‘Een kans om samen te leren en te groeien’, Voor de kracht van de jeugd, april 2022.
Hulp bij het dagelijks leven
Een kans om samen te leren en te groeien
We kunnen veel leren van broers en zussen van mensen met een beperking.
Na een zware schooldag kwam Lucy S. (13 jaar, uit Utah, VS) eindelijk thuis. Haar broer, David (12), merkte dat ze van streek was.
‘Wat is er mis?’ vroeg David. ‘Voel je je wel goed?’
Davids bezorgdheid betekende veel voor Lucy. ‘Ik voelde me een stuk beter’, zegt Lucy. ‘David is autistisch, en hij concentreert zich vaak alleen op zijn interesses, maar als hij mensen ziet die verdrietig of eenzaam zijn, gaat hij naar ze toe. Hij is zich goed bewust van andere mensen. Zo is hij nu eenmaal: een goed, oprecht, eerlijk mens.’
Mensen zoals Lucy weten dat opgroeien met een broer of zus met een beperking soms moeilijk maar ook geweldig kan zijn. En ze weten hoeveel zegeningen eruit voortvloeien. We kunnen veel van hen leren. Hieronder vertellen enkele broers en zussen wat ze hebben geleerd. Misschien heb jij er ook iets aan!
Doe moeite om ze goed te leren kennen
Anela (14), Chiyo (11) en Daniel (10) uit de Filipijnen hebben een broer, Bien (12), die hersenverlamming heeft. Zij beschouwen hem als een uniek persoon met zijn eigen sterke kanten. Ze zouden willen dat anderen Bien kenden zoals zij hem kennen.
‘Vlakbij ons huis is er een steile heuvel die wij een berg noemen’, zegt Anela. ‘We fietsen graag de heuvel op en racen dan terug naar beneden. Het is voor Bien moeilijk om de top te halen, dus helpen we hem. Soms staren mensen naar hem. Dat vind ik niet leuk. Maar Bien trekt zich er niets van aan. Hij glimlacht en zwaait als we langsrijden.
‘Ik wou dat mensen een vriendelijke, sociale jongen zagen als ze naar Bien keken. Hij is eerst verlegen, maar zodra hij zich op zijn gemak voelt, maakt hij veel plezier. Hij is lichamelijk beperkt, maar hij vindt het leuk om te leren. Ik heb van Bien geleerd dat we ons niet te veel zorgen moeten maken over de vraag wat iedereen van ons vindt, en dat we iedereen vriendelijk moeten behandelen.’
Geduld is belangrijk
‘Soms vind ik het moeilijk om geduldig te blijven, vooral als David maar niet wil luisteren’, zegt Lucy. ‘Soms kan hij het niet helpen, dus ik wil niet al te boos op hem worden, maar ik wil er ook voor zorgen dat hij het leert en begrijpt. Het is belangrijk om daarin evenwicht te vinden. Zo kan ik mijn broer het beste helpen.’
Chiyo heeft gemerkt dat je geduld moet hebben om Bien iets te leren. ‘Ik leer mijn broer het alfabet, de kleuren, de cijfers en de dieren’, zegt Chiyo. ‘Soms vindt hij het moeilijk om de namen van de dieren te onthouden. Ik blijf met hem werken, en na een tijdje lukt het hem beter. Ik noem een dier, en hij wijst naar een afbeelding. En soms heeft hij het goed! Bien leert mij dat het tijd kost om iets nieuws te leren en dat het soms moeilijk is, maar dat het je uiteindelijk zal lukken als je geduldig bent en blijft oefenen.’
Betrek ze overal bij
‘Ik vind het fijn dat we als gezin aan mijn broer denken voordat we een activiteit plannen, zodat hij er ook iets aan heeft’, zegt Anela. ‘We betrekken Bien ook bij de huishoudelijke klusjes’, zegt Chiyo. ‘Hij kan zijn eigen kleren opvouwen en de vloer vegen.’
Lucy heeft ook gemerkt dat leerkrachten en vrienden ervoor zorgen dat David zich thuis voelt in de kerk. ‘Het is fijn om te zien dat mensen oprecht willen weten wat David leuk vindt’, zegt Lucy. ‘Tegenwoordig is hij helemaal gek van Star Wars, dus de wijkleden vragen hem ernaar. Ze weten dat hij er graag over wil praten. Een van zijn leerkrachten probeert Davids interesses in de lessen te verwerken. Daardoor let hij beter op in de les.’
Iemand kan er anders uitzien, zich anders gedragen of andere vaardigheden hebben, maar we horen er allemaal bij. Er zijn veel manieren om ervoor te zorgen dat iedereen zich thuis en belangrijk voelt. Hoe meer we daarnaar streven, hoe meer we allemaal zullen leren en groeien.
Christus en de verlamde man, J. Kirk Richards