تاریخچۀ خانواده و کار معبد: مهر و موم شدن و التیام
وقتی ما تاریخچۀ خانواده و کار معبد را برای اجدادمان انجام میدهیم، خدا برکات وعده داده شده را همزمان در دو طرف پرده بما عطاء میکند.
روابط خانوادگی میتوانند بعضی از بهترین پاداش ها ولیکن تجارب مشکلی باشند که با آن روبرو میشویم. بسیاری از ما با نوعی شکاف در خانوادۀ خود مواجه شده ایم. چنین شکافی در میان دو تا از قهرمانان بازسازی کلیسای عیسی مسیح در این روزهای آخرین ایجاد شد. پارلی پرت و اورسون پرت دو برادر بودند، تازه کیش های اوّلیه، و رسولان مقرّر. هر کدام با آزمایش ایمان روبرو شدند امّا با گواهی راسختر قبول شدند. هر دو برای سبب حقیقت فداکاری بسیاری نمودند.
در دوران ناوو، روابط شان تیره گشته، منجر به یک مواجهه در حضور عام در سال ١۸۴۶ شدند. یک شکاف عمیق و طولانی مدّت ایجاد شد. پارلی در ابتدا برای رفع این شکاف به اورسون نامه نوشت، امّا اورسون جواب نداد. پارلی نا امید شده، احساس کرد که این رابطه تا ابد قطع گشته است مگر اینکه اورسون پا جلو بگذارد.١
چند سال بعد، در مارس ١۸۵٣، اورسون در مورد یک پروژه برای انتشار کتابی در بارۀ تبار ویلیام پرت، اوّلین جدّ آمریکائی برادرش یاد گرفت. با نگاهی به آن گنجینۀ شجره نامه، اورسون ”مانند یک بچّۀ کوچک“ شروع به گریه کردن نمود. دلش آب شد، و تصمیم گرفت که رخنۀ بین برادرش را ترمیم کند.
اورسون به پارلی نوشت، ”حالا برادر عزیزم، هیچ کسی در میان تبار اجداد ما، مانند ستوان ویلیام پرت وجود ندارد، که مانند ما علاقمند به جستجوی تبارش باشد.“ اورسون یکی از اوّلین کسانی بود که مسئولیّت مقدّسین آخرین زمان را در جستجو و جمع آوری شجره نامه درک نمود که ما بتوانیم آئین های نیابتی را برای اجدادمان انجام دهیم. در دنبالۀ نامه اش نوشت: ”ما میدانیم که خدای پدرهایمان در اینکار دست داشته است. … من از تو پوزش می طلبم که در نوشتن به تو کوتاهی کرده ام. … امیدوارم که مرا ببخشی.“٢ علیرغم گواهی راسخ آنها، عشق شان برای اجدادشان باعث ترمیم شکاف، و بخشندگی یکدیگر شد.٣
وقتی خدا ما را به انجام کاری هدایت میکند، اغلب اهداف بسیاری را در نظر دارد. شجره نامه و کار معبد نه تنها برای مردگان است بلکه زندگان را هم برکت میدهد. برای اورسون و پارلی، قلب شان را برای یکدیگر آشتی داد. شجره نامه و کار معبد قدرتی را برای آنچه که باید التیام می یافت مهیّا ساخت.
بعنوان اعضای کلیسا، ما دارای مسئولیّتی الهی برای پیدا کردن اجداد خود و تدوین شجره نامۀ خانواده هستیم. این بیش از یک مشغولیّت میباشد، زیرا آئین های رستگاری برای همۀ فرزندان خدا لازم هستند.۴ ما باید اجداد خود را که بدون دریافت آئین های رستگاری مرده اند شناسائی کنیم. ما میتوانیم این آئین ها را نیابتی برای اجداد خود در معابد انجام دهیم، و اجدادمان اختیار پذیرش این آئین ها را دارند.۵ ما همچنین تشویق شده ایم که در این مورد به بخش ها و وتد های خود کمک کنیم.این مهیّج و شگفت انگیز است که، از طریق شجره نامه و کار معبد، ما میتوانیم که در بازخریدن مرده کمک کنیم.
امّا چنانکه امروز در شجره نامۀ خانواده و کار معبد شرکت میکنیم، برکات ”التیامی“ وعده داده شده توسّط پیامبران و رسولان را دریافت میکنیم.۶ این برکات هم بخاطر محدوده بودن، اختصاص، و نتیجۀ آنها در مرگ و میر،مهیّج و شگفت انگیز هستند. این فهرست بلند شامل این برکات است:
-
درک اضافه از ناجی و ایثار کفّارۀ او؛
-
نفوذ اضافی روح القدُس۷ برای احساس قدرت و هدایت برای زندگی خودمان؛
-
ایمان اضافی، برای اینکه گرایش ما به ناجی عمیق و همیشگی باشد؛
-
توانائی و انگیزۀ اضافی برای یادگیری و توبه۸ بخاطر درک آن کسی که ما هستیم، از کجا میائیم، و یک چشم انداز روشنتر از آنجائی که میرویم؛
-
تصویه، تقدّس اضافی، و نفوذ متعادل کننده در قلب هایمان؛
-
لذّت اضافی از طریق توانائی بیشتر برای احساس عشق سرور؛
-
برکات خانوادگی اضافی، علیرغم شرایط خانوادگی فعلی، گذشته یا هر چقدر شجرۀ خانوادگی ما بدون عیب باشد،
-
عشق و قدردانی بیشتر برای اجدادان و نزدیکان زنده، بنابرین دیگر احساس تنهائی نکنیم؛
-
قدرت بیشتر برای تشخیص آنکه احتیاج به التیام دارد و بنابرین، با کمک سرور، به دیگران خدمت کنیم؛
-
محافظت بیشتر از وسوسه ها و نفوذ شدید شیطان، و
-
کمک بیشتر برای بهبودی قلب های مشکل دار، شکسته، یا نگران و زخمیان را التیام دهیم.۹
اگر برای هر کدام از این برکات دعا نموده اید، در شجره نامۀ خانواده و کار معبد شرکت کنید. با انجام اینکار، دعاهایتان مستجاب خواهد شد. وقتی آئین ها در نیاب مردگان انجام میشوند، فرزندان خدا در روی زمین التیام مییابند. جای تعجّب نیست که رئیس راسل ام. نلسون، در اوّلین پیام خود بعنوان رئیس کلیسا، اعلام کرد، ”پرستش شما در معبد و خدمت شما به اجدادتان شما را با وحی شخصی بیشتر و آرامش برکت داده و تعهّد شما را در حفظ پیمان هایتان تقویت خواهد کرد.“١٠
یک پیامبر باستانی هم چنین برکاتی را هم برای زندگان و هم برای مردگان پیش بینی کرد.١١ یک فرشتۀ بهشتی در رویا معبدی را به حزقیل نشان داد که آب از آن جاری بود. به حزقیل گفته شد:
”این آبها جاری شده … و به کویر میروند، و به دریای [لوط] میریزند … [و] آبها التیام خواهند یافت.
”و چنین خواهد گذشت، که هر چیزی که زنده است، حرکت میکند، هر کجا که رودخانه گذر خواهد کرد، زنده خواهد ماند: … چونکه آنها التیام خواهند یافت؛ و همه چیز زنده خواهند ماند جائیکه رودخانه باشد.“١٢
دو تا از ویژگی های آب قابل توجّه است. اوّل، هرچند که نهر کوچک شاخه هائی نداشت، به رودخانۀ عظیمی تبدیل شده، با مدّت زمان عریض تر و عمیق تر گشت. یک چیز مشابهی به برکاتی که از معبد جاری میشوند اتّفاق میافتد چنانکه افراد بعنوان خانواده به هم مهر و موم میشوند. رشد معنی داری در نسل های پیشین و آینده صورت میگیرد وقتی که آئین های مهر و موم کننده خانواده ها را به هم پیوند میدهد.
دوّم، رودخانه هر چه را که با آن برخورد کرد التیام بخشید. برکات معبد هم چنین ظرفیت خیره کننده برای التیام دادن دارد. برکات معبد میتواند قلب ها و زندگی ها و خانواده ها را التیام بخشد.
اجازه دهید توضیح بدهم. در سال ١۹۹۹ یک مرد جوانی بنام تاد به علّت خونریزی مغزی بیهوش شد. هرچند که تاد و خانواده اش عضو کلیسا بودند، آن چنان فعّال نبودند، و هیچکدام برکات معبد را تجربه نکرده بودند. در آخرین شب زندگی تاد، مادرش، بتی، در کنار تختش نشسته با نوازش کردن دستش گفت، ”تاد، اگر واقعاً باید بروی، من قول میدهم که ترتیب کار معبد ترا بدهم.“ صبح روز بعد، تاد سکتۀ مغزی کرد. جرّاهان قلب تاد را به بیمار من پیوند زدند، یک فرد فوق العاده ای بنام راد.
چند ماه بعد از پیوند قلب، راد هویّت خانوادۀ شخصی را که قلبش را داده بود پیدا کرده و با آنها مکاتبه نمود. تقریباً دو سال بعد، مادر تاد، بتی، راد را دعوت کرد که او را برای رفتن به معبد برای اوّلین بار همراهی کند.راد و بتی برای اوّلین بار همدیگر را در اطاق بهشتی معبد سنت جورج یوتا ملاقات کردند.
مدّتی بعد از آن، پدر تاد—شوهر بتی—درگذشت. دو سال بعد، بتی از تاد دعوت نمود که نیابتاً پسر مرده اش را در دریافت آئین های معبد کمک کند. راد با قدردانی اینکار را انجام داد، و کار نیابتی در اطاق مهر و موم در معبد سنت جورج یوتا به انجام رسید.بتی در کنار محراب زانو زده و با نوه اش که بعنوان نایب خدمت کرد، به شوهر مرده اش مهر و موم شد. سپس، با چشمانی پر از اشک، از راد خواست که در محراب به آنها بپینودد. راد در کنار آنها زانو زد، بعنوان نایب برای پسرش، تاد، که قلبش هنوز در درون سینۀ تاد می تپید. دهندۀ قلب راد، تاد، سپس برای ابد به پدر و مادرش مهر و موم شد. مادر تاد به آن وعده ای که چند سال پیش به پسر در حال مرگش داده بود عمل کرد.
امّا داستان به اینجا ختم نمیشود. پانزده سال بعد از پیوند قلبش، راد نامزد کرد و از من خواست که مراسم مهر و موم آنها را در معبد پروو یوتا انجام دهم. در روز ازدواج، من با راد و عروس قشنگش، کیم، در اطاق بغلی، جائیکه خانواده و دوستان نزدیک شان منتظر بودند ملاقات کردم. پس از دیدار کوتاه با راد و کیم، از آنها پرسیدم اگر سؤالی دارند.
راد گفت، ”بله. خانوادۀ دهندۀ قلب من اینجا هستند و دوست دارند با شما ملاقات کنند. “
این برای من غیر منتظره بود و پرسیدم، ”یعنی اینجا هستند؟ همین الان؟“
راد جواب داد،” بله. “
من به گوشه رفته و خانواده را از اطاق مهر و موم صدا زدم. بتی، دخترش، و دامادش به ما پیوستند. راد بتی را در آغوش گرفته، از او به خاطر آمدن تشکّر کرد، و سپس مرا به او معرفی نمود. راد گفت، ”بتی، این ارشد رنلاند است. او دکتری بود که از قلب پسرت برای چندین سال مراقبت کرد.“ او جلو آمد و مرا در آغوش گرفت. و به مدّت چند دقیقه، اطاق پر از بغل گرفتن و اشک ریختن بود.
بعد از اینکه بر خود تسلّط یافتیم، به اطاق مهر وموم رفتیم، جائیکه راد و کیم برای ابد مهر و موم شده بودند. راد، کیم، بتی، و من میتوانیم گواهی دهیم که بهشت خیلی نزدیک بود،که کسان دیگری در آنروز با ما بودند که قبلاً از این دنیا رفته بودند.
خدا، با ظرفیت بی انتهایش، افراد و خانواده ها را علیرغم فاجعه، مرگ، و سختی پیوند و التیام میدهد. گاهاً احساسی را که ما در معبد تجربه میکنیم به یک نگاه بهشتی تشبیه میکنیم.١٣ آنروز در معبد پروو یوتا، این گفتۀ سی. اس. لوئس معنی ژرفی برای من پیدا کرد: ”[آدمیان] از برخی رنج های فانی سخن میگویند، ’هیچ شادمانی آینده آنرا برطرف نخواهد کرد،‘ نمیدانند که بهشت، وقتیکه بدست آورده شد، به عقب برگشته و حتّی عذاب را به شکوهمندی تبدیل خواهد کرد. … متبرّکان خواهند گفت، ’ما در هیچ جائی بجز بهشت زندگی نکرده ایم.‘“١۴
خدا ما را تقویت کرده، یاری داده، و ما را حفظ خواهد کرد؛١۵ و او بزرگترین غم و اندوه ما را برطرف خواهد نمود.١۶ وقتی ما تاریخچۀ خانوادۀ مان را جمع کرده و به نیابت از اجدادمان به معبد میرویم، خدا خیلی از این برکات وعده داده شده را همزمان در هر دو طرف پرده بما عطاء میکند. همانطور، وقتی ما به دیگران در انجام آن کار در بخش ها و وتد هایمان کمک میکنیم برکت دریافت میکنیم. اعضائی که در نزدیک معبد زندگی نمیکنند همین برکات را با شرکت در تاریخچۀ خانوادگی، جمع آوری اسامی اجدادشان برای آئین های معبد دریافت میکنند.
ولیکن، رئیس راسل ام. نلسون، هشدار داد: ”ما میتوانیم در تمام روز در بارۀ تجربه های معبد و تاریخچۀ خانوادگی دیگران الهام بگیریم. امّا باید کاری بکنیم که خودمان آن لذّت را تجربه کنیم.“ او ادامه داد، ”ما از شما دعوت میکنم که با دعا در نظر بگیرید که چه نوع فدا کاری میخواهید بکنید—ترجیحاً یک فداکاری وقت—شما میتوانید [که] کار معبد و تاریخچۀ خانودگی بیشتری انجام دهید.“١۷ چنانکه دعوت رئیس نلسون را قبول میکنید، خانوادۀ خود را کشف، جمع آوری، و به آنها متّصل خواهید شد. به اضافه، برکات مانند رودخانه ای که توسّط حزقیل گفته شده به شما و خانوادۀ شما جاری خواهد شد. شما التیامی را که لازم است پیدا خواهید کرد.
اورسون و پارلی پرت در اوایل این دوره تأثیرات التیام و پیوند تاریخچۀ خانوادگی و معبد را تجربه کردند. بتی، خانواده اش، و راد آنرا تجربه کردند. شما هم میتوانید. از طریق ایثار کفّارۀ او، عیسی مسیح این برکات را به همه عطاء کرد، هم برای زندگان و هم برای مردگان. بخاطر این برکات، ما بطور استعار خواهیم یافت، ”که در هیچ جائی بجز … بهشت زندگی نکرده ایم.“١۸ من بنام عیسی مسیح گواهی میدهم، آمین.