Sabbat
De sabbat is de dag des Heren, een rustdag gewijd aan de verering van God. In oudtestamentische tijden nam het verbondsvolk de sabbat op de zevende dag van de week in acht, omdat God na de schepping van de aarde op de zevende dag had gerust. De Heer heeft in de tien geboden nadruk gelegd op het belang van sabbatheiliging:
‘Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt; zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; maar de zevende dag is de sabbat van de Here, uw God; dan zult gij geen werk doen, gij noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch de vreemdeling die in uw steden woont.
‘Want in zes dagen heeft de Here de hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte op de zevende dag; daarom zegende de Here de sabbatdag en heiligde die’ (Exodus 20:8–11).
Na de opstanding van Jezus Christus, die plaatsvond op de eerste dag van de week, begonnen zijn discipelen de sabbat op zondag in acht te nemen, de eerste dag van de week. (Zie Handelingen 20:7.)
In de laatste dagen heeft de Heer ons geboden de sabbat te blijven heiligen. Hij heeft ons de belofte gedaan dat we ‘de volheid der aarde’ ontvangen als we dit gebod gehoorzamen. (Zie LV 59:16–20.)
Daar de sabbat een heilige dag is, is die voorbehouden aan gepaste en heilige bezigheden. Niet werken en niet recreëren is niet genoeg. Sterker nog: als we op de sabbat maar wat rondhangen en verder niets doen, houden we die dag niet heilig. In een openbaring aan Joseph Smith in 1831, gebood de Heer: ‘Opdat gij uzelf beter onbesmet van de wereld zult kunnen bewaren, zult gij naar het huis des gebeds gaan en uw offeranden offeren op mijn heilige dag; want voorwaar, dat is de dag die voor u is ingesteld om van uw arbeid uit te rusten en om de Allerhoogste uw toewijding te betonen’ (LV 59:9–10). In overeenstemming met deze openbaring wonen we elke week de avondmaalsdienst bij. Andere bezigheden geschikt voor de sabbat zijn onder meer: gebed, meditatie, studie van de Schriften en de leringen van de hedendaagse profeten; u kunt brieven schrijven aan gezinsleden en vrienden, opbouwende lectuur lezen, zieken en behoeftigen bezoeken, en andere kerkelijke bijeenkomsten bijwonen.