قلب یک پیامبر
ما میتوانیم شاد باشیم که پیامبر سرور تعیین شده و کار سرور بر طبق روال الهی که تجویز شده است انجام میگیرد.
من صمیمانه دعا کرده ام که امروز روح القدُس در این رویداد بهشتی همراه هر کدام از ما باشد. آن چیزی را که ما با هم شاهد شده ایم خیلی چشمگیر بوده است چنانکه ١۷مین پیامبر این زمان در گرد همائی رسمی تأئید شده است.
وقتی خواستار راهنمائی بر اینکه در چه موردی امروز سخن بگویم، ذهن من به یک گفتگوی اخیر با ریاست اوّل جدید هدایت شد. در این مباحثه، یکی از مشاوران سخنانی در این مورد در میان گذاشت: ”من عمیقاً امیدوارم که اعضای کلیسا بتوانند قدر آنچه را که با فراخواندن پیامبر جدید مان، رئیس راسل ام. نلسون روی داده است، و اهمیّت و تقدّس گرد همائی رسمی را که در کنفرانس عمومی اتّفاق خواهد افتاد درک کنند. “او اضافه کرد، ”١٠ سالی گذشته، و خیلی، مخصوصاً جوانان کلیسا، اینرا بیاد نمیاورند یا تجربه نکرده اند.“
این باعث شد که من در مورد تجاربی که داشته ام انعکاس کنم. اولّین پیامبری را که من بیاد میاورم رئیس دیوید او. مککی است. من ١۴ ساله بودم وقتی او درگذشت. من احساس فقدان در مورد درگذشت او، اشک چشم های مادرم، و اندوه همۀ خانواده ام را بیاد دارم. من بخاطر میاورم چگونه کلمات ”لطفاً رئیس دیوید او. مککی را برکت بده“ بطور طبیعی در دعاها از زبانم جاری بود که اگر متوجّه نبودم، حتّی بعد ار مرگش، من همان کلمات را ارائه میکردم. من در شگفت بودم که آیا قلب و ذهن من به همان احساس و اعتقاد به پیامبرانی که او را دنبال میکردند گرایش پیدا میکرد.امّا تقریباً مانند پدر و مادرانی که هر یک از فرزندانشان را دوست دارند، من عشق، پیوند، و گواهی از رئیس جوزف فیلدینگ اسمیت، و برای هر کدام از پیامبران دیگر که رئیس مککی را دنبال کردند، پیدا نمودم. هرولد بی. لی، اسپنسر دابلیو. کیمبال، عزرا تفت بنسون، هوارد دابلیو. هانتر، گوردون بی. هینکلی، توماس اس. مانسون، و امروز رئیس راسل ام. نلسون. من کاملاً هر پیامبر را از ته قلب—و با بلند کردن دست تأئید کرده ام.
چنانکه هر کدام از پیامبران محبوب مان درگذشته اند، طبیعی است که احساس فقدان و اندوه بکنیم. امّا غمگینی ما با لذّت و امید ناشی از تجربۀ برکت عظیم بازسازی: یعنی فراخوانی و تأئید یک پیامبر زنده در روی زمین متعادل میگردد.
برای این خاطر، من در بارۀ این روند الهی که در ۹٠ روز گذشته که شاهد آن بوده ام سخنرانی خواهم کرد. من آنرا با چهار قسمت توصیف خواهم نمود: اوّل، وفات پیامبر مان و انحلال ریاست اوّل؛ دوّم، مدّت زمان لازم برای سازمان دهی مجدّد ریاست اوّل جدید؛ سوّم، فراخوانی پیامبر جدید؛ و چهارم، تأئید پیامبر جدید و ریاست اوّل در گردهمائی رسمی.
وفات یک پیامبر
در ٢، ژانویۀ ٢٠١۸، پیامبر محبوب مان توماس اس. مانسون درگذشت. او برای همیشه در قلبهای ما جا خواهد داشت. سخنان رئیس هنری بی. آیرینگ در مورد درگذشت رئیس مانسون احساسات ما را بخوبی توجیح میکند: ”مشخّصۀ زندگی او، مانند ناجی، توجّه به فقیر، بیمار—حتّی همۀ اشخاص—در سراسر دنیا خواهد بود.“١
رئیس اسپنسر دابلیو. کیمبال بیان کرد:
”چنانکه یک ستاره در پشت افق پائین میرود، یکی دیگر ظاهر میشود، و مرگ زندگی را تولید میکند.
”کار سرور پایان ناپذیر است. حتّی وقتی یک رهبر قدرتمند می میرد، کلیسا حتّی برای لحظه ای هم بدون رهبری نمی ماند، سپاس به مشیّت مهربان الهی که تداوم و ابدیّت به ملکوتش داد. همچنانکه قبلاً در این دوران … اتّفاق افتاده است، مردم با احترام خاکسپاری میکنند، اشک هایشان را پاک میکنند، و به آینده می نگرند.“٢
فترت رسالتی
دورۀ زمان بین مرگ یک پیامبر و سازمان دهی مجدّد ریاست اوّل ”فترت“ خوانده میشود. در طول این دور، گروه دوازده رسولان، تحت رهبری رئیس گروه، با هم کلید های رهبری کلیسا را در دست دارند. رئیس جوزف اف. اسمیت تعلیم داد، ”همیشه یک سرپرست در کلیسا وجود دارد، و اگر ریاست کلیسا به علّت مرگ یا سبب دیگری از میان برود، سپس گروه دوازه رسولان رهبر کلیسا است، تا یک ریاست جدید دوباره تشکیل شود.“٣
دورۀ فترت اخیر با درگذشت رئیس مانسون در ٢، ژانوۀ آغاز شد و ١٢ روز بعد در روز یکشنبه، ١۴ ژانویه به پایان رسید. در صبح آن روز یکشنبه،گروه دوازده در اطاق بالای معبد سالت لیک با دعا و روزه، تحت رهبری رئیس راسل ام. نلسون، رسول ارشد و رئیس گروه دوازده رسولان ملاقات کردند.
فراخوانی یک پیامبر جدید
در این جلسۀ مقدّس و خاطره آمیز، بر طبق رسوم مقدّم یگانگی و یکپارچگی، برادران به طریق ارشدیّت در صندلی هائی که بطور نیم دایره چیده شده بودند نشسته و با بلند کردن دست هایشان اوّل تشکیل ریاست اوّل را تأئید کردند و بعد رئیس راسل مریون نلسون را بعنوان رئیس کلیسای عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان تأئید نمودند. بدنبال این تأئید گروه دوازده در دایره ایستاده و با گذاشتن دست هایشان بر سر رئیس نلسون و توسّط صدای رسول ارشد بعدی، او را مقرّر و معیّن نمودند.
رئیس نلسون سپس مشاورانش را فراخواند، رئیس دلین هریس اوکس، رئیس هنری بنیون آیرینگ، با رئیس اوکس بعنوان رئیس گروه دوازه رسولان و رئیس ملوین راسل بلرد بعنوان نایب رئیس گروه دوازده رسولان. بدنبال رأی تأئید مشابه، هر کدام از این برادران به مقام های مربوطۀ خود توسّط رئیس نلسون مقرّر شدند. این یک تجربۀ مقدّس عمیقی بود، با کمک روح القدُس. من گواهی مطلق خود را به شما ارائه میکنم که خواست سرور، که ما برایش دعا کردیم، در فعالیّت ها و رویداد های آن روز با قدرت آشکار بود.
با مقرّر ساختن رئیس نلسون و سازمان دهی مجدّد ریاست اوّل، فترت رسالتی به پایان رسید، و ریاست اوّل جدید شروع به کار کرد بدون، حتّی، یک لحظه وقفه در ادارۀ ملکوت سرور در روی زمین.
گردهمائی رسمی
امروز صبح، این روند الهی بر طبق دستورات کتب مقدّس در اصول و پیمانها به اوج رسید: ”چونکه همه چیز در کلیسا باید منظّم، و بر طبق رضایت عمومی انجام شوند، با دعای ایمان،“۴ و سه تا رئیس کشیشان اعظم،… با اعتماد، ایمان، و دعای کلیسا، از گروه ریاست کلیسا.“۵
ارشد دیوید بی. هیت یک رویداد پیشینی را که ما امروز در آن شرکت کردیم تشریح کرد:
”ما شاهدان و شرکت کنندگان در یک رویداد خیلی مقدّس هستیم—یک گردهمائی برای انجام کارهای بهشتی. مانند زمان های قدیم، روزه و دعا های زیادی توسّط مقدّسین در سراسر دنیا ارائه شده که آنها بتوانند روح سرور را دریافت کنند، که خیلی آشکار است … امروز صبح در این رویداد.
”گردهمائی رسمی، چنانکه اسم اشاره میکند، نشانگر یک رویداد مقدّس، متین، و با احترام که مقدّسین تحت هدایت از ریاست اوّل جمع میشوند.“۶
برادران و خواهران، ما میتوانیم شاد باشیم —حتّی داد بزنیم، ”حمد بر خدا!“—که سخنران سرور، که پیامبر سرور تعیین شده و کار سرور بر طبق روال الهی که تجویز شده است انجام میگیرد.
رئیس راسل ام. نلسون
این روند مقرّر الهی به یک پیامبر فراخوانده شدۀ الهی دیگر هدایت میشود. درست همانطوری که رئیس مانسون یکی از بزرگترین ساکنانی بود که به این دنیا فضل داد، رئیس نلسون هم همچنین. او توسّط سرور برای هدایت ما در این زمان عمیقاً آماده و تربیت شده است. داشتن رئیس راسل ام. نلسون عزیز بعنوان پیامبر مهربان و فداکار—١۷مین رئیس کلیسا در این آخرین زمان نعمت بزرگی است.
رئیس نلسون واقعاً یک مرد فوق العاده ای است. من افتخار خدمت با او را در گروه دوازده رسولان بعنوان رئیس گروه به مدّت تقریباً دو سال داشتم. من با او سفر کرده و در اندازۀ انرژی او در شگفت بوده ام، چونکه برای رسیدن به او باید سریع حرکت کنی! مجموعاً در طول زندگیش از ١٣٣ کشور بازدید کرده است.
دسترسی او شامل همه، جوان و پیر است. به نظر میرسد که او همه را میشناسد و در یاد آوری اسامی خیلی مهارت دارد. همۀ آنهائی که او را میشناسند احساس میکنند که مورد علاقۀ او هستند. و آن شامل همۀ ما میشود—بخاطر عشق خالصانه و نگرانیش برای همه.
رابطۀ اصلی من با رئیس نلسون در نقش های کلیسائی بوده است، ولیکن من با زندگی حرفه ای رئیس نلسون قبل از فراخوانیش بعنوان اولیای عمومی آشنا شده ام. همانطور که اکثر شما میدانید، رئیس نلسون یک جرّاح قلب معروف و، در دروان ابتدائی حرفۀ پرشکی اش، سازندۀ پیشگام ماشین قلب-ریه بود. او در تیم تحقیقی بود که در سال ١۹۵١، با استفاده از گذرگاه فرعی قلب-ریه اوّلین عمل قلب باز را انجام داد. چندی پیش از فراخوانی رئیس کیمبال بعنوان پیامبر، رئیس نلسون یک عمل قلب بر روی رئیس اسپنسر دابلیو کیمبال انجام داد.
قابل توجه است، چنانکه فراخوانی رئیس نلسون به گروه دوازده ٣۴ سال پیش به یک حرفۀ پزشکی تقویت و تعمیر قلب ها پایان داد، آن آغازی برای یک خدمت بعنوان یک رسول شد مختص برای تقویت و تعمیر قلب های ده ها هزار نفر در تمام دنیا، هرکدام با سخنان و اعمال خردمندانه، خدمت، و عشق او برکت و شفا یافته اند
یک قلب مسیحانه
وقتی من یک قلب مسیحانه را روزانه در عمل تجسّم میکنم، رئیس نلسون را می بینم. من هیچکسی را ندیده ام که این ویژگی را به این حد اعلا انجام دهد. این یک تعلیم فوق العاده ای برای من بوده که بتوانم نشانه های قلب مسیحانۀ رئیس نلسون را مسقیماً مشاهده کنم.
در طول هفته های فراخوانی من به گروه دوازده در اکتبر ٢٠١۵، من فرصتی برای دید مختصری از زندگی حرفه ای رئیس نلسون داشتم. من برای رویدادی که او بعنوان پیشگام در جرّاحی قلب مفتخر میشد دعوت شده بودم. وقتی که وارد سالن شدم، از دیدن عدّۀ بیشماری از حرفگان متحیّر گشتم که برای افتخار و تشخیص کار رئیس نلسون که چندین سال بعنوان دکتر پزشک و جرّاح کار کرده بود آمده بودند.
در آن شب حرفگان بیشماری بلند شده و احترام و تحسین خود را برای رئیس نلسون بخاطر سهم برجسته اش در تخصّص پزشکی ابراز داشتند. هر چند که تشریح دستاورد های رئیس نلسون توسّط دیگران چشمگیر بودند، من حتّی بیشتر در مورد گفتگوئی که با یک مرد که در کنار من نشسته بود محسور بودم. او مرا نمی شناخت، امّا او رئیس نلسون را بعنوان دکتر نلسون، سرپرست جرّاحی قفسۀ سینه در یک مدرسۀ پزشکی در سال ١۹۵۵ می شناخت.
این مرد شاگرد پیشین رئیس نلسون بود. او خاطرات بسیاری را در میان گذاشت. جالبترین اش تشریح روش تعلیم رئیس نلسون بود، که، او گفت، مقدار زیادی معروفیّت داشت. او توضیح داد که بیشتر تعلیم شاگردان جرّاحی قلب در اطاق عمل بود. در آنجا، شاگردان تحت نظارت استادان، در کلاس آزمایشگاه مشاهده و عمل میکردند. او در میان گذاشت که اطاق عمل تحت نظارت بعضی استادان بی نظم، رقابتی، فشار آمیز، و حتّی خودخواهانه بود. این مرد آنرا محیطی دشوار، گاهاً حتّی تحقیر کننده تشریح کرد. در نتیجه، شاگردان جرّاح حتّی حرفۀ خود را در خطر می دیدند.
او سپس در مورد محیط ویژه ای در اطاق عمل رئیس نلسون شرح داد. آن آرامش بخش، ساکت، و موقّر بود. با شاگردان با احترام عمیق رفتار می شد. ولیکن، بعد از نشان دادن یک عمل، دکتر نلسون بالترین انتظار از هرکدام از شاگردان را داشت. این مرد بیشتر توضیح داد که چگونه بهترین نتیجۀ بیماران و بهترین جرّاحان از اطاق عمل دکتر نلسون بیرون آمدند.
این هیچ تعجّبی برای من ندارد. من اینرا در گروه دوازده مسقیماً مشاهده کرده و واقعاً برکت یافته ام. من احساس میکنم، که در واقع، ”یکی از شاگردانش در آموزش بوده ام. “
رئیس نلسون یک روش بخصوصی برای تعلیم و اصلاح دیگران با ارائۀ مثبت، آرامش بخش، و متعال ساختن دارد. او قلبی مسیحانه دارد و سرمشق برای همۀ ما است. از او ما یاد میگیریم که در هر شرایطی که هستیم، رفتار و قلب هایمان میتوانند بر طبق اصول مژدۀ عیسی مسیح باشند.
ما حالا بزرگترین برکتی را در تأئید پیامبر مان، رئیس راسل ام. نلسون داریم. در طول زندگیش، نقش های بیشماری را بعنوان شاگرد، پدر، استاد، شوهر، دکتر، رهبر کشیشی، پدر بزرگ، و رسول بزرگداشت کرده است. او این نقش ها آرا ن موقع اجرا کرد—و همچنین ادامه میدهد—با قلب یک پیامبر.
برادران و خواهران، چیزی را که ما امروز شاهد شده و در آن شرکت کرده ایم، یک گردهمائی رسمی، مرا به شهادت خودم هدایت میکند که رئیس راسل ام. نلسون سخنران زندۀ سرور برای همۀ انسان ها است. من همچنین گواهی خود را از خدا پدر، عیسی مسیح، و نقش او بعنوان ناجی و بازخریدار اضافه میکنم. بنام عیسی مسیح، آمین.