Giriş

Öğreti ve Antlaşmalar, bu son günlerde Tanrı’nın krallığını yeryüzünde kurmak ve düzenlemek amacıyla verilmiş olan ilahi vahiylerin ve esinlenmiş bildirilerin bir derlemesidir. Bölümlerin çoğu İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi’nin üyelerine yönelik olsa da, verilen mesajlar, uyarılar ve öğütler bütün insanlığın yararı içindir ve her yerde bulunan bütün insanlara, dünyevi saadetleri ve sonsuz kurtuluşları hakkında konuşan Rab İsa Mesih’in sesini duymaları için bir davet içerir.

Bu derlemedeki vahiylerin çoğu İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi’nin ilk peygamberi ve başkanı olan Oğul Joseph Smith’in aracılığıyla alınmıştır. Diğer vahiyler ise Başkanlık makamındaki haleflerinden bazıları tarafından bildirilmiştir (Ö&A 135, 136 ve 138 önsözleri ile Resmi Bildiriler 1 ve 2’ye bakınız).

Öğreti ve Antlaşmalar kitabı; Kutsal Kitap, Mormon Kitabı ve Çok Değerli İnci kitapları ile birlikte Kilise’nin standart eserlerinden biridir. Ancak Öğreti ve Antlaşmalar kitabı eşsiz bir eserdir, çünkü eski belgelerin bir çevirisi değildir, aslı yenidir ve Tanrı tarafından, O’nun seçilmiş peygamberleri aracılığıyla, O’nun kutsal işinin geri getirilmesi ve Tanrı’nın yeryüzündeki krallığının bugünlerde kurulması için gönderilmiştir. İnsan, bu vahiylerde, zamanların dolduğu bu düzenleme döneminde yeniden konuşan Rab İsa Mesih’in yumuşak, ama kararlı olan sesini duyabilir; ve burada başlatılmış olan bu iş, bütün kutsal peygamberlerin dünya başladığından beri söylediği sözleri yerine getirecek olan ve bu sözlerle uyum içinde olan O’nun İkinci Gelişi için bir hazırlıktır.

Oğul Joseph Smith, 23 Aralık 1805 tarihinde, Sharon, Windsor Vilayeti, Vermont’da doğmuştur. Ailesi ile birlikte genç yaşta batı New York’taki bugünkü Manchester bölgesine taşınmıştır. 1820 ilkbaharında 14 yaşında orada yaşarken, Ebedi Baba Tanrı ve Oğlu İsa Mesih tarafından şahsen ziyaret edildiği ilk görümünü tecrübe etti. Bu görümde ona Yeni Antlaşma zamanında kurulan gerçek İsa Mesih’in Kilisesi’nin ve Kilise’nin yönettiği sevindirici haberin tamamının artık yeryüzünde olmadığı söylendi. Ardından gelen diğer ilahi belirtiler sayesinde birçok melek gelip ona öğretti; Tanrı’nın ondan yeryüzünde yapmasını istediği özel bir iş olduğu ve onun aracılığıyla İsa Mesih’in Kilisesi’nin yeryüzüne geri getirileceği kendisine gösterildi.

Bir süre sonra, ilahi yardımlar sayesinde Joseph Smith’in Mormon Kitabı’nı tercüme edip yayınlaması sağlandı. Bu süre içerisinde Joseph Smith ve Oliver Cowdery, Vaftizci Yahya tarafından 1829 yılının Mayıs ayında Harun Rahipliği’ne atandılar (bkz. Ö&A 13); kısa bir süre sonra da eski Havariler Petrus, Yakup ve Yuhanna tarafından Melkizedek Rahipliği’ne atandılar (bkz. Ö&A 27:12). Daha sonra Musa, İlya, İlyas ve birçok eski peygamber tarafından rahiplik anahtarlarının bahşedildiği diğer atamalar yapıldı (bkz. Ö&A 110; 128:18, 21). Bu atamalar, aslında, ilahi yetkinin yeryüzünde tekrar insanlara iade edilmesiydi. 6 Nisan 1830’da, göksel talimatlar doğrultusunda, Peygamber Joseph Smith Kilise’yi kurdu ve böylece gerçek İsa Mesih’in Kilisesi sevindirici haberi öğretmeye ve kurtuluşun kutsal törenlerini uygulamaya yetkisi olan bir kurum olarak, insanlar arasında bir kez daha etkin duruma geçti. (Bkz. Ö&A 20 ve Çok Değerli İnci, Joseph Smith—Tarihi 1.)

Bu mukaddes vahiyler ihtiyaç duyulduğu zamanlarda dualara cevap olarak gelmiş ve gerçek hayatta gerçek kişileri ilgilendiren durumlarda gönderilmiştir. Peygamber ve yardımcıları ilahi rehberlik aramışlardır, bu vahiyler de onların bu rehberliği aldıklarını doğrulamaktadır. Bu vahiylerde, insan İsa Mesih’in sevindirici haberinin iade edilip yayıldığını ve zamanların dolduğu bu düzenleme dönemine girildiğini görebilir. Bu vahiylerde, Kilise’nin New York ve Pensilvanya’dan batıya, Ohio’ya, Missouri’ye, Illinois’a ve sonunda Batı Amerika’daki Great Basin (Büyük Havza) bölgesine göçü ve bu çağdaş zamanlarda Siyon’u yeryüzünde kurmaya çalışan Azizler’in başından geçen büyük sıkıntılar da anlatılır.

İlk bölümlerden birkaçı Mormon Kitabı’nın tercümesi ve yayınlanması ile ilgili konulardan oluşur (bkz. bölümler 3, 5, 10, 17 ve 19). Sonraki bölümlerden bazıları, Peygamber Joseph Smith’in Kutsal Kitap’ın esinlenmiş bir tercümesinin hazırlanması için yaptığı çalışmayı yansıtır; bu dönemde, önemli öğretiler içeren bölümlerin birçoğu verilmiştir (bkz. örneğin bölümler 37, 45, 73, 76, 77, 86, 91 ve 132; bu bölümlerin her birinin Kutsal Kitap’ın tercümesiyle doğrudan bir ilişkisi vardır).

Bu vahiylerde, Tanrı Birliği’nin doğası, insanlığın başlangıcı, şeytanın gerçekliği, ölümlü hayatın amacı, itaat etmenin zorunluluğu, tövbeye duyulan ihtiyaç, Kutsal Ruh’un işleri, kurtuluşla ilgili kutsal törenler ve uygulamalar, dünyanın kaderi, insanın Diriliş ve Yargı’dan sonraki durumları, evlilik bağının sonsuzluğu ve ailenin sonsuz tabiatı gibi temel konularda açıklamalar ile sevindirici haberin öğretileri sunulmuştur. Aynı şekilde gözetmenlerin, Birinci Başkanlığın, Onikiler Meclisi’nin ve Yetmişler’in hizmete çağrılışı ve diğer başkanlık makamlarının ve kurullarının kurulması gibi Kilise’nin idari yapısının derece derece gelişme şekli açıklanmıştır. Sonunda, İsa Mesih hakkında verilen tanıklık –O’nun ilahiliği, O’nun heybeti, O’nun mükemmelliği, O’nun sevgisi ve O’nun fidye ile kurtarıcı gücü– bu kitabı insanlık ailesi için çok değerli ve “Kilise’nin üyeleri için bütün Dünya’nın zenginlikleri kadar kıymetli kılmaktadır” (Ö&A 70’in önsözüne bakınız).

Vahiyler başlangıçta Joseph Smith’in yazıcıları tarafından kaydedildi ve Kilise üyeleri elle yazılmış nüshaları birbirleri ile coşkuyla paylaştılar. Daha kalıcı bir kayıt oluşturmak için, yazıcılar çok geçmeden bu vahiyleri, Kilise liderlerinin basılacak olan vahiyleri hazırlamak için kullandıkları el yazması kayıt defterlerine kopyaladılar. Joseph ve ilk Azizler bu vahiyleri, Kilise’yi gördükleri gibi canlı, dinamik ve ek vahiyler sayesinde ince düzeltmelere tabi olarak gördüler. Ayrıca, vahiylerin kopyalanması ve yayınlanmaya hazırlanması sürecinde kasıtlı olmayan muhtemel hataların olmuş olduğunu fark ettiler. Bu yüzden Kilise konferansına katılanlar, 1831’de Joseph Smith’ten “Kutsal Ruh’un vasıtasıyla bulabileceği bu hataları veya yanlışları düzeltmesini” istediler.

Vahiyler incelendikten ve düzeltildikten sonra, Missouri’deki Kilise üyeleri, Peygamber’in ilk vahiylerinin çoğunu içeren A Book of Commandments for the Government of the Church of Christ (Mesih’in Kilisesi’nin Yönetimi İçin Emirler Kitabı) adlı bir kitap basmaya başladı. Ancak bu vahiyleri ilk yayınlama girişimi, bir çetenin 20 Temmuz 1833’te Jackson Vilayeti’ndeki Azizler’in matbaasını yok etmesiyle sona erdi.

Missouri matbaasının yıkıldığını duyduktan sonra Joseph Smith ve diğer Kilise liderleri vahiyleri Ohio-Kirtland’da yayınlamak için hazırlıklara başladılar. Hataları tekrar düzeltmek, ifadeleri netleştirmek ve Kilise öğretisi ve organizasyonundaki gelişmeleri tanımak için Joseph Smith, bazı vahiylerin metninin düzenleme işini yöneterek, bu vahiyleri 1835’te Doctrine and Covenants of the Church of the Latter Day Saints (Son Zaman Azizler Kilisesi’nin Öğretisi ve Antlaşmaları) olarak yayınlamak üzere hazırladı. Joseph Smith, Öğreti ve Antlaşmalar’ın başka bir baskısını onayladı; bu kitap Peygamber’in 1844’te şehit olmasından sadece aylar sonra yayınlandı.

İlk “Son Zaman Azizleri” bu vahiyleri takdir ettiler ve onları Tanrı’dan mesajlar olarak gördüler. 1831’in sonlarında bir keresinde, Kilise’nin bazı yaşlıları, Rab’bin onların ruhlarına bu vahiylerin doğru olduğunu bildirdiğine dair ciddi tanıklıklarını verdiler. Bu tanıklık Oniki Havariler’in yazılı tanıklıkları olarak Öğreti ve Antlaşmalar’ın 1835 baskısında yayınlanmıştır:

Öğreti ve Antlaşmalar Kitabı’nın
Doğruluğu Hakkında
Oniki Havariler’in Tanıklığı

Bu tanıklık, şahitlerin Rab’bin Emirleri Kitabı hakkında verdiği tanıklıktır; Tanrı bu emirleri kendi Kilisesi’ne, bu amaç için Kilise’nin oyu ile tayin edilen Oğul Joseph Smith’in aracılığıyla vermiştir:

Biz, bunun için, bütün insanlık alemine, yeryüzündeki bütün yaratılışa tanıklığımızı canı gönülden sunmayı hissediyoruz ki Rab, Kutsal Ruh’u üzerimize dökerek bu emirlerin Tanrı’nın ilhamı ile verildiğini, bütün insanlar için yararlı olduğunu ve gerçekten doğru olduğunu ruhlarımıza tanıklık etti.

Rab bizim yardımcımız olarak bu tanıklığımızı bütün dünyaya veriyoruz; ve bu tanıklığımızı bütün dünyaya bildirme ayrıcalığına sahip olmamıza Tanrı Baba’nın ve Oğlu İsa Mesih’in lütfu sayesinde izin verildi; bundan dolayı son derece sevinç duyuyoruz ve insanların çocuklarının bundan faydalanabilmesi için Rab’be her zaman dua ediyoruz.

Onikiler’in adları:

Thomas B. Marsh
David W. Patten
Brigham Young
Heber C. Kimball
Orson Hyde
William E. McLellin
Parley P. Pratt
Luke S. Johnson
William Smith
Orson Pratt
John F. Boynton
Lyman E. Johnson

Öğreti ve Antlaşmalar’ın daha sonraki baskılarında, peygamber tarafından alınan ek vahiyler ya da diğer önemli kayıtlar Kilise’nin yetkili meclislerinde ya da konferanslarında kabul edildikten sonra ilave edilmiştir. Yaşlı Orson Pratt tarafından Brigham Young’ın yönetimi altında hazırlanan 1876 baskısı, vahiyleri kronolojik olarak düzenlemiş ve tarihsel açıklamaları içeren yeni önsözler eklemiştir.

1835 baskısından itibaren, yedi teoloji dersinden oluşan bir dizi de eklenmiştir; bunlara Lectures on Faith (İman Dersleri) adı verilmiştir. Bunlar, 1834–1835 yılları arasında Kirtland, Ohio’da Peygamberler Okulu’nda kullanılmak üzere hazırlanmıştı. Öğretiler ve eğitim ile ilgili konularda yararlı olmalarına rağmen, bu dersler 1921 baskısından sonra Öğreti ve Antlaşmalar’dan çıkarılmıştır; bunun sebebi ise bütün Kilise’ye vahiy olarak verilmemiş ya da sunulmamış olmasıdır.

Öğreti ve Antlaşmalar’ın 1981 İngilizce baskısında, ilk kez üç doküman dahil edilmiştir. Bunlar ölüler için kurtuluşun temel ilkelerini ortaya koyan 137. ve 138. bölümler ve Kilise’nin tüm layık erkek üyelerinin ırk veya renge bakılmaksızın rahipliğe atanabileceğini duyuran Resmi Bildiri 2’dir.

Öğreti ve Antlaşmalar’ın her yeni baskısında geçmiş hatalar düzeltilmiş ve özellikle bölüm önsözlerinin tarihsel kısımlarına yeni bilgiler eklenmiştir. Bu mevcut baskıda, tarihler ve yer adları daha iyi elden geçirilmiş ve diğer düzeltmeler yapılmıştır. Bu değişiklikler, bu materyali en doğru tarihsel bilgilere uygun hale getirmek için yapılmıştır. Bu son baskının diğer özellikleri arasında, vahiylerin alındığı başlıca coğrafi konumları gösteren revize edilmiş haritalar, ayrıca geliştirilmiş Kilise tarihi ile ilgili yerlerin fotoğrafları, çapraz başvurular, bölüm önsözleri ve konu özetleri bulunmaktadır; bütün bunların amacı okuyucuların Öğreti ve Antlaşmalar’da verildiği gibi Rab’bin mesajını anlamalarına ve bundan sevinç duymalarına yardımcı olmaktır. Bölüm önsözlerine ilişkin bilgiler, Kilise Tarihi El Yazısı Metinleri ve yayınlanmış History of the Church [Kilise Tarihi] (toplu olarak önsözlerde Joseph Smith’in tarihi kayıtları olarak anılır) ve Joseph Smith Papers’larından (Joseph Smith Bildirileri) alınmıştır.