1 Kilise’de iki rahiplik, yani Melkizedek Rahipliği ve ayrıca Levili Rahipliği’ni içeren Harun Rahipliği vardır.

2 Birincisine Melkizedek Rahipliği adının verilmesinin sebebi Melkizedek’in çok büyük bir yüksek rahip olmasıydı.

3 Onun zamanından önce, buna Tanrı’nın Oğlu’nun Düzeni’ne göre olan Kutsal Rahiplik deniyordu.

4 Fakat Yüce Varlık’ın ismine saygı veya hürmetten dolayı, isminin çok sık tekrarlanmasından kaçınmak için, onlar, eski günlerdeki Kilise üyeleri, bu rahipliğe Melkizedek adını ya da Melkizedek Rahipliği adını verdiler.

5 Kilisedeki tüm diğer yetkililer ya da makamlar bu rahipliğe olan eklemelerdir.

6 Fakat iki bölüm ya da iki büyük baş vardır: Biri Melkizedek Rahipliği ve diğeri Harun ya da Levili Rahipliği’dir.

7 Bir yaşlının makamı Melkizedek rahipliğinin yetkisi altındadır.

8 Melkizedek Rahipliği başkanlık hakkına sahiptir ve manevi konuları yönetmek için dünyanın her çağında, kilisedeki tüm makamların üzerinde güç ve yetkiye sahiptir.

9 Melkizedek düzenine göre olan Yüksek Rahiplik Başkanlığı, kilisedeki tüm makamlarda görev yapma hakkına sahiptir.

10 Melkizedek Rahipliği düzenine göre olan yüksek rahipler kendi konumlarında, başkanlığın yönetimi altında, manevi konuların yönetiminde ve aynı zamanda bir yaşlının, rahibin (Levili düzeni dahilinde), öğretmenin, hizmetlinin ve üyenin makamında görev yapma hakkına sahiptir.

11 Bir yaşlı, yüksek rahip olmadığı zaman onun yerine görev yapma hakkına sahiptir.

12 Yüksek rahip ve yaşlı, kilisenin antlaşmaları ve emirlerine uygun olarak manevi konuları yönetmelidir; ve daha yüksek yetkililer olmadığı zaman kilisenin tüm bu makamlarında görev yapma hakkına sahiptir.

13 İkinci rahipliğe Harun Rahipliği denir, çünkü bu rahiplik, Harun’a ve onun soyuna tüm kuşakları boyunca bahşedilmiştir.

14 Bu rahipliğe daha küçük rahiplik denmesinin sebebi, daha büyük olana ya da Melkizedek Rahipliği’ne bir ekleme olmasıdır ve harici kutsal törenleri yönetme gücüne sahiptir.

15 Gözetmenlik bu rahipliğin başkanlığıdır ve aynı rahipliğin anahtarlarına ya da yetkisine sahiptir.

16 Harun’un asıl soyundan biri olmadıkça, hiç kimsenin bu rahipliğin anahtarlarına sahip olmak için bu makam üzerinde yasal bir hakkı yoktur.

17 Ancak Melkizedek Rahipliği’ndeki bir yüksek rahip daha küçük tüm makamlarda görev yapma yetkisine sahip olduğu için, Harun’un asıl soyundan hiç kimse bulunamadığı zamanlarda, bu kişi Melkizedek Rahipliği’nin Başkanlığı’nın elleri vasıtasıyla hizmete çağrılması ve görevlendirilmesi ve bu güce atanması şartıyla gözetmen makamında görev yapabilir.

18 Daha yüksek olanın ya da Melkizedek Rahipliği’nin gücü ve yetkisi, kilisenin tüm manevi nimetlerinin anahtarlarına sahip olmaktır;

19 Göklerin krallığının sırlarını alabilme ayrıcalığına sahip olmak ve gökleri kendileri için açtırmak, İlk Doğan’ın genel kurultayı ve kilisesi ile bütünleşmek ve Tanrı Baba ve yeni antlaşmanın aracısı olan İsa’nın paydaşlığından ve varlığından yararlanmaktır.

20 Daha küçük olanın ya da Harun Rahipliği’nin gücü ve yetkisi; antlaşmalar ile emirlere uygun olarak, meleklerin hizmetinin anahtarlarına sahip olmak ve harici kutsal törenleri, sevindirici haberin yazılı harflerini, günahların bağışlanması için tövbe vaftizini uygulamaktır.

21 Bu iki rahiplikte bulunan çeşitli makamlara atanmış olanlardan veya onların arasından başkanların olması ya da yönetici yetkililerin çıkması veya tayin edilmesi zorunludur.

22 Melkizedek Rahipliği’nden, kurul tarafından seçilen, tayin edilip bu makama atanan ve kilisenin güveni, imanı ve duası ile desteklenen üç Yönetici Yüksek Rahip, Kilise Başkanlığı’nın bir kurulunu oluşturur.

23 Oniki gezici meclis üyesi, Oniki Havariler olarak ya da bütün dünyada Mesih’in adının özel şahitleri olarak çağrılırlar; böylece onlar kendi hizmet çağrıları ile ilgili vazifelerde kilisedeki diğer yetkililerden farklıdırlar.

24 Ve onlar yetki ve güçte daha önce bahsedilen üç başkan ile eşit bir kurul oluştururlar.

25 Yetmişler aynı zamanda sevindirici haberi vaaz etmeye ve Uluslar’a ve bütün dünyada özel şahitler olmaya çağrılırlar; böylece onlar kendi hizmet çağrıları ile ilgili vazifelerde kilisedeki diğer yetkililerden farklıdırlar.

26 Ve onlar yetkide az önce sözü edilen Oniki özel şahitlerin ya da Havariler’in yetkisine eşit bir kurul oluştururlar.

27 Ve bu kurulların herhangi biri tarafından alınan her karar, bu kurulların oybirliği kararı olmalıdır; yani her kuruldaki her üye aynı gücü ya da geçerliliği olan kararları karşılıklı olarak alabilmek için kurulun kararlarıyla hemfikir olmalıdır;

28 Koşullar aksini imkansız kıldığında, çoğunluk bir kurul oluşturabilir;

29 Bu durumun dışında, onların kararları eski zamanlarda, Melkizedek düzenine göre atanmış olan ve doğru ve kutsal adamlar olan üç başkanın oluşturduğu bir kurulun kararlarının hak ettiği aynı nimetleri hak etmez.

30 Bu kurulların ya da onlardan herhangi birinin kararları tam bir doğrulukla, kutsallıkla ve alçakgönüllülükle, yumuşak huylulukla ve tahammülle ve imanla ve erdemle ve bilgiyle, ılımlılıkla, sabırla, Tanrı’ya bağlılıkla, kardeş sevgisiyle ve ilahi sevgiyle alınmalıdır;

31 Çünkü vaat şudur ki eğer bu şeyler onlarda bol olursa, onlar Rab’bin bilgisinde verimsiz olmayacaktır.

32 Ve bu kurullar tarafından haksız bir karar verilmesi durumunda, bu karar kilisenin ruhani yetkililerini teşkil eden çeşitli kurulların oluşturduğu bir genel kurultayın önüne getirilebilir; yoksa onların kararı temyiz edilemez.

33 Onikiler, cennet kurumuna uygun olarak, Kilise Başkanlığı’nın yönetimi altında Rab’bin adıyla görev yapmak için olan, kiliseyi kurup güçlendirmek ve kilisenin bütün uluslardaki işlerinin hepsini düzenlemek için olan bir Gezici Yönetici Yüksek Meclis’tir; ilk önce Uluslar için, ikinci olarak Yahudiler için.

34 Yetmişler, Onikiler’in ya da gezici yüksek meclisin yönetimi altında kiliseyi kurup güçlendirmek ve kilisenin bütün uluslardaki işlerinin hepsini düzenlemek için Rab’bin adıyla hareket etmelidir; ilk önce Uluslar için ve sonra Yahudiler için.

35 Onikiler gurbete gönderilir, İsa Mesih’in sevindirici haberini duyurarak kapıyı açmak için gereken anahtarlara sahiptir ve ilk önce Uluslar için ve sonra Yahudiler için.

36 Siyon’un çadır kazıklarındaki yerel yüksek meclisler, yetki bakımından kilisenin işlerinde, tüm kararlarında, başkanlık kurulu ya da gezici yüksek meclis ile eşit bir kurul oluşturur.

37 Siyon’daki yüksek meclis, yetki bakımından kilisenin işlerinde, tüm kararlarında, Siyon’daki çadır kazıklarındaki Onikiler meclisleri ile eşit bir kurul oluşturur.

38 Yardıma ihtiyaçları olduğu zamanlarda sevindirici haberi vaaz etmek ve yönetmek üzere çeşitli çağrıları yerine getirmeleri için başkalarının yerine Yetmişler’i çağırmak, gezici yüksek meclisin vazifesidir.

39 Kilisenin tüm büyük dallarında, vahiy yoluyla onlara bildirileceği zamanlarda sevindirici haberin müjdecilerini atamak, Onikiler’in vazifesidir;

40 Bu rahiplik düzeni babadan oğula devredilmek üzere kurulmuştur ve yasal olarak vaatlerin verildiği seçilmiş soyun asıl evlatlarına aittir.

41 Bu düzen Adem’in zamanında kuruldu ve silsile yoluyla şu şekilde geçti:

42 Adem’den Şit’e geçti; o altmış dokuz yaşında iken Adem tarafından atandı ve onun (Adem) vefatından üç sene önce onun tarafından kutsandı ve babası aracılığıyla soyunun Rab tarafından seçilmiş olacağına ve onların dünyanın sonuna kadar korunacağına dair Tanrı’nın vaatini aldı.

43 Çünkü o (Şit) mükemmel bir insandı ve onun sureti tıpatıp babasının suretiydi, o kadar ki o her şeyde babası gibi görünüyordu ve babasından sadece yaşı sayesinde ayırt edilebiliyordu.

44 Ve Enos yüz otuz dört yaşında ve dört aylıkken, Adem’in eliyle atandı.

45 Tanrı, Kenan’a kırkıncı yaşında yabanda seslendi; ve o, Şedolamak bölgesine yolculuk ederken Adem’le karşılaştı. Atamasını aldığında seksen yedi yaşındaydı.

46 Mahalalel, onu da kutsayan Adem’in eliyle atandığında dört yüz doksan altı yaşında ve yedi günlüktü.

47 Yared, onu da kutsayan Adem’in eli altında atandığında iki yüz yaşındaydı.

48 Hanok, Adem’in eli altında atandığında yirmi beş yaşındaydı; ve o altmış beş idi ve Adem onu kutsadı.

49 Ve o, Rab’bi gördü ve O’nunla yürüdü ve devamlı olarak O’nun yüzünün önündeydi; ve Tanrı ile üç yüz altmış beş yıl yürüdü; bu onu göğe alındığı zaman dört yüz otuz yaşında yapar.

50 Metuşelah, Adem’in eli altında atandığı zaman yüz yaşındaydı.

51 Lamek, Şit’in eli altında atandığı zaman otuz iki yaşındaydı.

52 Nuh, Metuşelah’ın eli altında atandığı zaman on yaşındaydı.

53 Vefatından üç sene önce, Adem yüksek rahip olan herkesi; Şit’i, Enos’u, Kenan’ı, Mahalalel’i, Yared’i, Hanok’u ve Metuşelah’ı, soyundan geri kalan doğru insanlarla birlikte, Adem-ondi-Ahman vadisine çağırdı ve orada onlara son kutsamalarını bağışladı.

54 Ve Rab onlara göründü ve onlar kalkıp Adem’i kutsadılar ve onu Mikail, prens, başmelek diye çağırdılar.

55 Ve Rab, Adem’e teselli verdi ve ona şöyle dedi: Seni başta olman için görevlendiriyorum; senden birçok ulus çıkacak ve sen sonsuza dek onların üzerinde bir prenssin.

56 Ve Adem topluluğun ortasında ayağa kalktı; ve yaşından dolayı beli bükülmüş olmasına rağmen, Kutsal Ruh’la dolu olarak, en son kuşağa kadar kendi soyunun başına gelecek olan her şeyi önceden bildirdi.

57 Bu şeylerin hepsi Hanok Kitabı’nda yazılmıştır ve zamanı geldiğinde bunlar hakkında tanıklık edilecektir.

58 Onikiler’in vazifesi, ayrıca, kilisenin diğer tüm yetkililerini şöyle diyen vahiye uygun olarak atamak ve düzenlemektir.

59 Kilisenin işi hakkındaki kilise yasalarına ek olarak, Siyon diyarındaki Mesih’in kilisesine:

60 Doğrusu, size derim, diyor Orduların Rabbi, bir yaşlı makamından olanlara başkanlık etmek için yönetici yaşlıların olması;

61 Ve ayrıca bir rahip makamından olanlara başkanlık etmek için rahiplerin olması;

62 Ve ayrıca bir öğretmen makamından olanlara başkanlık etmek için öğretmenlerin olması, aynı şekilde ayrıca hizmetlilerin olması mutlaka gerekmektedir;

63 Bu nedenle, hizmetliden öğretmene ve öğretmenden rahibe ve rahipten yaşlıya, kilisenin antlaşmaları ve emirlerine göre, onlar ayrı ayrı tayin edildikleri gibi.

64 Ondan sonra hepsinin en büyüğü olan Yüksek Rahiplik gelir.

65 Bu nedenle, rahipliğe başkanlık etmesi için Yüksek Rahiplik’ten birisinin tayin edilmesi mutlaka gerekmektedir ve ona, Kilise’nin Yüksek Rahipliği’nin Başkanı denilecektir;

66 Ya da başka bir deyişle, Kilise’nin Yüksek Rahipliği üzerinde olan Yönetici Yüksek Rahip denilecektir.

67 Sözü edilen kişiden ellerin baş üzerine konulması suretiyle, kilise üzerindeki kutsal törenlerin ve kutsamaların verilmesi gelir.

68 Bu nedenle, bir gözetmenin makamı bu makama eşit değildir; çünkü bir gözetmenin makamı bütün dünyevi şeyleri yönetmek içindir.

69 Yine de bir gözetmen Harun’un asıl soyundan değilse, Yüksek Rahiplik’ten seçilmelidir;

70 Çünkü Harun’un asıl soyundan değilse, bu rahipliğin anahtarlarına sahip olamaz.

71 Yine de, bir yüksek rahip, yani Melkizedek düzenine göre, dünyevi şeylerin hizmeti için görevlendirilebilir ve hakikatin Ruhu vasıtasıyla bu şeyler hakkında bilgi sahibi olabilir;

72 Ve aynı zamanda kilisenin yaşlılarının arasından seçtiği ya da seçeceği danışmanlarının yardımıyla, İsrail’de bir yargıç olmak için, kilisenin işlerini yapmak için, yasalara göre önünde sunulacak tanıklık doğrultusunda günahkarları yargılamak amacıyla yargı kürsüsünde oturmak için görevlendirilebilir.

73 Bu, Harun’un asıl soyundan olmayan ama Melkizedek düzenine göre Yüksek Rahipliğe atanan gözetmenin vazifesidir.

74 Böylece o bir yargıç olup, hatta Siyon’da yaşayanların arasında veya Siyon’un bir çadır kazığında ya da bu hizmeti için görevlendirileceği kilisenin herhangi bir dalında genel bir yargıç olacaktır, ta ki Siyon’un sınırları genişletilinceye ve Siyon’da veya başka yerlerde diğer gözetmenlerin ya da yargıçların olması gerekinceye kadar.

75 Ve diğer gözetmenler tayin edildikçe, onlar aynı makamda hareket edeceklerdir.

76 Fakat Harun’un asıl soyundan birinin bu rahipliğin başkanlığına, bu hizmetin anahtarlarına, Melkizedek düzenine göre Yüksek Rahipliğin bir Başkanı’nın yargılandığı durum haricinde danışmanları olmaksızın gözetmen makamında bağımsız olarak hareket etmeye, İsrail’de bir yargıç olarak yargıda oturmaya yasal bir hakkı vardır.

77 Ve bu meclislerin herhangi birinin kararı, şöyle diyen şu emre uygun olacaktır:

78 Yine, doğrusu size derim, kilisenin en önemli işi ve kilisenin en zor davaları, gözetmenin ya da yargıçların kararından memnuniyet duyulmadığı ölçüde, kilisenin meclisine, Yüksek Rahiplik Başkanlığı nezdinde devredilecek ve iletilecektir.

79 Ve bu Yüksek Rahiplik Meclisi Başkanlığı; diğer yüksek rahipleri, hatta onikileri danışmanlar olarak yardımcı olmaları için çağırma gücüne sahip olacaktır; ve böylece Yüksek Rahiplik Başkanlığı ve danışmanları, kilise yasalarına göre tanıklığa dayanarak karar verme gücüne sahip olacaktır.

80 Ve bu karardan sonra, bu artık Rab’bin önünde bir daha anılmayacaktır; çünkü Tanrı’nın kilisesinin en yüksek meclisi budur ve manevi konulardaki tartışmalar hakkında en son karardır.

81 Kiliseye üye olanlar arasında kilisenin bu meclisinden muaf olan kimse yoktur.

82 Ve eğer Yüksek Rahiplik Başkanı emirleri çiğnerse, Yüksek Rahipliğin oniki danışmanı tarafından yardım edilecek olan kilisenin genel meclisi önüne çıkarılacaktır;

83 Ve onların onun başı üzerindeki kararı, onunla ilgili tartışmanın sonu olacaktır.

84 Böylece Tanrı’nın adaletinden ve yasalarından hiç kimse muaf olmayacaktır, öyle ki her şey O’nun önünde hakikat ve doğruluğa göre, düzenli ve ciddi bir şekilde yapılabilsin.

85 Ve yine, doğrusu size derim, bir hizmetli makamının üzerindeki bir başkanın vazifesi, antlaşmalara göre bildirildiği gibi, on iki hizmetliye başkanlık etmek, onlarla mecliste oturup onlara vazifelerini öğretmek ve birbirlerini aydınlatmaktır.

86 Ve ayrıca öğretmenler makamının üzerindeki başkanın vazifesi, antlaşmalarda bildirildiği gibi, yirmi dört öğretmene başkanlık etmek ve onlarla mecliste oturup onlara kendi makamlarının vazifelerini öğretmektir.

87 Ayrıca Harun Rahipliği’nin üzerindeki başkanın vazifesi, antlaşmalarda bildirildiği gibi, kırk sekiz rahibe başkanlık etmek ve onlarla mecliste oturup onlara kendi makamlarının vazifelerini öğretmektir;

88 Bu başkan bir gözetmen olmalıdır; çünkü bu rahipliğin vazifelerinden biri budur.

89 Yine, yaşlılar makamının üzerindeki başkanın vazifesi, doksan altı yaşlıya başkanlık etmek ve onlarla mecliste oturup antlaşmalara göre onlara öğretmektir.

90 Bu başkanlık yetmişlerinkinden farklı bir başkanlıktır ve dünyanın her yanına yolculuk etmeyenler için tasarlanmıştır.

91 Ve yine, Yüksek Rahiplik makamındaki Başkan’ın vazifesi, bütün kiliseye başkanlık etmek ve Musa gibi olmaktır;

92 İşte, bunda bir hikmet vardır; evet, onun vazifesi bir gören, bir vahiy bildiren, bir çevirmen ve bir peygamber olmak ve Tanrı’nın kilisenin başı üzerine bahşettiği armağanların hepsine sahip olmaktır.

93 Ve bu, Yetmişler’in düzenini gösteren görüme göredir, öyle ki yetmişlerin sayıları arasından seçilen yedi başkan onlara başkanlık etmelidir;

94 Ve bu başkanların yedinci başkanı, diğer altısına başkanlık etmelidir;

95 Ve bu yedi başkan, üyesi oldukları ilk yetmişlere ek olarak diğer yetmişler seçmelidir ve onlara başkanlık etmelidir.

96 Ve ayrıca yedi kere yetmişe kadar diğer yetmişleri seçmelidirler, eğer bağdaki iş zorunlu olarak bunu gerektiriyorsa.

97 Ve bu yetmişler, ilk önce Uluslar için ve ayrıca Yahudiler için gezici hizmetkarlar olmalıdır.

98 Oysa kilisenin Onikiler’e ve Yetmişler’e üye olmayan diğer yetkilileri, bütün ulusların arasında yolculuk etme sorumluluğu altında değildir, ama kendi koşulları el vereceği şekilde yolculuk etmelidirler; buna rağmen onlar kilisedeki yüksek ve sorumlu makamlar gibi makamlarda bulunabilirler.

99 Bu nedenle, şimdi herkes kendi vazifesini ve tayin edildiği makamda canla başla hareket etmesini öğrensin.

100 Tembel olan ayakta durmaya layık sayılmayacaktır ve kendi vazifesini öğrenmeyip kendisinin Tanrı tarafından onaylanmış olduğunu göstermeyen kişi ayakta durmaya layık sayılmayacaktır. Bu böyledir. Amin.