Vasten en vastengaven
Vasten houdt in dat iemand zich vrijwillig een bepaalde tijd voedsel en drinken ontzegt. Door vasten vergezeld te laten gaan van innig gebed kan iemand zichzelf en anderen voorbereiden op Gods zegeningen.
Redenen om te vasten
Op een keer wierp de Heiland bij een kind een duivel uit en greep die ervaring aan om zijn discipelen de kracht van vasten en gebed te leren. Zijn discipelen vroegen Hem: ‘Waarom hebben wij hem niet kunnen uitdrijven?’ Jezus antwoordde: ‘Vanwege uw kleingeloof. Want voorwaar, Ik zeg u, indien gij een geloof hebt als een mosterdzaad, zult gij tot deze berg zeggen: Verplaats u vanhier daarheen en hij zal zich verplaatsen en niets zal u onmogelijk zijn. Maar dit geslacht vaart niet uit dan door bidden en vasten.’ (Zie Matteüs 17:14–21.)
Hieruit leren we dat bidden en vasten kracht kan schenken aan wie een priesterschapszegen geeft of ontvangt. Ook is het van toepassing op uw inspanningen om het evangelie na te leven. Als u een zwakte of zonde hebt die u in moeilijkheden brengt, zult u wellicht moeten bidden en vasten om hulp of vergiffenis. Evenals de demon die door Christus werd uitgedreven, kan uw probleem van dien aard zijn dat alleen vasten en bidden uitkomst bieden.
U kunt om vele redenen vasten. Vasten is een manier om God te aanbidden en uw dank jegens Hem te uiten. (Zie Lucas 2:37; Alma 45:1). U kunt vasten en uw hemelse Vader bidden om de zieken en bezochten te zegenen. (Zie Matteüs 17:14–21.) Door te vasten kunnen u en uw dierbaren persoonlijke openbaring ontvangen en zich openstellen voor de waarheid. (Zie Alma 5:46; 6:6.) U kunt vasten om uzelf te wapenen tegen verleiding. (Zie Jesaja 58:6.) U kunt vasten om uzelf voor God te vernederen en geloof in Jezus Christus te oefenen. (Zie Omni 1:26; Helaman 3:35.) U kunt vasten om te weten te komen hoe u het beste zendingswerk kunt doen of hoe u uw roeping kunt grootmaken. (Zie Handelingen 13:2–3; Alma 17:3, 9; 3 Nephi 27:1–2.) Ook als men verdriet heeft of als men rouwt kan men vasten. (Zie Alma 28:4–6; 30:1–2.)
Vastenzondag
De kerk heeft één zondag in de maand, doorgaans de eerste zondag, aangewezen als vastendag. Bij een goede inachtneming van de vastendag slaat men twee opeenvolgende maaltijden over, woont men de vasten-en-getuigenisdienst bij, en geeft men een royale vastengave aan de bisschop voor de behoeftigen.
Uw vastengaven behoort minimaal de tegenwaarde van de twee overgeslagen maaltijden te zijn. Wees zo royaal mogelijk en geef veel meer dan dit bedrag.
U kunt behalve op de vastendag die de kerkleiders hebben vastgesteld, ook op een andere dag vasten, afhankelijk van uw behoeften en die van anderen. U moet echter niet te vaak of langdurig vasten.
Het ware vasten
In de bergrede leert Jezus zijn discipelen het ware vasten. Hij sprak zich uit tegen huichelaars die wanneer zij vasten ‘hun aangezicht ontoonbaar [maken], om zich aan de mensen te vertonen.’ In plaats van u rechtschapen voor te doen, behoort u zich te vertonen ‘aan uw Vader, die in het verborgene is; en uw Vader, die in het verborgene ziet, zal het u vergelden’ (Matteüs 6:16–18).
Ook de profeet Jesaja heeft over de ware geest van vasten gesproken: ‘Is dit niet het vasten dat Ik verkies: de boeien der goddeloosheid los te maken, de banden van het juk te ontbinden, verdrukten vrij te laten en elk juk te verbreken? Is het niet, dat gij voor de hongerige uw brood breekt en arme zwervelingen in uw huis brengt, ja, als gij een naakte ziet, dat gij hem bekleedt en u niet onttrekt aan uw eigen vlees en bloed?’ (Jesaja 58:6–7.)
Jesaja getuigde ook van de zegeningen die we krijgen als we de wet van vasten gehoorzamen: ‘Dan zal uw licht doorbreken als de dageraad en uw wond zich spoedig sluiten; uw heil zal voor u uit gaan, de heerlijkheid des Heren zal uw achterhoede zijn. Als gij dan roept, zal de Here antwoorden; als gij om hulp roept, zal Hij zeggen: Hier ben Ik. (…) Wanneer gij de hongerige schenkt wat gij zelf begeert en de verdrukten verzadigt, dan zal in de duisternis uw licht opgaan en uw donkerheid zal zijn als de middag. En de Here zal u voortdurend leiden, u in dorre streken verzadigen en uw gebeente krachtig maken; dan zult gij zijn als een besproeide hof en als een bron, waarvan het water niet teleurstelt’ (Jesaja 58:8–11).