Offeren
Wanneer we een offer brengen, geven we iets van waarde op voor iets dat grotere waarde heeft. Als heiligen der laatste dagen hebben we de kans om wereldse dingen op te geven voor de Heer en zijn koninkrijk. De leden van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen dienen bereid te zijn elk offer te brengen dat de Heer van hen vereist. Als er geen offers van ons verlangd werden, zouden we nooit het geloof kunnen ontwikkelen dat we nodig hebben voor ons eeuwig heil.
De verzoening van Jezus Christus is het grote en eeuwige offer in het middelpunt van het evangelie. (Zie Alma 34:8, 6–16.) Vóór de Heiland de verzoening tot stand bracht, bracht zijn verbondsvolk dierenoffers symbolisch voor zijn offer. Dit gebruik vestigde hun aandacht op de verzoening die komen ging. (Zie Mozes 5:4–8.) Het gebod om dierenoffers te brengen, is met de dood van Jezus Christus geëindigd. Tegenwoordig nemen wij in de kerk ter gedachtenis van de verzoening van de Heiland deel aan het avondmaal.
Behalve het zoenoffer van Jezus Christus indachtig te zijn, dienen we ook ons eigen offer te brengen: een gebroken hart en een verslagen geest. De Heiland heeft gezegd: ‘Gij zult Mij geen bloedvergieten meer offeren; ja, uw offeranden en uw brandoffers moeten worden afgeschaft, (…). Maar gij zult Mij als offer een gebroken hart en een verslagen geest brengen. En wie tot Mij komt met een gebroken hart en een verslagen geest, die zal Ik dopen met vuur en met de Heilige Geest’ (3 Nephi 9:19–20).
Een gebroken hart en een verslagen geest hebben, wil zeggen dat u nederig bent en ontvankelijk voor de wil van God en de raad van de leiders van de kerk. Het betekent ook dat u diep verdriet voor zonde voelt en een oprecht verlangen hebt om u te bekeren. De profeet Lehi heeft nadruk gelegd op het belang van deze offerbereidheid: ‘Zie, Hij geeft Zichzelf als offer voor de zonde om aan de doeleinden der wet te voldoen voor allen die een gebroken hart en een verslagen geest hebben; en voor niemand anders kan aan de doeleinden der wet worden voldaan’ (2 Nephi 2:7). Als u geen gebroken hart en een verslagen geest offert, kunt u niet alle zegeningen van de verzoening ontvangen.
Als u bereid bent om het gebod van de Heer te eren en offers te brengen, zal Hij u aanvaarden. De Heer vertelde de heiligen van weleer: ‘Allen (…) die weten dat hun hart oprecht is en gebroken, en hun geest verslagen, en die gewillig zijn hun verbonden na te komen door opoffering — ja, iedere opoffering die Ik, de Heer, gebieden zal — zij worden door Mij aanvaard’ (LV 97:8). Met een eeuwig perspectief voor ogen zult u zien, dat het eigenlijk geen offer is om wereldse dingen op te geven. De zegeningen die u ontvangt zijn groter dan alles wat u gevraagd wordt op te geven.