmbushje: Një Mesazh Drejtuar Prindërve të Vetëm”, Liahona, maj 2012, f. 37–39; “His Grace: Finding Peace in Christ as a Single Parent” (3:17).

• Shterpësia: Jodi King, “Belonging in the Church through the Lens of Infertility”, Liahona, mars 2020, f. 46–49; shih edhe burime shtesë në pjesën “Doni më Shumë?” të materialit të përgatitjes për orën mësimore për mësimin 15.