10:46

Himoa ang Labing Importante

Ni Rebecca L. Craven

Ikaduhang Manuglaygay sa Kabilogan nga Pangulohan sang Young Women

Sa aton pagsentro sang aton mga kabuhi kay Jesucristo, pagabugayan kita sang espirituhanon nga kusog, pagkakontento, kag kalipay.

Kasan-o lang, isa ka pinalangga nga abyan ang nakabaton sang pagpabatyag nga bisitahan ang isa ka babayi sa iya ward. Ginbalewala niya ang pagpabatyag tungod wala niya ini maayo nakilala—daw indi niya ini maintiendihan. Pero tungod nga ang pamensaron nagabalikbalik sa iya, namat-od sia nga aktohan ang pagpabatyag. Tungod nga ginasaw-ahan sia parte sa nagahilapit niya nga pagbisita, namat-od sia nga ang pagdala sang bisan ano para sa sister mahimo nga magpahamtang sang iya buot. Siyempre indi sia makalakat nga wala sing bitbit! Gani nagbakal sia sang sorbete kag naglakat agud sugdan ang ginakabalak-an niya nga mangin masaw-a nga pagbisita.

Nagpanuktok sia sa balay sang babayi, kag wala madugayi ang sister naggwa. Gindaho sang akon abyan ang sorbete nga nasulod sa puyo, kag nagsugod sila sa pagsugilanon. Wala madugayi narealisar sang akon abyan kon ngaa kinahanglan niya nga magbisita. Samtang magpungko sila sa atubang nga balkonahe, ang babayi nagpanugiron sa iya sang madamo nga mga hangkat nga iya ginaatubang. Pagligad sang isa ka oras nga istoryahanay sa panahon sang tig-ilinit, namutikan sang akon abyan nga nagakatunaw na ang sorbete sa puyo.

Siling niya, “Ay pasensya gid nga ang imo sorbete natunaw na!”

Ang babayi nagsabat, “OK lang! Ginasakitan ako tiyan sa may mga gatas!”

Sa isa ka damgo, ang Ginuo naghambal kay propetang Lehi, “Bulahan ikaw Lehi, tungod sang mga butang nga imo ginhimo.”¹

Ang pagkasumulunod ni Jesucristo nagalakip sang labaw pa sa paghandom ukon pagpati lamang. Nagapangayo ini sang pagpaninguha, paggiho, kag pangako. Ginapangayo sini nga may himuon kita, bilang mga “manugtuman sang pulong, kag dili manugpalamati lamang.”²

Sa kaso sang natunaw nga sorbete, ano ang labing importante? Ang sorbete? Ukon nga ang akon abyan may ginhimo?

May ara ako sing manami nga eksperiensya upod ang isa ka manami nga dalaga nga nagpamangkot sang isa ka sinsero nga pamangkot: “Sister Craven, paano mo mahibaloan nga ang bisan ano sa Simbahan matuod? Tungod wala ako sing may nabatyagan.”

Antes ako maghatag sang sabat, nagpamangkot ako sa iya sing pila ka pamangkot. “Sugiri ako sang imo personal nga pagtuon sang balaan nga mga kasulatan.”

Nagsabat sia, “Wala ako nagabasa sang balaan nga mga kasulatan.”

Namangkot ako, “Te, upod sa imo nga pamilya?” Nagatuon bala kamo sang Dali, Magsunod sa Akon nga ululupod?”

Nagsiling sia, “Wala.”

Nagpamangkot ako parte sa iya mga pangamuyo, “Ano ang imo nabatyagan kon nagapangamuyo ka?”

Ang iya sabat, “Wala ako nagapangamuyo.”

Simple lang ang akon sabat sa iya, “Kon may luyag ka nga mahibaloan, kinahanglan may himuon ka.”

Indi bala matuod ina sa ano man nga luyag naton matun-an ukon mahibaloan? Gin-agda ko ang akon bag-o nga abyan nga umpisahan nga himuon ang ebanghelyo ni Jesucristo: ang pagpangamuyo, pagtuon, pagserbisyo sa iban, kag pagsalig sa Ginuo. Ang pagbag-o indi mag-abot nga wala sing may ginahimo. Nagaabot ini paagi sa gahum sang Balaan nga Espiritu kon tuodtuod kita nga nagapaninguha sa pagpamangkot, pagpangita, kag pagpanuktok. Nagaabot ini paagi sa paghimo.³

Sa Doktrina kag mga Kasugtanan, ang Ginuo kon kis-a nagasiling, “Indi importante.”⁴ Nagpabinagbinag ini sa akon nga kon may mga butang nga indi importante, ukon indi lubos nga importante, may ara gid sing mga butang nga pinakaimportante. Sa aton pagpaninguha nga maghimo sing isa ka butang ukon maghimo sing bisan ano, mamangkot kita sa aton mga kaugalingon, “Ano ang labing importante?”

Ang mga manugpasayod masami nga nagagamit sang islogan kasubong sang “Kinahanglanon” ukon “Dapat May Ara Ka” nga nagalaum nga maganyat kita sa pagpati nga ang mga produkto nga ila ginabaligya importante para sa aton kalipay kag kaayohan. Pero ang ila bala nga ginabaligya matuod gid nga kinahanglanon? Kinahanglan gid bala nga may ara kita sini? Importante gid bala ini?

Ari ang pila ka mga panghunahuna nga dapat binag-binagon. Ano ang labing importante?

Ang kadamuon sang “likes” nga aton makuha sa aton mga post sa social media? Ukon kon ano kita kapalangga kag ginapakamahal sang aton Amay nga Langitnon?
Ang pagsuksok sang pinakabag-o nga uso sang bayo? Ukon pagpakita sang respeto para sa aton mga lawas paagi sa pagbiste sing maugdang?
Pagpangita sang mga sabat paagi sa pag-search sa internet? Ukon pagbaton sang mga sabat halin sa Dios paagi sa Balaan nga Espiritu?
Gusto mo pa sing dugang? Ukon magmangin kontento sa kon anong ginhatag sa aton?

Si Pangulong Russell M. Nelson nagatudlo:

“Nga ang Balaan nga Espiritu bilang imo kaupod, mahimo mo makita nga ang aton sosyedad naganyat sa ginatawag nga pagginawi sang artista (celebrity culture). Sarang kamo mangin mas maalam sangsa nagliligad nga mga henerasyon. …

“Magpahamtang sang sulundan para sa tanan sa kalibutan!”⁵

Nagakinahanglan sing pagpanikasog nga magpabilin nga nakatutok sa kon ano ang matuodtuod nga kinahanglanon para sa nagadugay nga kalipay. Ang luyag lamang ni Satanas amo nga pabayaan naton ang aton wala katapusan nga mga panindugan, padulong sa pag-usik sang malahalon nga panahon, mga talento, ukon espirituhanon nga kusog sa mga butang nga indi importante. Ginaagda ko ang tagsa sa aton nga mapinangamuyuon nga binagbinagon atong mga butang nga nagatublag sa aton nga himuon ang labing importante.

Ang manunudlo sang amon anak nga ara sa grade three nagtudlo sa iya klase nga “magmangin-boss sang imo utok.” Isa ato ka pahanumdum sa iya bataon nga mga estudyante nga may ara sila sing kontrol sa ila mga panghunahuna kag gani mahimo nila kontrolon ang ila ginahimo. Ginapahanumdum ko ang akon kaugalingon nga “magmangin-boss sang akon utok” kon matalupangdan ko ang akon kaugalingon nga nagapakadto sa mga butang nga indi importante.

Isa ka estudyante sa hayskul ang sa sini lang naghambal sa akon nga nangin uso sa mga lamharon sang Simbahan nga balewalaon ang mga kasugoan nga may plano nga maghinulsol lang sa ulihi. “Dawsa bugal ina nila,” ang sugid sa akon. Pat-od gid nga ang Ginuo padayon nga magapatawad sa ila nga mapainubuson nga nagahinulsol “nga may matuod-tuod nga tinutuyo.”⁶ Pero ang maluluy-on nga Pagbayad-Sala sang Manluluwas indi dapat gamiton sa subong sina nga nagapangyaguta nga paagi. Nakabalo kita sang paanggid sang nadula nga karnero. Siyempre, pagabayaan sang manugpahalab ang 99 ka karnero agud pangitaon ang isa nga nagtalang. Pero mahunahuna bala ninyo ang kalipay nga nahatag sadtong mga nagpili nga mangin 99 sa Maayong Manugpahalab? Sila nga ululupod nga nagpabilin kag nagbinuligay kag ginpangabuhi ang ila mga kasugtanan? Mapanan-aw bala ninyo kon daw mangin ano ayhan ang kalibutan, ang inyo eskwelahan, ukon ang inyo trabaho, ukon ang inyo panimalay kon ang pagkamatinumanon amo ang uso nga himuon? Indi ini parte sa paghimo sing kabuhi nga perpekto—parte ini sa pagpangita sang kalipay samtang ginahimo ang aton pinakamaayo agud mapangabuhi ang mga kasugtanan nga aton ginhimo upod sa Ginuo.

Kay ang kalibutan nagapahayag sang dugang nga pagpangduhaduha parte sa Dios, kag ang mga pamangkutanon kag mga impluwensya nagadugang, ini amo ang tion nga magpabilin kita nga nagatuman sa propeta. Bilang manughambal sang Ginuo, makasalig kita nga kon ano ang iya ginapangagda, ginalaygay, kag ginapakitluoy nga aton himuon amo ang mga butang nga labing importante.

Bisan mahimo nga indi mahapos, masami nga may ara sang pamaagi nga himuon ang husto nga butang. Samtang nagapakighambal sa mga kaabyanan sa eskwelahan, ang isa ka dalagita nadismaya sang ang paghinambalanay nagliso sa pagpakalain sang mga talaksan sang Simbahan. Narealisar niya nga indi sia pwede nga maghipos lang—kinahanglan may himuon gid sia. Sing matinahuron, naghambal sia parte sa pagpalangga sang aton Amay nga Langitnon kag kon paano Niya ginpahamtang ang mga kasugoan agud magpakamaayo kag magprotekta sa Iya mga kabataan. Nangin mas madali kuntani sa iya nga wala sia sang himuon. Pero ano ang labing importante? Magpakigsimpon sa kadam-an? Ukon magtindog bilang saksi sang Dios sa “tanan nga mga tinion kag sa tanan nga mga butang kag sa tanan nga mga [lugar]”?⁷

Kon ang ginpanumbalik nga Simbahan ni Jesucristo magagwa halin sa kaguom, kinahanglan naton maggwa sa kaguom. Bilang mga babayi nga nagatipig sang kasugtanan, dapat naton iiwag ang kasanag sang ebanghelyo sa bug-os nga kalibutan paagi sa pag-aksyon kag paghatag ehemplo. Ululupod naton ini nga himuon bilang mga anak nga babayi sang Dios—ang pwersa sang 8.2 ka milyon nga kababayin-an nga nagapangidaron 11 kag pataas, nga may pareho gid nga buluhaton. Ginatipon naton ang Israel kon nagapasakop kita sa buluhaton sang kaluwasan kag pangkahitaasan: ang ipangabuhi ang ebanghelyo ni Jesucristo, atipanon ang mga nagakinahanglan, agdahon ang tanan nga batunon ang ebanghelyo, kag hugpungon ang mga pamilya sa wala katapusan.⁸ Ang ebanghelyo ni Jesucristo isa ka ebanghelyo sang aksyon kag ebanghelyo sang kalipay! Indi naton pagpakanubuon ang aton ikasarang nga himuon ang mga butang nga labing importante. Ang aton diosnon nga palanublion nagahatag sa aton sing kaisog kag kaisog nga himuon kag mangin tanan nga nahibaloan sang aton mapinalanggaon nga Amay nga Langitnon nga sarang kita mangin.

Ang tema sang mga lamharon sini nga tuig naghalin sa Mga Hulubaton 3:5-6:

“Magsalig sa Ginuo sa bug-os mo nga tagipusuon; kag dili magsandig sa imo kaugalingon nga paghangop.

“Sa tanan mo nga dalanon kilalaha sia, kag magatuytoy sia sa imo mga banas.”

Isa ka mayor nga elemento sang pagsalig sa Ginuo amo ang pagpadayon pasulong, nga nagapati nga pagagiyahan Niya kita bisan pa nga wala kita sang tanan nga mga sabat.

Mga sister, indi ini parte sa sorbete. Kag indi ini parte sa paghimo sing dugang pa. Parte ini sa paghimo sang kon ano ang importante. Ini amo ang pagdapat sang doktrina ni Cristo sa aton mga kabuhi, samtang nagatinguha kita nga mangin pareho Niya.

Kon mas nagapabilin kita nga mabakod sa dalan sang kasugtanan, mas magatubo ang aton pagtuo kay Jesucristo. Kon mas nagatubo ang aton pagtuo, mas nagahandom kita nga maghinulsol. Kag kon mas pirme kita nagahinulsol, mas ginapabaskog naton ang aton relasyon sa kasugtanan upod ang Dios. Inang relasyon sa kasugtanan nagadala sa aton sa templo tungod ang pagtipig sang mga kasugtanan sa templo amo ang paagi nga magbatas kita tubtob sa katapusan.

Sa aton pagsentro sang aton mga kabuhi kay Jesucristo, magiyahan kita nga himuon ang labing importante. Kag mabugayan kita sang espirituhanon nga kusog, pagkakontento, kag kalipay! Sa ngalan ni Jesucristo, amen.