زنان جوان در کار

توسط بانی ال. اسکارسون

رئیس عمومی زنان جوان [که از این فراخوانی] اخیراً مرخص شده

هر دختر جوانی در کلیسا می‌بایست احساس کند که با ارزش است، فرصت یابد که خدمت کند، و احساس کند که او چیزی با ارزش برای شرکت در این کار دارد.

یک سال قبل، در جلسۀ عمومی کشیشی کنفرانس، اُسقُف جرالد کُاسی با مردان کلیسا در مورد اینکه چگونه دارندگان کشیش هارونی و ملک الصدّیق در تکمیل کار رستگاری شرکایی از هم جدا نشدنی هستند، سخن گفت.^۱ آن پیام برکتی بزرگ در کمک به مردان جوانی که کشیشی هارونی دارند بوده است که نقشی را که آنها در ساختن ملکوت خدا بر روی زمین ایفا می‌کنند ببینند. خدمت مشترکشان کلیسا را تقویت می‌کند و همانطور که به ارزش همکاری شان و عظمت این کار پی می‌برند، تغییر عمیقتر و تعهّد قلبی مردان جوانمان را به ارمغان می‌آورد .

امروز هنگامیکه من در بارۀ زنان جوان کلیسا صحبت می‌کنم، دوست دارم بیاناتم بر آن پیام متکی باشند؛ زنانی که بطور مساوی در تکمیل کار سرور در خانواده هایشان و در کلیسایش مورد احتیاج و بنیادی هستند.

همچون اسقف کاسی، من بیشتر سالهای نوجوانی ام را در یک شعبۀ کوچک کلیسا گذراندم، و اغلب از من خواسته می‌شد که مسئولیت ها و فراخوانی هایی را به انجام برسانم که معمولاً توسط بزرگسالان انجام می شدند. برای مثال، آن دسته از ما در برنامۀ جوانان، اغلب هدایت کمک به سازماندهی و اجراء فعالیتهایمان و رویدادهای خاص را بعهده داشتیم. نمایشنامه می‌نوشتیم، گروه آواز برای سرگرمی در فعالیتهای شعبه تشکیل می‌دادیم و ما در هر جلسه تماماً شرکت داشتیم. من فرا خوانده شدم تا رهبر موسیقی شعبه باشم و سرودخوانی را در نشست هر هفتۀ شام مقدّس رهبری کردم. آن تجربه‌ای بزرگ بعنوان یک دختر ۱۶ ساله بود که در مقابل همه هر یکشنبه در شعبه بایستم و آنها را در خواندن سرودها رهبری کنم. احساس می کردم که به من احتیاج است ومی دانستم که چیزی برای مشارکت داشتم. دیگران به حضور من در آنجا وابسته بودند، واحساس مفید بودن را دوست داشتم. آن تجربه به من برای بنای گواهی‌ام ازعیسی مسیح کمک کرد وهمانطور که در مورد اسقف کاسی عمل کرد، آن [تجربه]، زندگیم را به خدمت مژده‌‌ای محکم متصل کرد.

هر عضو باید بداند که او چقدر مورد نیاز است. هر کس چیزی مهم برای مشارکت و استعدادها و توانایی های منحصر به فردی دارد که به پیشرفت این کار مهم کمک می‌کنند. مردان جوان مان وظایف کشیشی هارونی برعهده دارند که در اصول و پیمانها تشریح شده‌اند که نسبتاً مشهود هستند. ممکن ست برای زنان جوان در کیسا، والدین آنها، و رهبرانشان کمتر آشکار باشد که زنان جوان از زمانیکه تعمید می‌گیرند، مسئولیتهای پیمانی دارند تا ”با کسانی که سوگواری می کنند سوگواری کنند؛ آری، و کسانی که نیازمند تسلِی هستند را تسلّی دهند، و در همۀ زمان ها و در همۀ چیزها، و در همۀ جاهایی که [آنها] باشند به عنوان گواهان خدا بایستند، حتّی تا مرگ.“^۲ دختران جوان فرصت دارند که این مسئولیتها را در واحدها و شعبه ها زمانیکه در ریاست کلاس ها، در شورای نوجوانان، و در فراخوانی های دیگر خدمت می‌کنند به انجام رسانند. هر دختر جوانی در کلیسا می‌بایست احساس کند که باارزش است، فرصت یابد که خدمت کند، و احساس کند که او چیزی با ارزش برای شرکت در این کار دارد.

در کتابچۀ راهنمای۲، ما می‌آموزیم که کار رستگاری در داخل واحدهایمان شامل ”کار تبلیغ دینی اعضاء، حفظ اعضای جدید، فعّال کردن اعضای کمتر فعّال، کارهای مربوط به معبد و کار با تاریخچۀ خانوادگی، وآموزش مژده“ می‌گردد.^۳ این کار توسّط اسقف های باایمانمان که کلید های کشیشی را برای واحدهایشان در اختیار دارند راهبری می‌شود. برای سالها، ریاست ما پرسیده است، " درکدامیک از این حوزه های نامبرده زنان جوانمان نباید شرکت کنند؟“ جواب اینست که آنها در همۀ این زمینه‌های کاری چیزی برای مشارکت دارند.

برای مثال، من اخیراً چندین زن جوان را در ناحیۀ لاس وِگاس ملاقات کردم که برای خدمت بعنوان مشاور در امور معبد و تاریخچۀ خانوادگی فراخوانده شدند. آنها از این که قادرند به اعضای واحدشان در یافتن اسامی اجدادشان آموزش ویاری رسانند از اشتیاق برافروخته بودند. آنها مهارتهای با ارزشی در استفاده از کامپیوتر داشتند، که یاد گرفته بودند که چگونه از ”در جستجوی خانواده“ استفاده کنند، و از اشتراک این دانسته ها با دیگران هیجان داشتند. واضح بود که آنها گواهی ودرک درستی در مورد اهمیّت جستجو برای یافتن اسامی اجداد درگذشته‌مان داشتند که [نتیجتاً] آیین های اساسی نجات بخش برای آنها در معبد بتواند انجام پذیرد.

چند ماه قبل، من این فرصت را داشتم تا با دو دختر جوان ۱۴ ساله، ایده‌ای را آزمایش کنم. من کُپی دو دستورالعمل واقعی شورای واحد را بدست آوردم وبه اِما و مَگی هر کدام یک کُپی دادم. از آنها خواستم که این دستورالعمل ها را مطالعه کنند و ببینند که آیا کاری از جانب شورای واحد در آن است که آنها ممکن است قادر به خدمت در آن باشند. اِما دید که خانوادۀ جدیدی به حوزۀ واحد نقل مکان می‌کرد، و او گفت که او می‌تواند به آنها در اثاث کشی و بازکردن بسته‌ها کمک کند.او فکر کرد که می‌تواند با فرزندان خانواده دوستی کند و اطراف مدرسه را به آنها نشان دهد. او دید که برنامۀ شام واحد در راه است و احساس کرد که راههای گوناگونی وجود دارد که بتواند کمکش را عرضه کند.

مَگی دید که چندین عضو سالمند در واحد بودند که به بازدید و معاشرت احتیاج داشتند. او گفت که دوست دارد که به دیدار این اعضای سالمند فوق‌العاده برود و کمکی برای آنها باشد. او همچنین احساس کرد که می‌تواند به اعضای واحد، نحوۀ ایجاد حساب کاربری و استفاده از شبکه های اجتماعی را آموزش دهد. در واقع در آن دستورالعمل ها یک مورد هم نبود که آن دو دختر جوان نتوانند کمک کنند!

آیا آنها که در جلسات شورای واحد شرکت می کنند، یا هر گونه فراخوانی‌ای در واحد دارند، به دختران جوان بعنوان منابع باارزش برای برآوردن بسیاری از نیازها در واحدهایمان می‌نگرند؟ معمولاً لیست بلندی از شرایطی وجود دارند که خدمت کسی را لازم دارد، و ما اغلب فقط به بزرگسالان واحد برای پاسخگویی به آن نیازها می‌اندیشیم. همانطور که دارندگان کشیشی هارونی ما دعوت شده اند تا در کنار پدرانشان و دیگر مردان دارندۀ کشیشی ملک الصدّیق کار کنند، دختران جوانمان هم میتوانند فراخوانده شوند تا در کنار مادرانشان ودیگر خواهران شایستۀ تقلید، خدماتشان را ارائه دهند و احتیاجات اعضای واحد را برآورده سازند. آنها قابل، مشتاق، ومایل هستند که بسیار بیشتر از صرفاً حضور در روزهای یکشنبه کلیسا کار کنند!

زنی جوان در جلیقۀ Helping Hands[دستان یاری دهنده]

وقتی که ما نقشهایی را که از دختران جوانمان انتظار می‌رود که در آیندۀ نزدیک متقبل شوند در نظر می‌گیریم، ممکن است از خودمان بپرسیم چه نوع تجربیاتی اکنون می‌توانیم برایشان مهیّا کنیم که به آنها برای آمادگی [برای تبدیل شدن به] مبلغین مذهبی، عالِمان در مژده، رهبران گروههای کمکی کلیسا، کارکنان معبد، همسران، مادران، مربیان، نمونه ها، و دوستان [واقعی] کمک کند. آنها عملاً قادرند از همین حالا شروع به پرکردن بسیاری از آن نقشها کنند. از جوانان اغلب خواسته می‌شود که به تدریس در کلاسهایشان در روزهای یکشنبه کمک کنند. اکنون برای دختران جوانمان فرصتهایی برای خدمت در معبد در دسترسند تا وقتیکه با گروه جوانانشان در معبد حاضر می‌شوند تا [به نیابت،] مردگان را تعمید دهند که [این خدمات] سابقاً توسط مجریان آیینها یا داوطلبان صورت می‌گرفت. اکنون دختران در سن ابتدایی دعوت شده‌اند که در جلسات آمادگی برای معبد و کشیشی شرکت کنند که به آنها کمک می‌کند بفهمند آنها نیز در کار هدایت شده توسط کشیشی مشارکت کنندگانی مهم هستند. آنها می‌آموزند که مردان، زنان، جوانان و کودکان همه دریافت کنندگان برکات کشیشی هستند و همه می‌توانند نقشی فعال در پیشبرد کار سرور داشته باشند.

اسقفان، ما می‌دانیم که وظایفتان اغلب سنگین است، امّا درست همانطور که یکی از بالاترین اولویتهایتان نظارت بر گروههای کشیشی هارونی است، کتابچۀ راهنمای ۲ توضیح می‌ دهد که ”اسقف و مشاورانش، برای سازمان دختران جوان رهبری کشیشی فراهم می‌کنند. آنها بر یکایک دختران جوان نظارت دارند و تقویتشان می‌کنند، [درحالیکه] با والدین و رهبران دختران جوان در این امر همکاری نزدیک دارند.“ همینطور آمده ست که، ”اسقف و مشاورانش بطور منظّم در نشست ها، خدمات، و فعالیتهای دختران جوان شرکت می‌کنند.“^۴ ما از اسقفانی که وقت می‌گذارند و از کلاسهای دختران جوان بازدید می‌کنند و از آنها که فرصتهایی برای دختران جوان فراهم می‌کنند تا بیشتر از مستمعین محض باشند، سپاسگزاریم. از شما تشکر می‌کنیم که از اینکه دختران جوانتان در رفع نیاز های اعضای واحد شرکت فعّالانه دارند اطمینان حاصل می‌کنید! این فرصت ها برای خدمت در راههای معنادار به آنها خیلی بیشتر از فعالیت هایی که فقط باعث تفریحشان می شود، برکت می‌دهد.

شما دختران جوان کلیسا، سالهای نوجوانی تان می‌توانند شلوغ و اغلب چالش برانگیز باشند. ما متوجّه شده ایم که بسیاری از شما با مسائل [کمبود] ارزش به خود ، تشویش، استرس بالا، و شاید حتی افسردگی دست و پنجه نرم می‌کنید. معطوف کردن افکارتان به بیرون، بجای ماندن در مشکلات خودتان، ممکن ست منجر به حلّ همۀ این مسائل نگردد، ولی خدمت می‌تواند غالباً بار مشکلاتتان را سبک کند و باعث شود چالشهایتان آسانتر بنظر برسند. یکی از بهترین روشها برای رشد احساس ارزش به خود اینست که از طریق اهمیت دادن و خدمت به دیگران، نشان دهیم که ما ارزش فراوانی برای مشارکت داریم.^۵ من شما زنان جوان را تشویق می‌کنم وقتی نیازها در اطرافتان را می‌بینید، دستانتان را برای داوطلب شدن بالا و آن دستان را برای انجام کار بکار گیرید. وقتیکه مسئولیت های پیمانی‌تان را به انجام می‌رسانید و در ساختن ملکوت خدا مشارکت می‌کنید، برکات در زندگیتان جاری می‌شوند و شما لذّت عمیق و ماندگار مریدی را کشف خواهید کرد.

برادران وخواهران، دختران جوان ما شگفت انگیزند. آنها استعداد، اشتیاق بی حدّ وحصر، و انرژی دارند و آنها دلسوز و مهربانند. آنها می خواهند که جزئی از خدمت باشند. آنها لازم دارند که بدانند که در کار رستگاری با ارزش و ضروری اند. درست همانطور که پسران جوان در کشیشی هارونی، آمادۀ خدمتی بزرگتر با ترفیع به کشیشی ملک الصدیق می‌شوند، دختران جوانمان آماده می‌شوند که عضو بزرگترین سازمان زنان روی زمین ــ جامعۀ امدادی بشوند. با همدیگر، این دختران و پسران جوان زیبا، توانا و باایمان آماده می‌شوند که زنان و شوهران، مادران وپدرانی شوند که خانواده های شایستۀ ملکوت بهشتی خدا را پرورش می‌دهند.

من گواهی می‌دهم که کار پدر بهشتی مان به ارمغان آوردن نامیرایی و زندگی ابدی برای فرزندانش است.^۶ دختران جوان گرانقدرمان نقشی مهم در کمک به انجام رسانیدن این کار عظیم ایفا می‌کنند. به نام عیسی مسیح، آمین.