1 Voorwaar, so sê die Here aan julle my diensknegte, aangaande die gelykenis van die koring en die onkruid:

2 Kyk, voorwaar, Ek sê, die veld was die wêreld, en die apostels was die saaiers van die saad;

3 En nadat hulle aan die slaap geraak het, het die groot vervolger van die kerk, die afvallige, die hoer, naamlik Babilon, wat alle nasies laat drink uit haar beker, in wie se harte die vyand, naamlik Satan, sit om te heers—kyk, hy saai die onkruid; daarom, die onkruid verstik die koring en dryf die kerk die wildernis in.

4 Maar kyk, in die laaste dae, selfs nou terwyl die Here begin om die woord uit te bring, en die blaartjie opskiet en nog sag is—

5 Kyk, voorwaar Ek sê vir julle, die engele roep tot die Here dag en nag, wat gereed is en wag om uitgestuur te word om die velde af te oes;

6 Maar die Here sê vir hulle, moenie die onkruid uittrek terwyl die blaartjie nog sag is nie (want voorwaar julle geloof is swak), sodat julle nie die koring ook vernietig nie.

7 Daarom, laat die koring en die onkruid saam groei totdat die oes heeltemal ryp is; dan sal julle eers die koring tussen die onkruid insamel, en na die insameling van die koring, kyk en sien, die onkruid word gebind in bondels, en die veld bly oor om gebrand te word.

8 Daarom, so sê die Here vir julle, deur wie die priesterskap voortgeduur het deur die lyn van julle vaders—

9 Want julle is wettige erfgename, volgens die vlees, en is verborge van die wêreld met Christus in God—

10 Daarom, julle lewens en die priesterskap het voortgeduur, en moet noodwendig deur julle en julle lyn voortduur tot die herstelling van alle dinge gespreek by monde van al die heilige profete sedert die wêreld begin het.

11 Daarom, geseënd is julle as julle voortgaan in my goedheid, ’n lig vir die nie-Jode, en deur hierdie priesterskap, ’n redder vir my volk Israel. Die Here het dit gesê. Amen.