51. Bölüm
Bu vahiy, Peygamber Joseph Smith’in aracılığıyla Ohio-Thompson’da, 20 Mayıs 1831’de verilmiştir. Bu sırada doğu eyaletlerinden göç eden Azizler Ohio’ya varmaya başladılar ve onların yerleşmesi için belli düzenlemelerin yapılması gerekiyordu. Bu proje özellikle gözetmen makamına ait bir sorumluluk olduğu için Gözetmen Edward Partridge bu konu hakkında bilgi almak istedi ve Peygamber bunu Rab’be danıştı.
1–8, Edward Partridge, kahyalık ve mal mülk işlerinde düzenleme yapmak için tayin edilmiştir; 9–12, Azizler dürüst iş yapmalıdır ve onlara eşit davranılmalıdır; 13–15, Rab’bin yasasına göre onların gözetmen ambarı olmalı ve malların mülklerin düzenini sağlamalıdırlar; 16–20, Ohio geçici bir toplanma yeri olacaktır.
1 Bana kulak verin, diyor Tanrınız Rab; ve ben hizmetkarım Edward Partridge’e konuşacağım ve ona talimatlar vereceğim; çünkü onun bu halkı nasıl organize edeceğine dair mutlaka talimat alması gerekmektedir.
2 Çünkü onların yasalarıma göre mutlaka organize olmaları gerekmektedir; yoksa onlar kovulacaktır.
3 Bu nedenle, kendilerinden çok memnun olduğum hizmetkarım Edward Partridge ve onun seçtiği kişiler, bu halkın payına ne düşüyorsa, herkese kendi ailesine göre eşit ölçüde, kişinin durumuna ve onun ihtiyacına ve gereksinimine göre versinler.
4 Ve hizmetkarım Edward Partridge bir kişiye payına düşeni verdiğinde, o kişiye payına düşeni güvence altına alacak bir belge versin; böylece kişi kendi payına, hatta kilisedeki bu hakkına ve bu mirasına emirleri çiğneyinceye kadar, kilisenin yasalarına ve antlaşmalarına göre, kilisenin oyu alınarak kilisenin bir üyesi olmaya layık görülmeyinceye kadar sahip olacaktır.
5 Ve o kişi şayet emirleri çiğner ve kilisenin bir üyesi olmaya layık görülmezse, kilisemin fakirleri ve muhtaçları için gözetmene adadığı o payı talep etmeye hakkı olmayacaktır; bu yüzden, bu armağanı elinde tutamayacak ama sadece kendisine tapusu verilen o payın üzerinde hakkı olacaktır.
6 Ve böylece her şey ülkenin yasalarına göre güvence altına alınacaktır.
7 Ve bu halka ait olan bu halka verilsin.
8 Ve bu halk için artan paraya gelince, bu parayı alıp bu halkın ihtiyaçlarına göre yiyecek ve giyecek sağlamak için bu halka bir vekil tayin edilsin.
9 Ve herkes dürüst iş yapsın ve bu halkın arasında eşit olsun; ve herkese eşit davranılsın, böylece size emrettiğim gibi bir olabilirsiniz.
10 Ve bu halka ait olan şeyler alınıp kilisenin başka bir topluluğuna verilmesin.
11 Bu nedenle, kilisenin başka bir topluluğu bu kiliseden para almak isterse, tekrar parayı bu kiliseye anlaşacakları şekilde ödesin;
12 Ve bu, gözetmenin ya da kilisenin oyu ile tayin edilecek olan vekilin aracılığıyla yapılacaktır.
13 Ve yine, gözetmen bu kilise topluluğu için bir ambar kursun; ve bu halkın ihtiyacı için gerekli olandan fazlası, gerek para gerekse yiyeceğin hepsi, gözetmenin eli altında olsun.
14 Ve gözetmen bu işle meşgul olacağı için, kendi ihtiyaçlarını ve kendi ailesinin ihtiyaçlarını karşılamak üzere kendine de bir pay ayırsın.
15 Ve böylece ben yasalarıma göre bu halka kendilerini organize edebilme ayrıcalığını bağışlıyorum.
16 Ve ben bu toprakları onlara kısa bir süre için, ben Rab, onlara başka bir yer sağlayıncaya ve onlara buradan gitmelerini emredinceye kadar adıyorum.
17 Ve saat ve gün onlara verilmemiştir, bu nedenle bu topraklarda senelerce kalacak gibi hareket etsinler ve bunun sonu onlar için hayırlı olacaktır.
18 İşte, bu talimatlar hizmetkarım Edward Partridge için başka yerlerde, her kilise topluluğunda bir örnek olacaktır.
19 Ve kim güvenilir, adil ve bilge bir kahya olarak bulunursa, Efendisi’nin şenliğine katılacak ve sonsuz hayatı miras alacaktır.
20 Doğrusu, size derim, ben düşünmediğiniz bir saatte aniden gelen İsa Mesih’im. Bu böyledir. Amin.