102. Bölüm
Bu tutanaklar, Kilise’nin ilk yüksek meclisinin Ohio-Kirtland’da, 17 Şubat 1834’te kuruluşu ile ilgili tutanaklarıdır. Tutanakların aslı Yaşlılar Oliver Cowdery ve Orson Hyde tarafından kaydedilmiştir. Peygamber, ertesi gün tutanakları gözden geçirdi ve bir sonraki gün düzeltilen tutanaklar oybirliğiyle yüksek meclis tarafından Kilise’nin “yüksek meclisinin usulü ve anayasası” olarak kabul edildi. 30’dan 32’ye kadar olan ayetler, Oniki Havariler Meclisi hakkında olup 1835’te Joseph Smith’in yönetimi altında, bu bölüm Öğreti ve Antlaşmalar’da yayınlanmak üzere hazırlandığı zaman eklenmiştir.
1–8, Kilise’de ortaya çıkan önemli zorlukları çözmek için bir yüksek meclis tayin edilir; 9–18, Davalara bakmak için prosedürler verilir; 19–23, Meclis başkanı son kararı verir; 24–34, Temyiz prosedürü açıklanır.
1 Bugün vahiy aracılığıyla Oğul Joseph Smith’in evinde yirmi dört yüksek rahipten oluşan bir genel meclis toplandı; ve on iki yüksek rahipten ve davanın gerektirdiği şekilde bir ya da üç başkandan oluşması gereken Mesih’in kilisesinin yüksek meclisini düzenlemeye başladı.
2 Yüksek meclis, kilisede ortaya çıkabilecek olan, kilisenin ya da gözetmenin meclisi tarafından tarafları memnun edecek şekilde çözülemeyecek olan önemli zorlukları çözmek üzere vahiyle tayin edilmiştir.
3 Oğul Joseph Smith, Sidney Rigdon ve Frederick G. Williams meclisin oyuyla başkanlar olarak kabul edildiler ve yüksek rahipler, Baba Joseph Smith, John Smith, Joseph Coe, John Johnson, Martin Harris, John S. Carter, Jared Carter, Oliver Cowdery, Samuel H. Smith, Orson Hyde, Sylvester Smith ve Luke Johnson meclisin oybirliği kararı ile kilise için daimi bir meclis üyesi olmak üzere seçildiler.
4 Ardından yukarıda adı geçen meclis üyelerine görevlerini kabul edip etmedikleri ve bu makamda cennetin yasası uyarınca hareket edip etmeyecekleri soruldu; onların hepsi görevlerini kabul ettiklerine ve onların üzerlerine bağışlanan Tanrı’nın lütfuna göre makamlarını dolduracaklarına dair cevap verdiler.
5 Bu meclisi oluşturanların, yukarıda adı geçen meclis üyelerinin tayini için kilise adına ve kilise için oy kullananların sayısı kırk üç kişiydi, şöyle idi: Dokuz yüksek rahip, on yedi yaşlı, dört rahip ve on üç üye.
6 Oylandı: Öyle ki bu yüksek meclis, yukarıda adı geçen yedi meclis üyesi ya da uygun olarak tayin edilen halefleri mevcut olmadan hareket etme yetkisine sahip olamaz.
7 Bu yedi kişi, eksik meclis üyelerinin yerine görev yapmaya layık ve yetenekli gördükleri diğer yüksek rahipleri tayin etme yetkisine sahip olacaktır.
8 Oylandı: Öyle ki yukarıda adı geçen meclis üyelerinden herhangi birinin ölümü, günah yüzünden makamdan alınma ya da bu kilise yönetiminin sınırlarından dışarı taşınma sebebiyle boş bir yer olacağı zaman, bu yer, başkanın ya da başkanların aday göstereceği kişi ile doldurulacak ve yüksek rahiplerin oluşturduğu bir genel meclisin oyu ile onaylanacak, meclis bu amaç için, kilise adına hareket etmek için toplanacaktır.
9 Aynı zamanda meclis başkanı olan kilisenin başkanı vahiyle tayin edilir ve kilisenin oyuyla hizmetinde kabul edilir.
10 Ve kendi makamının saygınlığına uygun olarak, başkan kilise meclisine başkanlık etmelidir; ve kendisinin tayin edildiği şekilde, tayin edilmiş diğer iki başkan tarafından yardım edilmesi onun ayrıcalığıdır.
11 Ve ona yardım etmek için tayin edilenlerden birisinin ya da ikisinin olmaması durumunda, bir yardımcı olmadan meclise başkanlık etme yetkisine sahiptir ve kendisinin bulunmama durumunda ise, diğer başkanların, her ikisinin ya da ikisinden birinin, onun yerine başkanlık etme yetkisi vardır.
12 Mesih’in kilisesinin bir yüksek meclisi sözü geçen yönteme göre uygun olarak organize edildiğinde, sayıyla kura çekmek on iki meclis üyesinin vazifesi olacaktır ve böylece onlar numara 1’den başlayıp sıra ile bu şekilde numara 12’ye kadar onikilerden kimin ilk önce konuşacağını tespit edeceklerdir.
13 Bu meclis herhangi bir davaya bakmak üzere toplandığında, on iki meclis üyesi davanın zor bir dava olup olmadığını değerlendirecektir; eğer zor değilse, meclis üyelerinin sadece ikisi yukarıda yazılmış yönteme göre bu dava hakkında konuşacaktır.
14 Ancak davanın zor olduğu düşünülürse, dört kişi tayin edilecektir; ve eğer çok daha zor olduğu düşünülürse, altı kişi; ancak hiçbir durumda altı kişiden daha fazla kişi konuşmak üzere tayin edilmeyecektir.
15 Suçlanan kişinin, her durumda, hakaret veya adaletsizliği önlemek için meclis üyelerinin yarısına hakkı vardır.
16 Ve meclisin önünde konuşmak üzere tayin edilen meclis üyeleri, deliller meclisin önünde kendi gerçek ışığında incelendikten sonra davayı sunmalıdır ve herkes eşitlik ve adalete göre konuşmalıdır.
17 Çift sayıları, yani 2, 4, 6, 8, 10 ve 12 sayılarını çeken o meclis üyeleri suçlanan kişiyi temsilen ayağa kalkması gereken ve hakaret ve adaletsizliği önlemeye çalışması gereken kişilerdir.
18 Bütün davalarda suçlayan ve suçlanan kişiler, deliller dinlendikten ve dava üzerinde konuşmaya tayin edilen meclis üyeleri sözlerini bitirdikten sonra meclis önünde kendileri için konuşma ayrıcalığına sahip olacaklardır.
19 Deliller dinlendikten ve meclis üyeleri, suçlayan ve suçlanan kişiler konuştuktan sonra, başkan davayla ilgili sahip olacağı anlayış doğrultusunda bir karar verecek ve on iki meclis üyesinden oylarını kullanarak kararını onaylamasını isteyecektir.
20 Ancak meclis üyelerinden geri kalanlar, konuşmamış olanlar veya onlardan herhangi biri, delilleri ve savunmaları tarafsız bir şekilde dinledikten sonra başkanın kararında bir hata keşfederse, onların bunu ifade etme hakları vardır ve dava yeniden görülecektir.
21 Ve eğer, tanıklar yeniden dikkatli bir şekilde dinlendikten sonra dava ile ilgili herhangi ek bir ışık açığa çıkarsa, karar buna göre değiştirilecektir.
22 Ancak ek bir ışık verilmemesi durumunda, ilk karar geçerli olacak ve meclisin çoğunluğu aynı kararı alma yetkisine sahiptir.
23 Öğreti ya da ilke ile ilgili zorluk olması durumunda, davayı meclis üyelerinin fikirlerine açık hale getirmek için yeterince yazılmış bir şey yoksa, başkan vahiy aracılığıyla Rab’bin fikrini sorabilir ve alabilir.
24 Yüksek rahipler, gurbette oldukları zaman, taraflar ya da taraflardan biri talep ettiği zaman zorlukları çözmek için yukarıda açıklandığı şekilde bir meclis toplama ve organize etme yetkisine sahiptir.
25 Ve söz konusu yüksek rahiplerin oluşturduğu bu meclis, kendi grubundan birisini böyle bir meclise geçici olarak başkanlık etmesi için tayin etme yetkisine sahip olacaktır.
26 Toplantı tutanaklarının bir nüshasını, kararlarına eşlik eden tanıklığın tam bir beyanı ile derhal Kilise’nin Birinci Başkanlığı’nın merkezindeki yüksek meclise iletmek, söz konusu meclisin vazifesi olacaktır.
27 Eğer taraflar ya da taraflardan biri söz konusu meclisin kararından memnun değilse, Kilise’nin Birinci Başkanlığı’nın merkezindeki yüksek meclise temyiz için başvurabilir ve dava yeniden görülebilir ki, bu dava orada daha önce yazılan yönteme uygun olarak, sanki hiçbir karar alınmamış gibi yürütülecektir.
28 Yüksek rahiplerin oluşturduğu bu meclis gurbette sadece kilise meseleleri ile ilgili en zor davalar için toplanmalıdır ve hiçbir basit ya da sıradan bir dava böyle bir meclisi toplamak için yeterli bir sebep olmamalıdır.
29 Gurbette seyahat eden ya da bulunan yüksek rahiplerin, böyle bir meclisin toplanmasının ya da toplanmamasının gerekli olup olmadığını söyleme yetkisi vardır.
30 Gurbette bulunan yüksek meclis üyeleri veya gezici yüksek rahipler ile on iki havariden oluşan gezici yüksek meclis üyelerinin arasında, onların kararları konusunda bir fark vardır.
31 İlkinin kararından temyiz olabilir, ama sonuncusunun kararından temyiz olamaz.
32 Sonuncusunun kararı sadece kilisenin genel otoriteleri tarafından günah durumunda sorgulanabilir.
33 Karar verilmiştir: Öyle ki Kilise’nin Birinci Başkanlığı’nın merkezindeki başkanın ya da başkanların böyle temyiz edilebilir bir davanın adil bir şekilde yeniden görülmeye hak kazanıp kazanmadığına, bu temyizi ve buna eşlik eden delilleri ve beyanları inceledikten sonra karar verme yetkisi olacaktır.
34 On iki meclis üyesi daha sonra kimin ilk önce konuşacağını belirlemek için kura çekmeye ya da oy kullanmaya başladı ve sonrasında sonuç şöyle oldu: 1, Oliver Cowdery; 2, Joseph Coe; 3, Samuel H. Smith; 4, Luke Johnson; 5, John S. Carter; 6, Sylvester Smith; 7, John Johnson; 8, Orson Hyde; 9, Jared Carter; 10, Baba Joseph Smith; 11, John Smith; 12, Martin Harris.Duadan sonra konferans sona erdi.
Oliver Cowdery,
Orson Hyde,
Yazmanlar