«Ελάτε, ακολουθήστε με» ασκώντας χριστιανική αγάπη και υπηρέτηση
Ως μαθητές του Σωτήρα κατά τις τελευταίες ημέρες, ερχόμαστε προς Αυτόν αγαπώντας και υπηρετώντας τα τέκνα του Θεού.
Ο βραβευμένος με Νόμπελ Έλι Γουίζελ ανάρρωνε στο νοσοκομείο από εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς, όταν τον επισκέφθηκε ο πεντάχρονος εγγονός του. Καθώς το μικρό αγόρι κοίταξε μέσα στα μάτια του παππού του, είδε τον πόνο του. «Παππού» ρώτησε «αν σε αγαπούσα περισσότερο, [θα πονούσες λιγότερο]»; Σήμερα κάνω σε εμάς μία παρόμοια ερώτηση: «Αν αγαπούμε τον Σωτήρα περισσότερο, θα υποφέρουμε λιγότερο;»
Όταν ο Σωτήρας κάλεσε τους μαθητές Του να Τον ακολουθήσουν, αυτοί ζούσαν τον νόμο του Μωυσή, που περιελάμβανε το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού, και οδόντα αντί οδόντος», αλλά ο Σωτήρας ήρθε για να εκπληρώσει αυτόν τον νόμο με την Εξιλέωσή Του. Δίδαξε μία νέα διδαχή: «Αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους που σας καταρώνται, ευεργετείτε εκείνους που σας μισούν, και προσεύχεστε για εκείνους που σας βλάπτουν και σας κατατρέχουν».
Οι μαθητές διδάχθηκαν να στραφούν από τους τρόπους του φυσικού ανθρώπου στους γεμάτους στοργή και φροντίδα τρόπους του Σωτήρος, αντικαθιστώντας την έριδα με τη συγχώρηση, την καλοσύνη και τη συμπόνια. Η νέα εντολή «αγαπάτε αλλήλους» δεν ήταν πάντα εύκολο να τηρηθεί. Όταν οι μαθητές ανησυχούσαν για τη συναναστροφή Του με αμαρτωλούς και ανθρώπους κάποιων τάξεων, ο Σωτήρας υπομονετικά τους δίδαξε: «Καθόσον αυτό το κάνατε σε έναν από τούτους τους ελάχιστους αδελφούς μου, το κάνατε σε μένα». Ή, όπως στο Βιβλίο του Μόρμον εξηγεί ο προφήτης: «Όταν είστε στην υπηρεσία των συνανθρώπων σας, είστε απλώς στην υπηρεσία του Θεού σας».
Ως μαθητές του Σωτήρα κατά τις τελευταίες ημέρες, ερχόμαστε προς Αυτόν αγαπώντας και υπηρετώντας τα τέκνα του Θεού. Ενόσω το κάνουμε αυτό, ίσως δεν καταφέρουμε να αποφύγουμε δοκιμασίες, ταλαιπωρίες και σωματικό πόνο, αλλά θα υποφέρουμε λιγότερο πνευματικά. Ακόμα και στις δοκιμασίες μας μπορούμε να νιώσουμε χαρά και ειρήνη.
Η χριστιανική μας αγάπη και υπηρέτηση φυσικά ξεκινά από το σπίτι. Γονείς, έχετε κληθεί για να είστε στοργικοί δάσκαλοι και ιεραπόστολοι στα παιδιά σας και τους νέους. Είναι οι ερευνητές σας. Έχετε την υποχρέωση να τους βοηθήσετε να μεταστραφούν. Στην πραγματικότητα, όλοι μας προσπαθούμε να μεταστραφούμε -- το οποίο σημαίνει να γεμίσουμε από την αγάπη του Σωτήρα μας.
Καθώς ακολουθούμε τον Ιησού Χριστό, η αγάπη Του μας παρακινεί να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον στην πορεία μας στη ζωή. Δεν μπορούμε να το κάνουμε μόνοι μας. Με έχετε ακούσει να αναφέρω την παροιμία των Κουακέρων κατά το παρελθόν: «Κράτα με να σε κρατώ ν’ ανεβούμε το βουνό». Ως μαθητές, ξεκινούμε να το κάνουμε αυτό όταν βαπτιζόμαστε, δείχνοντας την προθυμία μας «να σηκών[ουμε] ο ένας του άλλου τα βάρη, για να γίνονται ελαφρύτερα».
«Διδάσκ[οντας] ο ένας τον άλλο τη διδαχή της βασιλείας» είναι ένας τρόπος για να αγαπάμε και να υπηρετούμε ο ένας τον άλλον. Γονείς και παππούδες, έχουμε την τάση να παραπονούμαστε για την κατάσταση του κόσμου -- πως τα σχολεία δεν διαμορφώνουν ηθικό χαρακτήρα. Αλλά υπάρχουν πολλά που εμείς μπορούμε να κάνουμε. Εμείς μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες για διδασκαλία στην δική μας οικογένεια -- κι αυτό σημαίνει τώρα. Μην τις αφήνετε να χάνονται. Όταν παρουσιάζεται μία ευκαιρία για να μοιραστείτε τις σκέψεις σας σχετικά με το Ευαγγέλιο και τα μαθήματα της ζωής, σταματήστε ό,τι κάνετε, καθίστε και συζητήστε με τα παιδιά και τα εγγόνια σας.
Δεν θα πρέπει να ανησυχούμε που δεν είμαστε επαγγελματικά εκπαιδευμένοι διδάσκαλοι του Ευαγγελίου. Καμία εκπαίδευση ούτε εγχειρίδιο δεν είναι τόσο χρήσιμο όσο η προσωπική μελέτη των γραφών μας, η προσευχή, η περίσκεψη και η αναζήτηση καθοδήγησης από το Άγιο Πνεύμα. Το Πνεύμα θα σας οδηγήσει στην πορεία. Σας υπόσχομαι: η κλήση να γίνεις γονιός περιλαμβάνει το χάρισμα να διδάσκεις με τρόπους που είναι σωστοί για εσένα και για τα παιδιά σου. Θυμηθείτε, η δύναμη του Θεού που μας επηρεάζει ενάρετα είναι η αγάπη Του. «Εμείς τον αγαπάμε, επειδή αυτός πρώτος μάς αγάπησε».
Νέοι, είστε από τους πιο αποτελεσματικούς δασκάλους του Ευαγγελίου. Έρχεστε στην εκκλησία για να μάθετε ώστε όταν πηγαίνετε σπίτι να διδάσκετε και να υπηρετείτε την οικογένεια, τους γείτονες και τους φίλους σας. Μην φοβάστε. Έχετε πίστη ώστε να δίνετε μαρτυρία για αυτά που γνωρίζετε πως είναι αληθινά. Σκεφθείτε πώς οι ιεραπόστολοι πλήρους απασχόλησης μεγαλώνουν πνευματικά, γιατί ζουν πιστά μία αφιερωμένη ζωή -- χρησιμοποιώντας τον χρόνο και τα ταλέντα τους και καταθέτοντας μαρτυρία για να υπηρετούν και να ευλογούν άλλους. Καθώς αναφέρετε τη μαρτυρία σας για το Ευαγγέλιο, η πίστη σας θα μεγαλώσει και η πεποίθησή σας θα αυξηθεί!
Κάποιες από τις χριστιανικές πράξεις σας με την πιο σημαντική επιρροή είναι η οικογενειακή μελέτη των γραφών, η οικογενειακή προσευχή και τα οικογενειακά συμβούλια. Για περισσότερα από εκατό χρόνια, οι ηγέτες της Εκκλησίας μάς προτρέπουν να διαθέτουμε αδιάλειπτο χρόνο κάθε εβδομάδα. Αλλά πολλοί από εμάς ακόμα χάνουμε τις ευλογίες. Η οικογενειακή βραδιά δεν είναι διάλεξη από τη μητέρα και τον πατέρα. Είναι ο χρόνος που έχουμε ως οικογένεια για να αναφέρουμε απλές πνευματικές σκέψεις και εμπειρίες, να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να μάθουν να νοιάζονται και να μοιράζονται, να διασκεδάσουμε μαζί, να καταθέσουμε μαρτυρία μαζί και να μεγαλώσουμε και να προοδεύσουμε μαζί. Καθώς τηρούμε την οικογενειακή βραδιά κάθε εβδομάδα, η αγάπη του ενός για τον άλλον θα δυναμώσει και θα υποφέρουμε λιγότερο.
Ας θυμόμαστε ότι η πιο σημαντική δουλειά που κάνουμε στην οικογένειά μας είναι μέσω της δύναμης του Αγίου Πνεύματος. Οποτεδήποτε υψώνουμε τη φωνή μας με οργή, το Πνεύμα εγκαταλείπει τις σχέσεις και τις οικογένειές μας. Όταν μιλούμε με αγάπη, το Πνεύμα μπορεί να είναι μαζί μας. Ας θυμόμαστε πως τα παιδιά και τα εγγόνια μας μετρούν την αγάπη μας ανάλογα με τον χρόνο που τους αφιερώνουμε. Πάνω απ’ όλα, μη χάνετε την υπομονή σας και μην εγκαταλείπετε!
Οι γραφές μάς λένε πως όταν κάποια από τα πνεύματα-παιδιά του Επουράνιου Πατέρα επέλεξαν να μην ακολουθήσουν το σχέδιό Του, οι ουρανοί δάκρυσαν. Μερικοί γονείς που έχουν αγαπήσει και διδάξει τα παιδιά τους επίσης δακρύζουν, όταν τα παιδιά τους που έχουν μεγαλώσει διαλέγουν να μην ακολουθήσουν το σχέδιο του Κυρίου. Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς; Δεν μπορούμε με την προσευχή να αλλάξουμε την βούληση κάποιου άλλου. Θυμηθείτε τον πατέρα του ασώτου υιού, ο οποίος υπομονετικά περίμενε τον υιό του να «[έλθει] στον εαυτό του» ενώ την ίδια στιγμή τον παρακολουθούσε. Και «ενώ ακόμα απείχε μακριά» εκείνος έτρεξε σε εκείνον. Μπορούμε να προσευχηθούμε για καθοδήγηση για το πότε να μιλήσουμε, τι να πούμε και ναι, σε μερικές περιστάσεις, πότε να παραμένουμε ακίνητοι. Θυμηθείτε, τα παιδιά και τα μέλη της οικογένειάς μας ήδη επέλεξαν να ακολουθήσουν τον Κύριο στο προγήινο βασίλειο. Μερικές φορές εκείνα τα ιερά συναισθήματα ξυπνούν ξανά, μόνο από τις δικές τους εμπειρίες στη ζωή. Τελικά, η επιλογή να αγαπήσουν και να ακολουθήσουν τον Κύριο πρέπει να είναι δική τους.
Υπάρχει ένας άλλος ξεχωριστός τρόπος που οι μαθητές δείχνουν την αγάπη τους προς τον Σωτήρα. Σήμερα αποτίω φόρο τιμής σε όλους αυτούς που υπηρετούν τον Κύριο φροντίζοντας άλλους. Πόσο σας αγαπά ο Κύριος! Στην ήσυχη, χωρίς αναγγελία υπηρεσία σας, ακολουθείτε Αυτόν που υποσχέθηκε: «Ο Πατέρας σου που βλέπει στα κρυφά, αυτός θα σε ανταμείψει στα φανερά».
Σκέπτομαι τον γείτονά μου, του οποίου η σύζυγος πάσχει από την ασθένεια Αλτσχάιμερ. Κάθε Κυριακή την βοηθούσε να ντυθεί για την συγκέντρωση στην Εκκλησία, χτένιζε τα μαλλιά της, της έβαζε μέικ-απ, ακόμα και της φορούσε τα σκουλαρίκια της. Προσφέροντας αυτή την υπηρεσία, αποτελούσε ένα παράδειγμα για κάθε άνδρα και γυναίκα στον τομέα μας -- βασικά, στον κόσμο. Μία ημέρα η σύζυγός του τού είπε: «Θέλω μόνο να δω τον σύζυγό μου ξανά και να είμαι μαζί του».
Αυτός της απάντησε: «Εγώ είμαι ο σύζυγός σου».
Γλυκά του απάντησε: «Α, καλά!»
Δεν μπορώ να μιλήσω για προσφορά φροντίδας χωρίς να αναγνωρίσω τον ξεχωριστό άνθρωπο που με φροντίζει στη ζωή μου --την ιδιαίτερη μαθήτρια του Σωτήρα για μένα-- την αιώνια σύντροφό μου, Μαίρη. Τα έχει δώσει όλα στην στοργική γαλούχηση και την αγάπη. Τα χέρια της αντικατοπτρίζουν το ευγενικό, υποστηρικτικό άγγιγμά Του. Δεν θα ήμουν εδώ χωρίς αυτήν. Και μαζί της, θα μπορέσω να αντέξω μέχρι το τέλος και να είμαι μαζί της σε αιώνια ζωή.
Εάν υποφέρετε βαθιά, με άλλους ή μόνοι, σας παροτρύνω να αφήσετε τον Κύριο να σας φροντίσει. Στηριχθείτε στον δυνατό βραχίονά Του. Δεχθείτε τη διαβεβαίωσή Του. «Δεν θα σας αφήσω ορφανούς· έρχομαι σε σας» υπόσχεται.
Αδελφοί και αδελφές, εάν δεν το έχουμε ήδη κάνει πλήρως, ας στραφούμε περισσότερο προς τη συγχώρηση, την καλοσύνη και την αγάπη. Ας εγκαταλείψουμε την κακή συμπεριφορά που είναι τόσο συχνά μέρος των συναισθημάτων του φυσικού ανθρώπου και ας διακηρύξουμε την φροντίδα, την αγάπη και την ειρήνη του Χριστού.
Εάν «έχετε επίγνωση της δόξας [και καλοσύνης] του Θεού» και επίσης «τη[ς] εξιλέωση[ς] η οποία προετοιμάστηκε από καταβολής κόσμου» «δε θα έχετε στο νου σας να τραυματίζετε ο ένας τον άλλο, αλλά θα ζείτε ειρηνικά. …Και δε θα αφήσετε τα παιδιά σας να… παραβιάζουν τους νόμους τού Θεού και να μαλώνουν, και να πολεμάνε ο ένας τον άλλο. … Αλλά θα τα μάθετε… να αγαπούν ο ένας τον άλλο και να υπηρετούν ο ένας τον άλλο».
Ακριβώς πριν από την Σταύρωση του Σωτήρα, δίδαξε τους Αποστόλους Του: «Καινούργια εντολή σάς δίνω: Να αγαπάτε ο ένας τον άλλον· όπως εγώ σας αγάπησα» και «Αν με αγαπάτε, φυλάξτε τις εντολές μου».
Καταθέτω μαρτυρία ότι η πραγματική στάση του Σωτήρος προς εμάς είναι αυτή που επιδεικνύεται από το άγαλμα του Τορβάλντσεν με τα τεντωμένα χέρια του Χριστού. Συνεχίζει να απλώνει τα χέρια Του, γνέφοντας: «Έλα, ακολούθα με». Τον ακολουθούμε, όταν αγαπούμε και υπηρετούμε ο ένας τον άλλον και τηρούμε τις εντολές Του.
Καταθέτω την ιδιαίτερη μαρτυρία μου πως ζει και μας αγαπά με μία τέλεια αγάπη. Αυτή είναι η Εκκλησία Του. Ο Τόμας Μόνσον είναι ο προφήτης Του σήμερα πάνω στη γη. Η προσευχή μου είναι να μπορούμε να αγαπάμε τον Επουράνιο Πατέρα μας και τον Υιό του περισσότερο και να υποφέρουμε λιγότερο. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.