Kalinaw human sa Paralisis
Human maparalisar tungod sa pagkabalitok sa sakyanan, kanunay kong naghunahuna, “Nganong ako man?” Apan ang pagbuhat sa pipila ka butang nakatabang nako nga mobati og kalinaw.
Niadtong 2022, ang akong mga higala og ako nagsakay sa gamay nga pambukid nga sakyanan didto sa desiyerto sa dihang nabalitok ang among sakyanan. Nakamata ko nga naghigda sa yuta, nabulit sa dugo. Wala koy mabatyagan. Sa wala madugay may miabot nga helicopter aron modala nako sa ospital. Nahibaloan nako nga nabali ang akong liog sa duha ka dapit ug nga naparalisar ko gikan sa abaga hangtod sa ubos.
Sa sinugdanan, gisukod gayod niini ang akong pagpamatuod. Nagsige kog hunahuna “Nganong ako man?” Wala ko makasabot nganong ang tanan nakong mga higala milakaw ra nga walay nahitabo gikan sa aksidente ug ako wala. Nag-edad ko og 16 anyos nga gymnast ug cheerleader, ug dili kini ang akong gihanduraw sa akong kinabuhi.
Pilia ang Pagkamapasalamaton
Usa ka adlaw human sa aksidente dili maayo ang akong adlaw, ug dili ko gusto nga mobangon sa higdaanan ug moadto sa pisikal nga terapiya. Apan miadto ako, ug nakita nako didto ang usa ka tawo nga paralitiko ug nasunog. Nagpahiyom siya ug nakigsulti sa tanang mga terapista, ug naghunahuna ko, “Kon mahimo niya kana, makahimo sab ko.”
Human niana nga kasinatian, mas gihatagan nako og pagtagad ang pagpasalamat. Nakaamgo ko kon unsa ko ka swerte, ug nadugangan og gamay ang akong pagdawat sa akong sitwasyon. Nakaamgo ko nga kinahanglang mopili ko nga momata ug motutok sa maayong mga butang, sama sa akong talagsaong pamilya ug sa ebanghelyo ni Jesukristo.
Molantaw lapas sa Espesyal nga mga Ngalan
Nakakat-on ko nga ang pagtabang sa uban makatabang nako. Nahinumdom ko nga nakakita og pipila ka tin-edyer nga paralisado didto sa terapiya. Giduol ko sila ug nakig-istorya nila, kay ganahan ko kon adunay mobuhat niana ngari kanako.
Daghan kaayong mga tawo ang nag-antos sa lisod nga mga butang. Didto sa pisikal nga terapiya, makita ninyo kining tanan nga mga pagsulay sa inyong palibot nga dayag kaayo. Diha sa high school, ang tanan usab adunay daghang malisod nga mga kasinatian nga giatubang, apan walay usa nga nasayod niini. Mas nakatago kini. Anaa kining tanang espesyal nga mga ngalan, sama sa “football player” ug “cheerleader.” Usahay makahadlok ang pagbaliwala sa sosyal nga estado ug ang pakig-higala og mga bag-ong higala. Ganahan ko nga mo-cheer ug motambling, ug kanunay kong naghunahuna nga kadtong mga butanga nagpaila kon kinsa ko.
Apan akong naamgohan nga kadtong espesyal nga mga ngalan dili ang tanan sa kinabuhi. Kon unsa ang hitsura sa mga tawo, unsa sila kalahi gikan kaninyo—kanang mga butanga dili gyod mahinungdanon. Mahimo ninyong duolon ang tanan ug magtutok sa pagtabang kanila. Ug karon ang pipila sa akong labing suod nga mga higala mao ang mga tawo nga wala gayod nako mahunahuna kaniadto nga mahimo nakong mga higala.
Salig sa Manluluwas
Human sa paglabay sa panahon didto sa sentro sa rehabilitasyon, nakahimo na ako sa paglihok sa akong mga bukton ug medyo nakabatyag og pagbati sa akong mga bitiis. Nagpadayon ko sa pag-uswag kada adlaw.
Wala ko kahibalo kon unsa ang akong kaugmaon, ug kon wala ang Ginoo, mahadlok kaayo ko. Apan bag-o ra ko nga nakadawat sa akong patriyarkal nga panalangin, ug nakatabang kini kanako nga mobati nga masaligon nga bisan unsa ang mahitabo, Mamaayo ra ko. Ang pagbasa sa mga kasulatan ug ang pag-ampo kada adlaw nakatabang usab nako og maayo. Kon wala si Jesukristo, nasayod ko nga ang akong mga panlimbasog mas labaw pa gayod ka grabe. Gitabangan ko Niya nga mobati og kalinaw bisan og lisod ang kinabuhi.
Ang tagsulat nagpuyo sa Utah, USA.