Υπηρετείτε
Κάθε μέλος είναι απαραίτητο και κάθε μέλος χρειάζεται την ευκαιρία να υπηρετήσει.
Ως παιδί απολάμβανα να εργάζομαι με τον θείο μου Λάιμαν και τη θεία μου Ντόροθυ στο αγρόκτημά τους. Ο θείος Λάιμαν συνήθως ηγείτο των σχεδίων μας και η θεία Ντόροθυ συχνά βοηθούσε και οδηγούσε το παλαιό φορτηγό Dodge. Θυμάμαι την έκρηξη της αδρεναλίνης, όταν κολλούσαμε στη λάσπη ή προσπαθούσαμε να αναρριχηθούμε σε έναν απόκρημνο λόφο: Ο θείος Λάιμαν φώναζε: «Βάλε το φορτηγό στην ένωση ταχυτήτων!» Αυτό συνέβαινε όταν άρχιζα να προσεύχομαι. Με κάποιο τρόπο, με τη βοήθεια του Κυρίου και μετά από κάποιο τρίξιμο γραναζιών, η θεία Ντόροθυ μπορούσε να βάλει το φορτηγό στην ένωση ταχυτήτων. Με όλους τους τροχούς κλειδωμένους και να κινούνται, το φορτηγό εφορμούσε και η εργασία μας συνεχιζόταν.
«Να το θέσω στην ένωση ταχυτήτων» αναφέρεται σε αλλαγή σε μία ειδική ταχύτητα στην οποία ένας αριθμός γραναζιών είναι τοποθετημένος ώστε να εργάζεται από κοινού για να παράγει περισσότερη στροφορμή. Η ένωση ταχυτήτων, μαζί με την κίνηση τεσσάρων τροχών, σας επιτρέπει να κατεβάζετε ταχύτητα, να παράγετε περισσότερη δύναμη και να κινείστε.
Μου αρέσει να σκέπτομαι τον καθένα από εμάς ως μέρος της ένωσης ταχυτήτων καθώς υπηρετούμε μαζί στην Εκκλησία -- σε τομείς και κλάδους, σε απαρτίες και βοηθητικές οργανώσεις. Ακριβώς όπως τα γρανάζια συνδυάζονται για να παράσχουν μεγαλύτερη δύναμη στην ένωση ταχυτήτων, έχουμε μεγαλύτερη δύναμη όταν συνεργαζόμαστε. Όταν ενωνόμαστε για να υπηρετούμε ο ένας τον άλλον, επιτυγχάνουμε πολλά περισσότερα μαζί από ό,τι θα μπορούσαμε αφ’ εαυτού μας. Είναι συναρπαστικό να απασχολούμαστε και να ενωνόμαστε, καθώς υπηρετούμε και βοηθούμε στο έργο του Κυρίου.
Η υπηρέτηση είναι ευλογία
Η ευκαιρία να υπηρετούμε είναι μία από τις μεγαλύτερες ευλογίες της ιδιότητας του μέλους της Εκκλησίας. Ο Κύριος έχει πει: «Αν με αγαπάς, να με υπηρετείς» και υπηρετούμε Εκείνον με το να υπηρετούμε άλλους.
Καθώς υπηρετούμε, πλησιάζουμε κοντύτερα προς τον Θεό. Θα Τον γνωρίσουμε με τρόπους που διαφορετικά δεν θα μπορούσαμε. Η πίστη μας σε Εκείνον αυξάνεται. Τα προβλήματά μας τίθενται σε προοπτική. Η ζωή γίνεται πιο ικανοποιητική. Η αγάπη μας για άλλους αυξάνεται καθώς και η επιθυμία μας να υπηρετούμε. Μέσω αυτής της ευλογημένης διαδικασίας, γινόμαστε περισσότερο σαν τον Θεό και θα είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι να επιστρέψουμε σε Εκείνον.
Όπως ο Πρόεδρος Μάριον Ρόμνυ δίδαξε: «Η υπηρέτηση δεν είναι κάτι που υπομένουμε σε αυτήν τη γη, ούτως ώστε να κερδίσουμε το δικαίωμα και να ζήσουμε στο σελέστιο βασίλειο. Η υπηρέτηση είναι η ίδια η ουσία από την οποία έχει δημιουργηθεί η υπερυψωμένη ζωή στο σελέστιο βασίλειο».
Η υπηρέτηση μπορεί να είναι δύσκολη
Η υπηρέτηση στην Εκκλησία, ωστόσο, μπορεί να είναι δύσκολη, εάν μας ζητηθεί να κάνουμε κάτι που μας τρομάζει, εάν κουραστούμε από την υπηρέτηση ή εάν κληθούμε να κάνουμε κάτι το οποίο δεν το έχουμε βρει αρχικώς ελκυστικό.
Προσφάτως έλαβα μία νέα ανάθεση. Είχα υπηρετήσει στην Περιοχή Νοτιοανατολικής Αφρικής. Ήταν συναρπαστικό να υπηρετώ εκεί όπου η Εκκλησία είναι σχετικώς νέα και υπό σύσταση και αγαπήσαμε τους Αγίους. Τότε κλήθηκα να επιστρέψω στα κεντρικά της Εκκλησίας και, για να είμαι ειλικρινής, δεν ήμουν και τόσο ενθουσιασμένος. Η αλλαγή στην ανάθεση με έβαζε σε νέες συνθήκες που δεν ήμουν εξοικειωμένος.
Ένα βράδυ αφού αναλογιζόμουν την επερχόμενη αλλαγή, ονειρεύτηκα τον προ-προπάππου μου Τζόζεφ Σκην. Γνώριζα από το ημερολόγιό του ότι όταν αυτός και η σύζυγός του, Μαρία, μετακόμισαν στη Ναβού, επιθυμούσε να υπηρετήσει και έτσι αναζήτησε τον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ και ρώτησε πώς θα μπορούσε να βοηθήσει. Ο Προφήτης τον έστειλε να εργαστεί στο λιβάδι και του είπε να κάνει το καλύτερο που μπορούσε, και έτσι έκανε. Εργάστηκε στο αγρόκτημα των Σμιθ.
Συλλογίσθηκα το προνόμιο που ο Τζόζεφ Σκην είχε να λάβει την ανάθεσή του με αυτόν τον τρόπο. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι έχω το ίδιο προνόμιο, όπως όλοι έχουμε. Όλες οι κλήσεις της Εκκλησίας έρχονται από τον Θεό -- μέσω των καθορισμένων Του υπηρετών.
Αισθάνθηκα μία ευδιάκριτη πνευματική επιβεβαίωση ότι η νέα μου ανάθεση ήταν εμπνευσμένη. Είναι σημαντικό να κάνουμε αυτή τη σύνδεση -- ότι οι κλήσεις μας κυριολεκτικώς έρχονται από τον Θεό μέσω των ηγετών μας της ιεροσύνης. Μετά από αυτή την εμπειρία, η στάση μου άλλαξε και γέμισα με τη δυνατή επιθυμία να υπηρετήσω. Είμαι ευγνώμων για την ευλογία της μετανοίας και την αλλαγμένη μου στάση. Αγαπώ τη νέα μου ανάθεση.
Ακόμη και εάν νομίζουμε ότι η κλήση μας της Εκκλησίας ήταν απλώς ιδέα του ηγέτης μας της ιεροσύνης ή ότι ήλθε σε εμάς επειδή κανείς άλλος δεν θα την δεχόταν, θα ευλογηθούμε καθώς υπηρετούμε. Όμως όταν αναγνωρίσουμε το χέρι του Θεού στην κλήση μας και υπηρετούμε με όλη την καρδιά μας, επιπρόσθετη δύναμη έρχεται στην υπηρέτησή μας και γινόμαστε αληθινοί υπηρέτες του Ιησού Χριστού.
Η υπηρέτηση απαιτεί πίστη
Η εκπλήρωση των κλήσεων απαιτεί πίστη. Λίγο αφότου ο Τζόζεφ ξεκίνησε να εργάζεται στο αγρόκτημα, εκείνος και η Μαρία αρρώστησαν βαριά. Δεν είχαν καθόλου χρήματα και ήταν ανάμεσα σε ξένους. Ήταν μία δύσκολη εποχή για εκείνους. Στο ημερολόγιό του, ο Τζόζεφ έγραψε: «Συνεχίσαμε να εργαζόμαστε και να παραμένουμε πιστοί στην Εκκλησία με αυτή τη λίγη πίστη που είχαμε, αν και ο διάβολος προσπαθούσε να μας καταστρέψει και να μας γυρίσει από όπου είχαμε έλθει».
Εγώ, μαζί με εκατοντάδες άλλους απογόνους, θα είμαστε αιωνίως ευγνώμονες που ο Τζόζεφ και η Μαρία δεν γύρισαν πίσω. Ευλογίες έρχονται καθώς επιμένουμε στις κλήσεις και στις ευθύνες μας και υπομένουμε με όλη την πίστη που έχουμε.
Γνωρίζω μία υπέροχη δασκάλα Διδαχής του Ευαγγελίου, που ανυψώνει τα μέλη της τάξης καθώς διδάσκει, αλλά αυτό δεν συνέβαινε πάντα. Αφού προσεχώρησε στην Εκκλησία, έλαβε την κλήση να διδάξει στην Προκαταρκτική. Αισθάνθηκε ότι δεν είχε δεξιότητες διδασκαλίας, αλλά επειδή γνώριζε τη σημασία της υπηρέτησης, δέχθηκε. Την κατέλαβε γρήγορα φόβος και σταμάτησε να παρευρίσκεται και έτσι δεν θα είχε να διδάξει. Ευτυχώς, ο οικογενειακός διδάσκαλός της παρατήρησε την απουσία της, την επισκέφθηκε και την προσκάλεσε πίσω. Ο επίσκοπος και τα μέλη του τομέα την βοήθησαν. Τελικώς, με αυξημένη πίστη, άρχισε να διδάσκει παιδιά. Καθώς εφάρμοζε αρχές που τώρα διδάσκονται στο Διδάσκοντας με τον τρόπο του Σωτήρος, ο Κύριος ευλόγησε τις προσπάθειές της και έγινε μία χαρισματική δασκάλα.
Ο φυσικός άνδρας ή γυναίκα σε όλους εμάς έχει την τάση να εξαιρείται από την υπηρέτηση για λόγους όπως: «Δεν είμαι έτοιμος να υπηρετήσω· έχω περισσότερα να μάθω», «Είμαι κουρασμένος και χρειάζομαι ένα διάλειμμα», «Είμαι πολύ μεγάλος -- είναι η σειρά κάποιου άλλου» ή «Είμαι απλώς πολύ απασχολημένος».
Αδελφοί και αδελφές, η αποδοχή και η εκπλήρωση μίας κλήσης είναι πράξη πίστης. Μπορούμε να εμπιστευόμαστε από που ο προφήτης μας, Πρόεδρος Τόμας Μόνσον, επανειλημμένως διδάσκει: «Εκείνον που ο Κύριος καλεί, ο Κύριος πληροί τις προϋποθέσεις» και «Όταν είμαστε στην υπηρεσία του Κυρίου, δικαιούμαστε την βοήθεια του Κυρίου». Είτε είμαστε κατακλυσμένοι από ευθύνες είτε αδιάφοροι, είτε φοβισμένοι μέχρι θανάτου, είτε βαριόμαστε πολύ, ο Κύριος θέλει από εμάς να κατεβάσουμε ταχύτητα, να παράγουμε περισσότερη δύναμη και να υπηρετήσουμε.
Δεν βλέπω κανένα σημάδι ότι οι Πρόεδρος Μόνσον και οι συνεργάτες του στην Πρώτη Προεδρία και την Απαρτία των Δώδεκα είναι πολύ απασχολημένοι ή πολύ κουρασμένοι. Αποτελούν παράδειγμα με έναν εμπνευσμένο τρόπο για τη δύναμη που έρχεται στη ζωή μας καθώς εξασκούμε πίστη, δεχόμαστε αναθέσεις και τις εκπληρώνουμε με αφοσίωση και δέσμευση. «Έδωσαν το χέρι τους» πριν από πολλά έτη και συνεχίζουν να ωθούν προς τα εμπρός, παραπέρα και προς τα άνω.
Ναι, υπηρετούν σε σημαντικές κλήσεις, αλλά κάθε κλήση ή ανάθεση είναι σημαντική. Ο Πρόεδρος Γκόρντον Χίνκλυ, ο προηγούμενος προφήτης και Πρόεδρος της Εκκλησίας, είπε: «Είμαστε όλοι μαζί σε αυτή τη σπουδαία προσπάθεια. …Η υποχρέωσή σας είναι τόσο σοβαρή στον τομέα ευθύνης σας όσο είναι η υποχρέωσή μου στον δικό μου τομέα. Καμία κλήση σε τούτη την εκκλησία δεν είναι μικρή ούτε και έχει ασήμαντες συνέπειες». Κάθε κλήση είναι σημαντική.
Ας υπηρετούμε
Ας ανεβούμε σε πίστη, «ας δώσουμε το χέρι» και ας προχωρήσουμε αυτό το «άξιο έργο μαζί». Ας «βάλουμε την ένωση ταχυτήτων» μαζί με την πιστή θεία Ντόροθυ. Ως αδελφοί και αδελφές, ας υπηρετήσουμε.
Εάν θέλετε να κάνετε χαρούμενο τον επίσκοπο ή τον πρόεδρο κλάδου σας, κάντε του τις ερωτήσεις: «Πώς μπορώ να βοηθήσω;» «Πού θα ήθελε ο Κύριος να υπηρετήσω;» Καθώς προσεύχεται και συλλογίζεται τις προσωπικές, οικογενειακές και επαγγελματικές σας ευθύνες, θα εμπνευστεί να απευθύνει την κατάλληλη κλήση. Καθώς ξεχωρίζεστε, θα λάβετε μία ευλογία ιεροσύνης που θα σας βοηθήσει να επιτύχετε. Θα είσθε ευλογημένοι! Κάθε μέλος είναι απαραίτητο και κάθε μέλος χρειάζεται την ευκαιρία να υπηρετήσει.
Ο Ιησούς Χριστός είναι το Παράδειγμά μας
Ο Ιησούς Χριστός, το μεγάλο μας Παράδειγμα, έδωσε τη ζωή Του για το έργο του Πατέρα Του. Στο Μέγα Συμβούλιο πριν να οργανωθεί αυτός ο κόσμος, ο Ιησούς, ο οποίος επελέγη και εχρίσθη από την αρχή, προθυμοποιήθηκε: «Εδώ είμαι εγώ, στείλε εμένα». Με αυτόν τον τρόπο κυριολεκτικώς έγινε ο υπηρέτης όλων μας. Μέσω του Ιησού Χριστού και της δύναμης που λαμβάνουμε μέσω της Εξιλέωσής Του, μπορούμε επίσης να υπηρετούμε. Εκείνος θα μας βοηθήσει.
Απευθύνω την εγκάρδια αγάπη μου σε εκείνους από εσάς που δεν μπορείτε προς το παρόν να υπηρετήσετε στην Εκκλησία με τους παραδοσιακούς τρόπους λόγω προσωπικών συνθηκών, αλλά που ζείτε με το πνεύμα της υπηρέτησης. Προσεύχομαι ώστε να ευλογηθείτε στις προσπάθειές σας. Επίσης εκφράζω εκτίμηση σε εκείνους που μεγαλύνουν τις κλήσεις τους κάθε εβδομάδα, καθώς και εκείνους που σύντομα θα δεχθούν κλήσεις να υπηρετήσουν. Όλες οι συνεισφορές και οι θυσίες εκτιμώνται, ειδικώς από Εκείνον τον οποίο υπηρετούμε. Όλοι όσοι υπηρετούν θα λάβουν τη χάρη του Θεού.
Οποιαδήποτε και αν είναι η ηλικία μας ή οι συνθήκες μας, ας γίνει η υπηρέτηση το «σύνθημά» μας. Υπηρετήστε στην κλήση σας. Υπηρετήστε μία ιεραποστολή. Υπηρετήστε τη μητέρα σας. Υπηρετήστε έναν ξένο. Υπηρετήστε τον γείτονά σας. Απλώς υπηρετήστε.
Είθε ο Κύριος να ευλογήσει τον καθένα από εμάς στις προσπάθειές μας να υπηρετούμε και να γίνουμε αληθινοί οπαδοί του Ιησού Χριστού. Καταθέτω μαρτυρία ότι ζει και κατευθύνει αυτό το έργο. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.