Mabakod kag Malig-on sa Pagtuo kay Cristo
Agud magpadayon nga mabakod kag malig-on sa pagtuo ni Cristo kinahanglan nga ang ebanghelyo ni Jesucristo magdulot sa tagipusuon kag kalag.
Sa kasaysayan sang Daan nga Katipan, mabasa naton ang sunod-sunod nga mga tinion sang ang mga anak sang Israel nagtuman sang ila kasugtanan kay Jehova kag nagsimba sa Iya kag sang iban nga mga tinion nga wala nila ginsapak ang ina nga kasugtanan kag nagsimba sa mga dios-dios ukon kay Baalim.
Ang pagginahum ni Ahab isa sa mga tinion sang apostasya sa naaminhan nga ginharian sang Israel. Ang propeta nga si Elias sa isa ka okasyon nagsugo kay Haring Ahab nga tipunon ang katawhan sang Israel lakip na ang mga propeta ukon mga pari ni Baal sa Bukid nga Carmelo. Sang nagtilipon na ang katawhan, nagsiling si Elias sa ila, Tubtob pa bala san-o magpiniang kamo sa tunga sang duha ka panghunahuna? [ukon sa iban nga pulong, “San-o pa bala kamo magdesisyon?”] kon ang Ginuo among Dios, sunda sia: apang kon si Baal, niyan sunda sia. Kag ang katawhan wala magsabat bisan isa ka pulong.” Gani si Elias nagmando nga sia kag ang mga propeta ni Baal maghiwa-hiwa sang tinday nga baka kag itungtong ini sa gatong sa tagsa nila ka mga altar pero “indi pagbutangan sing kalayo sa idalom.” Dayon, “Panawag kamo sa ngalan sang inyo dios, kag ako magapanawag sa ngalan sang Ginuo: kag ang Dios nga nagasabat paagi sa kalayo, mangin sia ang Dios. Kag ang bug-os nga katawhan nagsabat, Maayo nga pinamulong.”
Madumduman ninyo nga ang mga pari ni Baal nagsinggit sa ila wala-nagaluntad nga dios sing inoras agud magpadala sang kalayo, apang “wala sing tingug, ukon bisan sin-o nga nagsabat, ukon bisan sin-o nga nagsapak.” Sang tion na ni Elias, ginkaayo niya ang nawagwag nga halaran sang Ginuo, ginplastar ang gatong kag ang halad sa ibabaw sini, kag dayon nagsugo nga ulaan ini tanan sang tubig, indi lang kis-a, kundi tatlo ka beses. Wala sing pagduha-duha nga indi sia ukon bisan ano nga gahum sang tawo ang makasunog sini.
“Kag sa tion nga inugdulot sang halad sa kahapunanon, nagpalapit ang propeta nga si Elias, kag nagsiling, Ginuong Dios ni Abraham, ni Isaac, kag ni Israel, ipakilala sini nga adlaw nga ikaw amo ang Dios sang Israel, kag nga ako imo alagad, kag nga tungod sang imo pulong ginhimo ko ini tanan nga butang. …
“Nian ang kalayo sang Ginuo nahulog, kag nag-upos sang halad-nga-sinunog, kag sang gatong, kag sang mga bato, kag sang yabok, kag nagdilap sang tubig nga yadto sa kalog.
“Kag sang nakita ini sang bug-os nga katawhan, nahapa sila: kag nagsiling sila, Ang Ginuo, sia amo ang Dios; ang Ginuo, sia amo ang Dios.”
Sa karon nga panahon ayhan magasiling si Elias:
-
Mahimo nga ang Dios, ang aton Amay nga Langitnon, nagaluntad, ukon wala, apang kon nagaluntad gid Sia, simbaha Sia.
-
Mahimo nga si Jesucristo amo ang Anak sang Dios, ang nabanhaw nga Manunubos sang katawhan, ukon indi, apang kon Sia gid Anak sang Dios, sunda Sia.
-
Mahimo nga ang Libro ni Mormon pulong sang Dios, ukon indi, pero kon pulong gid ini sang Dios, “magmangin mas malapit sa Dios paagi sa [pagtuon kag] pagsunod sang mga pagsulundan sini.”
-
Mahimo nga nakita kag nakighambal si Joseph Smith sa Amay kag sa Anak sinang adlaw nga tigpamulak sang 1820, ukon wala, pero kon gid matuod ini, sunda ang awtoridad sang propeta, lakip na ang mga yabi sang paghugpong nga ako, si Elias, ang naghatag sa iya.
Sa pinakaulihi nga pangkabilugan nga komperensya, si President Russell M. Nelson nagdeklarar: “Indi mo kinahanglan matingala kon ano ang matuod [tanawa sa Moroni 10:5]. Indi mo kinahanglan matingala kon kay sin-o ka sarang magsalig. Paagi sa personal nga rebelasyon, sarang ka nga magbaton sang imo kaugalingon nga saksi nga ang Libro ni Mormon pulong sang Dios, nga si Joseph Smith isa ka propeta, kag nga amo ini ang Simbahan sang Ginuo. Wala’y sapayan sa ihambal ukon himuon sang iban, wala sing may makakuha sang saksi nga ginpahayag sa imo tagipusuon kag kaisipan parte sa kon ano ang matuod.”
Sang nagpangako si Santiago nga ang Dios “nagahatag sing maalwan sa tanan nga tawo” nga nagapangita sang Iya kaalam, nagpaandam man sia:
“Apang papangayua sia nga may pagtuo, sa wala’y pangduha-duha. Kay ang nagaduha-duha kaangay sang balod sang dagat nga ginapalid kag ginatumbo sang hangin.
“Kay indi maghunahuna inang tawo nga magabaton sing bisan ano nga butang sa Ginuo.
“Ang tawo nga duha sing painu-ino mahuyang sa tanan niya nga pagginawi.”
Ang aton Manluluwas, sa pihak nga bahin, amo ang perpekto nga ehemplo sang kalig-on. Nagsiling sia, “[Ang Amay] wala niya ako pagpabayai nga isa lamang; kay nagahimo ako sa gihapon sang kahalamut-an sa iya.” Binagbinaga ining mga paglaragway gikan sa balaan nga kasulatan parte sa mga lalaki kag babayi nga, pareho sa Manluluwas, nangin mabakod kag malig-on:
Sila “nahaylo sa matuod nga pagtuluohan; kag indi sila magtaliwan gikan sa sini, kay sila mabakod, kag malig-on, kag di-malingkang, nga nakahanda upod ang bug-os nga kaukod sa pagtuman sang mga kasuguan sang Ginuo.”
”Ang ila mga kaisipan malig-on, kag ginabutang nila ang ila pagsalig sa Dios sing dalayon.”
“Kag yari karon, nahibal-an ninyo sa inyo mga kaugalingon, kay nasaksihan ninyo ini, nga kon ano kadamo sa ila nga madala sa ihibalo nahanungod sa kamatuoran … mga mabakod kag malig-on sa pagtuo, kag sa butang nga paagi sa sini sila nahimo nga hilway.”
“Kag nagpadayon sila sing malig-on sa pagtulun-an sang mga pinadala kag sa paghiambitay, sa pagtipik-tipik sang tinapay kag sa mga pangamuyo.”
Agud magpadayon nga mabakod kag malig-on sa pagtuo ni Cristo kinahanglan nga ang ebanghelyo ni Jesucristo magdulot sa tagipusuon kag kalag, nagakahulugan nga ang ebanghelyo indi lang mangin isa sa madamo nga mga impluwensya sa kabuhi sang isa ka tawo, kundi ang nangin sentro sang iya kabuhi kag karakter. Ang Ginuo nagasiling:
“Hatagan ko kamo sing bag-ong tagipusuon, kag ibutang ko ang espiritu nga bag-o sa sulod ninyo: kag kuhaon ko ang tagipusuon nga batu-batuhon gikan sa inyo unod, kag hatagan ko kamo sang tagipusuon nga unod.
“Kag ibutang ko sa sulod ninyo ang akon Espiritu, kag palakton ko kamo sa akon mga palatukuran, kag magabantay kamo sang akon mga pagsulundan kag magahimo sa ila.
“Kag … kamo mangin akon katawhan, kag ako mangin inyo Dios.”
Ini ang kasugtanan nga ginahimo naton paagi sa aton bunyag kag sa mga ordinansa sa templo. Pero may mga wala pa nagbaton sing lubos sang ebanghelyo ni Jesucristo sa ila mga kabuhi. Bisan pa nga, suno sa ginhambal ni Pablo, sila “ginlubong kaupod kay [Cristo] paagi sa bunyag,” pero kulang pa sila sa bahin nga “subong nga si Cristo ginbanhaw … , amo man kita … magginawi sa bag-ong pagkabuhi.” Wala pa sila nabag-o sang sang ebanghelyo. Wala pa sila nasentro kay Cristo. Nagapili sila sang mga doktrina kag mga kasuguan nga luyag nila sundon kag kon sa diin kag kon san-o sila mag-alagad sa Simbahan. Sa kabaliskaran sini, yara sa ila pagtipig sang ila mga kasugtanan nga may pagkasibo nga yadtong “ mga pinili suno sa kasugtanan” makalikaw sa pagpatalang kag magpabilin nga malig-on sa pagtuo kay Cristo.
Laban sa aton makasalapo sang aton kaugalingon sa sini nga tion nga yara tunga-tunga sang pagpartisipar lamang agud makigbagay sa mga hilikuton sa ebanghelyo sa isa ka bahin kag sa nagbakod na nga Cristohanon nga dedikasyon sa pagbuot sang Dios sa pihak nga bahin. Sa tunga sinang pag-uswag, ang maayong balita sang ebanghelyo ni Jesucristo nagasulod sa aton tagipusuon kag nagalikop sang aton kalag. Indi man ini matabo sing gulpiyada, pero dapat kita tanan nagalakat pasulong sa sinang balaan nga kahimtangan.
Mabudlay pero importante ang magpadayon nga mabakod kag malig-on kon ginapapino kita “sa hurno sang kapipit-an,” butang nga magaabot sa aton tanan sa madugay kag sa madali sa aton kabuhi sa duta. Kon wala ang Dios, ining madulom nga mga eksperiyensya mahimo nga magdulot sang kasubo, kawala’y paglaum, kag bisan pagdumot. Kaupod ang Dios, ang kasulhay nagabulos sa kasakit, ang paghidaet nagabulos sang pagginamo, kag ang paglaum nagabulos sang kasubo. Ang pagpadayon nga mabakod sa pagtuo kay Cristo magadala sang Iya nagatib-ong nga grasya kag suporta. Bayluhan niya ang pagtilaw sang bugay kag, sa mga pulong ni Isaias, “paghatag … sang purung-purong sa baylo sang mga abo.”
Luyag ko nga maghinambit sang tatlo ka ehemplo kon sa diin may yara ako sang personal nga ihibalo:
May isa ka babayi nga nagaantos sa nagapaluya, wala nagaayo na nga balatian nga nagapadayon wala sapayan sang pagpabulong, mga bendisyon sang priesthood, kag pagpuasa kag mga pangamuyo. Bisan amo sini, ang iya pagtuo sa gahum sang pangamuyo kag sa realidad sang gugma sang Dios sa iya wala nagabuhin. Nagapadayon sia pasulong tagsa ka adlaw (kag kon kaisa tagsa ka oras) nga nagaserbisyo bilang isa nga may katungdanan sa Simbahan kag upod sa iya bana, nagaatipan sa iya lamharon pa nga pamilya, nga nagayuhom sing masami sa masarangan niya. Ang iya kaawa sa iban madalom, nga ginapapino sang iya mismo nga pag-antos, kag masami niya ginahinguyang ang iya kaugalingon sa pag-alagad sa iban. Nagapadayon sia nga malig-on, kag malipayon ang mga tawo nga makaupod sya.
Isa ka lalaki nga nagdako sa Simbahan, nagserbisyo bilang isa ka full-time nga misyonero, kag nagpakasal sa isa ka matahum nga babayi, ang nakibot sang ang pila sang iya mga utod nagsugod nga maghambal sing negatibo sa Simbahan kag kay Propetang Joseph Smith. Sa wala madugay nagbiya sila sa Simbahan kag nagtinguha nga kumbinsihon sia nga magsunod. Pareho sa masami nagakatabo sa subong nga mga kaso, gin-atake nila sia sang mga sinulatan, mga podcast, kag mga bidyu nga ginhimo sang mga kritiko, kalabanan sini mismo mga miyembro sadto nga disgustado sa Simbahan. Ang iya mga utod nagyaguta sa iya pagtuo, nga nagatawag sa iya nga ilintuon kag nagtalang. Wala sia sang mga sabat sa tanan nga ginahambal nila, kag ang iya pagtuo nagsugod nga maghuyang sa wala untat nga oposisyon. Nagpanumdum sia kon dapat bala sia mag-untat sa pagsimba. Gin-istorya niya ang iya asawa. Nag-istorya sia sa mga tawo nga ginasaligan niya. Nagpangamuyo sia. Samtang nagabinag-binag sia sa tunga sang kagamo sang iya kaisipan, nadumduman niya ang tinion nga iya nabatyagan ang Balaan Espiritu kag nakabaton sang saksi sang kamatuoran paagi sa Espiritu. Nagpamat-od sia, “Kon tampad ako sa akon kaugalingon, kinahanglan ko akuon nga ang Espiritu nagtandog sa akon masobra sa makaisa kag ang panaksihon sang Espiritu matuod.” Nakabaton sia sang panibag-o nga balatyagon sang kalipayan kag paghidaet nga ginaambit sang iya asawa kag mga kabataan.
Isa ka mag-asawa nga tayuyon kag masinadyahon nga nagasunod sa laygay sang Brethren sa ila mga kabuhi ang nagkalisud sa kabudlayan nila nga makabata. Gingastuhan nila sing dako ang pagpatan-aw sa masaligan nga mga propesyunal sa medisina kag pagligad sang tion, ginbugayan sila sang anak nga lalaki. Ugaling, sa malain nga palad, mga isa lang ka tuig, ang bata nangin biktima sang isa aksidente nga wala man sing balasulon pero nagbilin sa iya nga daw na-koma, nga may dako nga halit sa utok. Nagbaton sia sang pinakamaayo nga pag-atipan, pero indi mapaktan sang mga doktor kon ano ang matabo sa palaabuton. Ang bata nga ginpangabudlayan kag ginpangamuyuan sing todo sining mag-asawa nga dalhon sa kalibutan daw masiling mo nga ginbawi na, kag wala sila makahibalo kon ibalik pa sia sa ila. Nagahimud-os sila sa karon nga atipanon ang kritikal nga mga panginahanglan sang bata samtang ginatungdan ang iban pa nila nga mga responsibilidad. Sa sining tuman kabudlay nga tion, nagdangop sila sa Ginuo. Nagasalig sila sa ”adlaw-adlaw nga grasya” nga ginabaton nila halin sa Iya. Ginabuligan sila sang maluluy-on nga mga abyan kag pamilya kag ginapabakod sang mga bendisyon sang priesthood. Nangin malapit sila sa isa kag isa, ang ila pag-upod ayhan sa karon nangin mas mabakod kag mas kompleto sangsa kon wala ini matabo.
San Hulyo 23, 1837, ang Ginuo nagpadala sang rebelasyon sa anay Pangulo sang Korum sang Dose ka mga Apostoles, nga si Thomas B. Marsh. Nagalakip ini sang masunod:
“Kag magpangamuyo para imo nga kauturan sa Dose ka mga Apostoles. Sawaya sila sing matigdas para sa akon ngalan, kag sawaya sila bangud sang tanan nila nga mga sala, kag magmangin matinumanon kamo sa akon sa akon ngalan.
“Ang pagkatapos sang ila mga pagsulay, kag madamo nga kabudlayan, yari karon, ako, ang Ginuo, magabatyag para sa ila, kag kon indi nila pagpakatig-ahon ang ila mga tagipusuon, kag patiskugon ang ila mga liog batok sa akon, pagahayluhon sila, kag akon sila paayuhon.”
Nagapati ako nga ang mga prinsipyo nga ginpahayag sa sining mga bersikulo para sa aton tanan. Ang mga pagsulay kag kabudlayan nga aton ginaagyan, dugang pa ang bisan ano nga pagtilaw luyag sang Ginuo nga ihatag, sarang magdala sa aton lubos nga pagkahaylo kag pag-ayo. Pero matabo lamang ini kon, lamang kon, indi naton patig-ahon ang aton mga tagipusuon ukon patiskugon ang aton mga liog batok sa Iya. Kon magpadayon kita nga mabakod kag malig-on, bisan ano pa ang magaabot, makalabot naton ang pagkahaylo sa nga ginatuyo sang Manluluwas sang nagsiling Sia kay Pedro, “Kon ikaw magliso liwat, palig-una ang imo mga kauturan,” isa ka pagbago nga tuman ka kompleto sa bagay nga indi na ini maliso pa liwat. Ang ginpangako nga pagpaayo amo ang pagtinlo kag pagpakabalaan sa aton ginlikop-sang-sala nga mga kalag, agud mangin balaan kita.
Ginapanumdum ako sang laygay sang aton mga iloy: “Magkaon sang utan; makapaayo ini sa inyo.” Husto ang aton mga iloy, kag sa konteksto sang kalig-on sa pagtuo, “ang pagkaon sang utan” amo ang pirme nga pagpangamuyo, pagpaayaw sa balaan nga mga kasulatan adlaw-adlaw, pagserbisyo kag pagsimba sa Simbahan, pag-ambit sang sakramento sing takos kada semana, pagpalangga sang inyo isigkatawo, kag pagpas-an ang inyo krus sa pagtuman sa Dios kada adlaw.
Dumduma pirme ang pangako sang maayo nga mga butang nga magaabot, alangay sa karon kag sa masunod pa, para sa mga mabakod kag malig-on sa pagtuo kay Cristo. Dumduma ang “kabuhi nga wala’y katapusan, kag [ang] kalipay sang mga santos.” “O tanan kamo nga mga putli sing tagipusuon, ibayaw ang inyo mga ulo kag batuna ang makapahamuot nga pulong sang Dios, kag magpaayaw sa iya gugma; kay mahimo ninyo ini, kon ang inyo mga kaisipan malig-on, sa wala’y katubtuban.” Sa ngalan ni Jesucristo, amen.