‘Zendeling om 6 uur ’s morgens’, Voor de kracht van de jeugd, juni 2021, 6–7.
Kom dan en volg Mij – Leer en Verbonden 60–62
Zendeling om 6 uur ’s morgens
Ik wilde een vriend net vertellen waarom ik moest stoppen met berichtjes sturen, toen ik een kleine aansporing van de Geest voelde.
Ik heb altijd al een zendingsactief lid willen zijn. Ik weet hoe belangrijk het is om het evangelie uit te dragen aan mensen die geen lid van onze kerk zijn. Ik heb zelfs om gelegenheden gebeden. Maar niemand die ik kende en die geen lid van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen was, toonde interesse. Dat veranderde allemaal toen ik naar de middelbare school ging en met Robbie* kennismaakte.
Robbie en ik raakten bevriend toen we samen in een musical speelden in het plaatselijke theater. Na de voorstelling hielden we contact en spraken we nu en dan eens af.
Op een avond zaten we elkaar berichtjes te sturen. Omdat ik de volgende ochtend vroeg moest opstaan voor het seminarie, wilde ik gaan slapen.
‘Dank je wel voor het leuke gesprek, maar ik moet morgen vroeg op!’ Ik tikte op de verzendknop.
‘Hoe vroeg moet je dan opstaan?’ vroeg Robbie.
‘Om half zes’, antwoordde ik. Eerst twijfelde ik of ik meer moest zeggen, maar ik voelde een kleine aansporing van de Geest.
‘Ik heb ochtendseminarie om zes uur’, zei ik. ‘Het is een cursus van mijn kerk, waar we de Schriften bestuderen en over God leren voordat onze schooldag begint. De lessen geven me altijd een goed gevoel.’
Toen voelde ik weer een kleine aansporing: ‘Misschien moet je een keertje meegaan’, zei ik.
Robbie was enthousiast toen ik hem uitlegde wat het seminarie inhield. ‘Dat klinkt leuk! Ik kan er met de fiets naartoe. Misschien kom ik morgenochtend.’
Ik dacht eerst dat Robbie een grapje maakte. Maar de volgende ochtend bracht papa mij met de auto naar de kerk, en daar stond Robbie met zijn fiets. Ik was stomverbaasd.
Die dag ging het in de les over tempels in de context van het Oude Testament. Robbie was de hele les gefascineerd. Hij vond het geweldig om naar afbeeldingen te kijken en van de cursisten te horen hoe tempels ons met God en onze familieleden verbinden.
De leerkracht en de andere cursisten gaven Robbie een warm onthaal, ook al wisten ze niet dat hij zou komen. Robbie bleef tot het einde van het schooljaar naar het seminarie komen. Hij kwam ook naar een paar jeugdactiviteiten. Hij sloot vriendschap met andere jongeren in mijn wijk en ring. Aan het eind van het schooljaar ging Robbie met ons mee naar de afsluitende haardvuuravond.
Die zomer verhuisde ons gezin naar een andere wijk, maar toen het schooljaar weer begon, ging Robbie weer naar het seminarie. En de hele klas was blij dat hij er was.
Robbie is geen lid van de kerk geworden, maar toen we elkaar later zagen, vertelde hij nog altijd wat een fijne ervaring dat voor hem was.
Doordat ik werd aangespoord om Robbie voor het seminarie uit te nodigen, heb ik geleerd dat het evangelie uitdragen meer is dan mijn vrienden naar de zendelingen verwijzen. Misschien worden mijn vrienden nooit lid van de kerk. Maar je kunt altijd op een eenvoudige manier vertellen hoe je leven er als lid van de kerk uitziet. Als ze dan interesse tonen, kun je ze uitnodigen om mee te doen.
Als je op zoek bent naar mogelijkheden om over het evangelie te praten, begin dan in je eigen omgeving met de dingen die je al doet. Er zijn talloze eenvoudige manieren om blijk te geven van je geloof en je getuigenis. Vertel gewoon over de dingen die je dichter tot Christus brengen. Vertrouw op de Geest; Hij zal je leiden.