Avondmaal, het
Op de avond vóór zijn kruisiging is Jezus Christus met zijn apostelen samengekomen en heeft Hij het avondmaal ingesteld. ‘Hij nam een brood, sprak de dankzegging uit, brak het en gaf het hun, zeggende: Dit is mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt; doet dit tot mijn gedachtenis. Evenzo de beker, na de maaltijd, zeggende: Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed, die voor u uitgegoten wordt’ (Lucas 22:19–20). Na zijn opstanding heeft Hij het avondmaal ook onder de Nephieten ingesteld. (Zie 3 Nephi 18:1–11.)
Nu gebruiken we brood en water ter nagedachtenis van Jezus Christus’ zoenoffer. Deze verordening is een essentieel onderdeel van onze verering en onze geestelijke ontwikkeling. Hoe meer we haar betekenis overdenken, des te heiliger wordt zij voor ons.
De Heiland en zijn verzoening indachtig zijn
Het avondmaal biedt u de gelegenheid om in dankbaarheid te denken aan het leven, de bediening en de verzoening van de Zoon van God.
Bij het gebroken brood, denkt u aan zijn lichaam. U kunt denken aan zijn lichamelijke lijden — vooral aan zijn lijden aan het kruis. U kunt indachtig zijn dat alle mensen dankzij zijn barmhartigheid en genade uit het graf opstaan en de kans hebben om eeuwig bij God te wonen.
Bij het bekertje water kunt u indachtig zijn dat de Heiland, gedurende een intens geestelijk lijden, dat begon in de hof van Getsemane, zijn bloed heeft vergoten. Daar zei Hij: ‘Mijn ziel is zeer bedroefd, tot stervens toe’ (Matteüs 26:38). Hij gaf zich over aan de wil van de Vader en leed meer dan wij kunnen bevatten: ‘[Er kwam] bloed uit iedere porie, zo groot [was] zijn smart […] wegens de goddeloosheid en gruwelen van zijn volk’ (Mosiah 3:7). U kunt indachtig zijn dat door het bloed dat Hij vergoot, Jezus Christus u en alle andere mensen heeft gered van wat in de Schriften de ‘oorspronkelijke schuld’ van Adams overtreding wordt genoemd (Mozes 6:54). U kunt indachtig zijn dat Hij ook geleden heeft voor de zonden, smarten en pijnen van alle kinderen van onze hemelse Vader, en daarmee vergeving van zonden teweeg heeft gebracht voor wie zich bekeren en het evangelie naleven. (Zie 2 Nephi 9:21–23.)
Hernieuwde verbonden en beloofde zegeningen
Wanneer u aan het avondmaal deelneemt, getuigt u tot God dat u zijn Zoon niet alleen indachtig zult zijn gedurende de korte tijd van die heilige verordening. U belooft Hem altijd indachtig te zijn. U getuigt dat u bereid bent de naam van Jezus Christus op u te nemen en dat u gehoorzaam zult zijn aan zijn geboden. Met de stellige beloften die u tijdens het avondmaal doet, hernieuwt u uw doopverbond. (Zie Mosiah 18:8–10; LV 20:37.)
Als u zich houdt aan uw doopverbond ontvangt u grote zegeningen. Wanneer u dat verbond hernieuwt, hernieuwt ook de Heer de beloofde vergiffenis van uw zonden. Gereinigd van zonden kunt u ‘zijn Geest altijd bij [u] hebben’ (LV 20:77). Het gezelschap van de Geest is een van de grootste gaven die u in dit leven kunt krijgen. De Geest zal u voorgaan op de paden van gerechtigheid en vrede, en u naar het eeuwige leven met uw Vader in de hemel en Jezus Christus leiden.
Het avondmaal waardig zijn
Neem ter voorbereiding op het wekelijkse avondmaal de tijd om uw leven onder de loep te nemen en u van uw zonden te bekeren. U hoeft niet volmaakt te zijn om aan het avondmaal deel te nemen, maar u moet wel een nederige en bekeerlijke houding hebben. U behoort zich elke week met een gebroken hart en een verslagen geest op die heilige verordening voor te bereiden. (Zie 3 Nephi 9:20.)
Als u het avondmaal benadert met de eerbied en ernst die het verdient, biedt het u wekelijks een mogelijkheid tot zelfbeschouwing, bekering en hernieuwde toewijding — een bron van kracht en een constante geheugensteun aan de verzoening van de Heiland.