74. Bölüm
Bu vahiy, Peygamber Joseph Smith’e New York-Wayne Vilayeti’nde, 1830’da verilmiştir. Kilise’nin kuruluşundan önce bile, vaftizin uygun tarzı hakkında sorular ortaya çıkmış ve Peygamber’in bu konuda cevap aramasına neden olmuştur. Joseph Smith’in tarihi kayıtları bu vahiyin, bebek vaftizlerini haklı çıkarmak için sık sık kullanılan bir kutsal yazının, 1. Korintliler 7:14’ün bir açıklaması olduğunu beyan eder.
1–5, Pavlus kendi zamanındaki Kilise’ye Musa yasasına uymalarını öğütler; 6–7, Küçük çocuklar kutsaldır ve Kefaret aracılığıyla kutsallaşırlar.
1 Çünkü iman etmemiş koca, karısı aracılığıyla kutsallaşır ve iman etmemiş kadın imanlı kocası aracılığıyla kutsallaşır; yoksa çocuklarınız murdar olurdu ama şimdi kutsaldırlar.
2 Şimdi, havarilerin zamanında İsa Mesih’in sevindirici haberine inanmayan bütün Yahudiler arasında sünnet yasası uygulanıyordu.
3 Ve öyle oldu ki halkın arasında sünnet yasası hakkında büyük bir anlaşmazlık çıktı, çünkü iman etmemiş koca çocuklarının sünnet olmasını ve tamamlanmış yasa olan Musa yasasına boyun eğmelerini istiyordu.
4 Ve öyle oldu ki bu çocuklar Musa yasasına bağlı olarak yetiştirildikleri için atalarının geleneklerine uydular ve Mesih’in sevindirici haberine inanmadılar, böylece murdar oldular.
5 Bu nedenle, bu sebepten dolayı, bu havari kiliseye mektup yazıp onlara Rab’den gelmeyen ama kendisinden gelen bir emir verdi, öyle ki iman etmiş kişi iman etmeyen birisiyle aralarında Musa yasası kaldırılmadan evlilik kurmamalıydı.
6 Böylece onların çocukları sünnetsiz kalabilirdi; ve böylece küçük çocukların kutsal olmadığını söyleyen bu adet ortadan kaldırılabilirdi; çünkü bu adet Yahudiler’in arasında uygulanıyordu;
7 Ne var ki küçük çocuklar kutsaldır, çünkü onlar İsa Mesih’in kefareti sayesinde kutsallaşmışlardır; ve kutsal yazıların anlamı budur.