Ikonektar

Chien-Hsun C.

15, Siyudad sa Taoyuan, Taiwan

Gilitratohan ni Zhiyang Tsai

Mga tin-edyer sa Taiwan kinahanglan mobangon og alas 5 sa buntag aron mag-seminary inig alas 5:30. Dako kaayo ni nga hagit alang kanako tungod kay daghan ko og eksamen ug mga homework. Mao nga kasagaran mauwahi ko sa seminary. Sa sinugdanan, akong gibasol ang Simbahan sa pagpabangon nakog sayo. Apan ang akong mga ginikanan mitambag nako sa pag-ampo ug mangayo og tabang sa Langitnong Amahan.

Sa una, naghunahuna ko nga ang Langitnong Amahan dili makatabang nako. Apan usa ka gabii niana miluhod ko tapad sa higdaanan ug miampo, mihangyo sa Dios sa pagtabang nako sa pagpangita sa rason nga dili ko makatulog og maayo. Human niana, akong girebyo ang akong naandang buhaton. Nakita nako nga daghan ko og giusikan nga panahon sa dili pa matulog.

Karon naninguha ko nga matulog og sayo-sayo. Mag-ampo ko sa dili pa matulog, magpasalamat sa Dios sa paghatag nako og kalipay ug kalinaw ug sa giya sa Balaang Espiritu.

Mag-ampo ko sa dili pa matulog, magpasalamat sa Dios sa paghatag nako og kalipay ug kalinaw ug sa giya sa Balaang Espiritu.

Ang taga-Taiwan nga mga tin-edyer naggahin og mas taas nga panahon sa eskwelahan sa kalibotan (mga 9.5 ka oras sa usa ka adlaw).

Ang lokal nga mga miyembro sa Simbahan mitukod sa unang chapel sa Taiwan niadtong 1966, sa Taipei.

Ang Taiwan mao ang labing daghan og bukid nga isla sa kalibotan.