Hoop
Het woord hoop wordt soms verkeerd begrepen. In ons dagelijkse taalgebruik duidt het woord vaak op een mate van onzekerheid. Zo zeggen we bijvoorbeeld dat we hopen dat de zon gaat schijnen of dat een goede vriend ons een bezoek brengt. In evangelietaal is het woord hoop zeker, vast en actief. De profeten spreken over ‘onwrikbare hoop’ (Alma 34:41) en een ‘levende hoop’ (1 Petrus 1:3). De profeet Moroni leerde: ‘Hij die in God gelooft [mag] met zekerheid hopen op een betere wereld, ja, zelfs een plaats ter rechterhand Gods, welke hoop voortvloeit uit geloof en een anker vormt voor de ziel der mensen, dat hen zeker en standvastig maakt, te allen tijde overvloedig in goede werken, en hen ertoe leidt God te verheerlijken’ (Ether 12:4).
Wanneer we hoop hebben, vertrouwen we op Gods beloften. We hebben de geruststellende zekerheid dat we ons ‘loon [zullen ontvangen], ja, vrede in deze wereld en het eeuwige leven in de toekomende wereld’ als we ‘de werken van gerechtigheid’ doen (LV 59:23). Mormon schreef dat een dergelijke hoop alleen door de verzoening van Jezus Christus komt: ‘En waar zult gij op hopen? Zie, ik zeg u dat gij door de verzoening van Christus en de kracht van zijn opstanding zult hopen tot het eeuwige leven te worden opgewekt, en wel wegens uw geloof in Hem volgens de belofte’ (Moroni 7:41).
Door het evangelie zo goed mogelijk na te leven, groeit in u het vermogen om ‘overvloedig te zijn in de hoop, door de kracht des heiligen Geestes’ (Romeinen 15:13). U zult in hoop groeien als u bidt en God om vergeving vraagt. In het Boek van Mormon verzekerde een zendeling, Aäron genaamd, een Lamanitische koning: ‘Indien gij u bekeert van al uw zonden, en u neerbuigt voor God en zijn naam in geloof aanroept, gelovende dat gij zult ontvangen, dan zult gij de hoop ontvangen waarnaar gij verlangt’ (Alma 22:16). U krijgt ook hoop als u de Schriften bestudeert en de daarin vervatte leringen naleeft. De apostel Paulus verkondigde: ‘Al wat namelijk tevoren geschreven is, werd tot ons onderricht geschreven, opdat wij in de weg der volharding en van de vertroosting der Schriften de hoop zouden vasthouden’ (Romeinen 15:4).
Het beginsel hoop strekt zich uit tot in de eeuwigheid, maar kan u ook tot steun zijn bij de problemen van het dagelijks leven. ‘Welzalig hij’, zo schreef de psalmist, ‘die de God van Jakob tot zijn hulpe heeft, wiens verwachting is op de Here, zijn God’ (Psalmen 146:5). Als u hoop hebt, vindt u vreugde in het leven. U kunt het ‘geduld […] hebben en die benauwingen […] verdragen in de onwrikbare hoop dat gij op zekere dag van al uw benauwingen zult uitrusten’ (Alma 34:41). U kunt ‘standvastig in Christus voorwaarts streven, met volmaakt stralende hoop, en liefde voor God en voor alle mensen. Welnu, indien gij voorwaarts streeft, u vergastend aan het woord van Christus, en tot het einde volhardt, zie, zo zegt de Vader: Gij zult het eeuwige leven hebben’ (2 Nephi 31:20).