1 Ug karon, ako, si Nephi, mamulong mahitungod sa mga panagna nga gipamulong sa akong amahan, mahitungod ni Jose, kinsa gidala ngadto sa Ehipto.

2 Kay tan-awa, siya sa tinuod nanagna gayod mahitungod sa iyang tanan nga binhi. Ug sa mga panagna nga iyang gisulat, diyotay ra ang makalabaw niini. Ug nanagna siya mahitungod kanato, ug sa atong umaabot nga mga henerasyon; ug gisulat kini diha sa mga palid nga tumbaga.

3 Mao nga, human nga ang akong amahan mitapos sa pagpamulong mahitungod sa mga panagna ni Jose, iyang gitawag ang mga anak ni Laman, iyang mga anak nga lalaki, ug iyang mga anak nga babaye, ug miingon ngadto kanila: Tan-awa, akong mga anak nga lalaki, ug akong mga anak nga babaye, kinsa mga anak sa akong kamagulangan, manghinaot ako nga kamo mopatalinghog sa akong mga pulong.

4 Kay ang Ginoong Dios miingon nga: Samtang magtuman kamo sa akong mga sugo mouswag kamo sa yuta; ug kon dili kamo magtuman sa akong mga sugo ipahimulag kamo gikan sa akong atubangan.

5 Apan tan-awa, akong mga anak, dili mahimong moadto ako sa akong lubnganan nga dili magbilin og panalangin diha kaninyo; kay tan-awa, nasayod ako nga kon kamo mapadako sa dalan nga angay ninyong subayon kamo dili mobiya niini.

6 Mao nga, kon tunglohon kamo, tan-awa, ako magbilin sa akong panalangin nganha kaninyo, nga ang pagtunglo kuhaon gikan kaninyo ug ibutang sa mga ulo sa inyong mga ginikanan.

7 Mao nga, tungod sa akong panalangin ang Ginoong Dios dili motugot nga kamo malaglag; mao nga, siya magmaluluy-on nganha kaninyo ug nganha sa inyong binhi hangtod sa hangtod.

8 Ug nahitabo nga dihang nahuman na ang akong amahan sa pagpamulong ngadto sa mga anak ni Laman, gipaadto niya ang mga anak ni Lemuel sa iyang atubangan.

9 Ug namulong siya ngadto kanila nga nag-ingon: Tan-awa, akong mga anak nga lalaki ug mga anak nga babaye, kinsa mga anak sa akong ikaduhang anak nga lalaki; tan-awa magbilin ako diha kaninyo sa samang panalangin nga akong gibilin ngadto sa mga anak ni Laman; mao nga, dili kamo malaglag sa hingpit; apan sa kataposan ang inyong binhi mapanalanginan.

10 Ug nahitabo nga dihang gitapos sa akong amahan ang pagpamulong ngadto kanila, tan-awa, namulong siya ngadto sa mga anak nga lalaki ni Ishmael, oo, ug gani sa iyang tibuok pamilya.

11 Ug dihang nahuman na siya sa pagpamulong ngadto kanila, namulong siya kang Sam, nga nag-ingon: Bulahan ikaw, ug ang imong mga binhi; kay mapanunod nimo ang yuta sama sa imong igsoon nga si Nephi. Ug ang imong binhi pagaiphon uban sa iyang binhi; ug gani ikaw mahisama sa imong igsoon, ug ang imong binhi sama sa iyang binhi; ug ikaw panalanginan sa tanan nimo nga mga adlaw.

12 Ug nahitabo nga human ang akong amahan, nga si Lehi, nakapamulong ngadto sa tanang sakop sa iyang panimalay, sumala sa mga pagbati sa iyang kasingkasing ug sa Espiritu sa Ginoo nga diha kaniya, siya natigulang na. Ug nahitabo nga namatay siya, ug gilubong.

13 Ug nahitabo nga sa wala madugay human sa iyang pagkamatay, si Laman ug si Lemuel ug ang mga anak nga lalaki ni Ishmael nasuko kanako tungod sa mga pahimangno sa Ginoo.

14 Kay ako, si Nephi, napugos sa pagpamulong ngadto kanila, sumala sa iyang pulong; kay nakapamulong ako og daghan nga butang ngadto kanila, ug usab ang akong amahan sa wala pa siya mamatay; daghan niini nga mga pamahayag gisulat diha sa akong uban pang mga palid; kay ang dako nga bahin sa kasaysayan gisulat diha sa akong uban pang mga palid.

15 Ug dinhi niini akong gisulat ang mga butang sa akong kalag, ug ang daghang kasulatan nga gikulit diha sa mga palid nga tumbaga. Kay ang akong kalag nalipay sa mga kasulatan, ug ang akong kasingkasing namalandong niini, ug misulat niini alang sa pagkat-on ug sa kaayohan sa akong mga anak.

16 Tan-awa, ang akong kalag nalipay sa mga butang sa Ginoo; ug ang akong kasingkasing sa kanunay namalandong sa mga butang nga akong nakita ug nadungog.

17 Apan, bisan pa sa talagsaon nga kaayo sa Ginoo, sa pagpakita kanako sa iyang talagsaon ug kahibulongang mga buhat, ang akong kasingkasing nakatuaw: O pagkaalaot ko nga tawo! Oo, ang akong kasingkasing nagmasulub-on tungod sa akong unod; ang akong kalag nagmagul-anon tungod sa akong pagkadaotan.

18 Napalibotan ako, tungod sa mga pagtental ug sa mga sala nga yano ra kaayong mosamok kanako.

19 Ug sa diha nga nagtinguha ako nga maglipay, nag-agulo ang akong kasingkasing tungod sa akong mga sala; bisan pa niana, nasayod ako kinsay akong gisaligan.

20 Ang akong Dios mao ang akong kaabag; siya miagak kanako sa akong mga kasakit didto sa kamingawan; ug iya akong gipanalipdan didto sa katubigan sa lawom nga kadagatan.

21 Gipuno niya ako sa iyang gugma, gani hangtod sa pagkaugdaw sa akong unod.

22 Gipakaulawan niya ang kaalam sa akong mga kaaway, nga mipakurog kanila sa akong atubangan.

23 Tan-awa, gidungog niya ang akong pangamuyo panahon sa adlaw, ug mihatag siya kanako og kahibalo pinaagi sa mga panan-awon panahon sa kagabhion.

24 Ug panahon sa adlaw ako walay kahadlok sa mainitong pag-ampo sa iyang atubangan; oo, ang akong tingog akong gipadangat ngadto sa kahitas-an; ug ang mga anghel mikunsad ug nangalagad ngari kanako.

25 Ug sa mga pako sa iyang Espiritu ang akong lawas gidala ngadto sa hilabihan kataas nga kabukiran. Ug ang akong mga mata nakakita og talagsaong mga butang, oo, gani sobra katalagsaon alang sa tawo; busa gisultihan ako nga dili ko kini isulat.

26 O kon mao man kana, kon ako nakakita sa ingon katalagsaong mga butang, kon ang Ginoo diha sa iyang pagpaubos ngadto sa mga anak sa katawhan miduaw sa mga tawo sa dakong kaluoy, ngano nga ang akong kasingkasing magbangotan ug ang akong kalag magpabilin sa walog sa kasubo, ug ang akong lawas mawad-an og kusog, ug ang akong kusog magkawala, tungod sa akong mga kasakit?

27 Ug nganong magpadaog man ako sa sala, tungod sa akong lawas? Oo, nganong mohatag man ako og higayon sa mga tentasyon, aron nga siya nga daotan makabaton og luna sa akong kasingkasing sa pagwagtang sa akong kalinaw ug pagsakit sa akong kalag? Nganong masuko man ako tungod sa akong kaaway?

28 Pagmata, akong kalag! Ayaw na pagkaluya tungod sa sala. Pagmaya, O akong kasingkasing, ug ayaw na hatagi og luna ang kaaway sa akong kalag.

29 Ayaw kasuko og usab tungod sa akong mga kaaway. Ayaw wad-a ang akong kusog tungod sa akong mga kasakit.

30 Pagmaya, O akong kasingkasing, ug pangamuyo ngadto sa Ginoo, ug moingon: O Ginoo, pagadayegon ko ikaw hangtod sa hangtod; oo, ang akong kalag magmaya diha kanimo, akong Dios, ug ang lig-ong sukaranan sa akong kaluwasan.

31 O Ginoo, mahimo ba nga imong tubson ang akong kalag? Mahimo ba nga imo akong luwason gikan sa mga kamot sa akong mga kaaway? Mahimo ba nga imo akong pakurogon kon makakita ako og sala?

32 Hinaot nga ang ganghaan sa impyerno padayong sirad-an sa akong atubangan, kay ang akong kasingkasing nagmasulub-on ug ang akong espiritu nagmahinulsolon! O Ginoo, mahimo ba nga dili nimo sirad-an ang ganghaan sa imong pagkamatarong sa akong atubangan, aron ako makalakaw diha sa dalan sa ubos nga walog, nga magpabilin gayod ako sa patag nga agianan!

33 O Ginoo, mahimo ba nga imo akong puston sa kupo sa imong pagkamatarong! O Ginoo, mahimo ba nga ikaw magbuhat og agianan aron ako makaikyas gikan sa akong mga kaaway! Mahimo ba nga itul-id nimo ang akong agianan! Mahimo ba nga dili nimo butangan og makapandol ang akong agianan—apan imong hawanan ang akong agianan, ug dili nimo babagan ang akong agianan, kondili ang mga agianan sa akong kaaway.

34 O Ginoo, misalig ako kanimo, ug mosalig ako kanimo hangtod sa hangtod. Dili ako mobutang sa akong pagsalig sa gahom sa tawo; kay nasayod ako nga tinunglo siya nga magbutang sa iyang pagsalig sa gahom sa tawo. Oo, tinunglo siya nga mobutang sa iyang pagsalig sa tawo o mosalig sa tawhanong kusog alang sa iyang kalig-on.

35 Oo, nasayod ako nga ang Dios mohatag sa madagayaong paagi ngadto kaniya nga mangayo. Oo, ang akong Dios mohatag kanako, kon ang akong pangayoon dili sayop; busa akong ipaabot ang akong tingog nganha kanimo; oo, mangamuyo ako kanimo, akong Dios, ang lig-ong pundasyon sa akong pagkamatarong. Tan-awa, ang akong tingog moabot kanimo hangtod sa hangtod, akong lig-on nga pundasyon ug akong walay kataposan nga Dios. Amen.