Dood, geestelijke
De geestelijke dood houdt in dat we van God zijn afgesneden. In de Schriften staan twee oorzaken van de geestelijke dood. De eerste oorzaak is de val, en de tweede is onze eigen ongehoorzaamheid.
De profeet Samuël leert ons in het Boek van Mormon: ‘Het gehele mensdom, dat door de val van Adam van de tegenwoordigheid des Heren was afgesneden, wordt als dood beschouwd, zowel met betrekking tot stoffelijke als tot geestelijke dingen’ (Helaman 14:16). Gedurende ons leven zijn we afgesneden van Gods tegenwoordigheid. Jezus Christus verlost met zijn verzoening iedereen van de geestelijke dood. Samuël getuigde dat de opstanding van de Heiland ‘het gehele mensdom van de eerste dood — die geestelijke dood — [verlost] (…). Zie, de opstanding van Christus verlost het mensdom, ja, het gehele mensdom, en brengt hen terug in de tegenwoordigheid des Heren’ (Helaman 14:16–17). De profeet Lehi predikte dat het wegens de verzoening was dat ‘alle mensen tot God [komen]; daarom staan zij in zijn tegenwoordigheid om door Hem te worden geoordeeld naar de waarheid en heiligheid die in Hem zijn’ (2 Nephi 2:10).
Verder is de geestelijke dood het gevolg van onze eigen ongehoorzaamheid. Onze zonden maken ons onrein, waardoor we niet in de tegenwoordigheid van God kunnen wonen. (Zie Romeinen 3:23; Alma 12:12–16, 32; Helaman 14:18; Mozes 6:57.) Krachtens zijn verzoening biedt Jezus Christus ons verlossing van deze geestelijke dood aan, maar alleen als we geloof in Hem oefenen, ons van onze zonden bekeren, en de beginselen en verordeningen van het evangelie gehoorzamen. (Zie Alma 13:27–30; Helaman 14:19; Geloofsartikelen 1:3.)