پیوستن به عیسی مسیح: تبدیل شدن به نمک زمین

توسّط ارشد خوزه اِی. تیکسیرا

از ریاستِ هفتادان

با حفظ پیوندِ خود با سَروَر، زندگی ما به طور طبیعی نور او را منعکس خواهد کرد و ما به «نمک زمین» تبدیل خواهیم شد.

منجی آموخت که وقتی ما «به مُژدۀ ابدی، و پیمان با یک پیمانِ ابدیِ [او] فرا خوانده [می‌شویم]، [ما] همچون نمک زمین شمرده [می‌شویم] .» نمک از دو عنصر که به هم پیوند خورده‌اند، تشکیل شده است. ما نمی‌توانیم به تنهایی نمک باشیم؛ اگر قرار است نمک زمین باشیم، باید به سَروَر پیوند بخوریم، و این چیزی است که من وقتی با اعضای کلیسا در سراسر جهان ملاقات می‌کنم می‌بینم—اعضای وفادار کلیسا که به سَروَر پیوند خورده‌اند، در تلاش‌هایشان برای خدمت به دیگران متعهد هستند و نمک زمین می‌باشند.

سرسپردگیِ راسخِ شما یک نمونه درخشان است. خدمت شما قدردانی شده و گرامی داشته می‌شود.

جوانان ما شجاعت و سرسپردگیِ چشمگیری از خود نشان داده‌اند. آنها با شور و شوق، به کار تاریخ نیاکان مشغول شده‌اند و بازدیدهای مکرر آنها از خانه سَروَر گواهی بر تعهد آنها است. تمایل آنها به اختصاص زمان و انرژی برای خدمت در مأموریت تبشیری در سراسر جهان، نشان‌دهنده ایمانی عمیق و پایدار است. آنها نه تنها مشارکت می‌ورزند، بلکه پیشگامان در تبدیل شدن به پیروانی هستند که به عیسی مسیح پیوند خورده‌اند. خدمت آنها نوری از امید می‌تاباند و زندگی‌های بی‌شماری را تحت تأثیر قرار می‌دهد. از شما جوانان کلیسا، به‌خاطر خدمت الهام‌بخش شما، از صمیم قلب سپاسگزاریم. شما نه تنها آیندهٔ کلیسا هستید، بلکه حال حاضر آن نیز هستید. شما در حقیقت نمک زمین هستید!

من سَروَر عیسی مسیح را دوست دارم و از فرصت خدمت در کنار شما در کلیسای سَروَر احساس خوشبختی می‌کنم. وحدت و قدرت ما، که بر پایهٔ ایمان مشترکِ ما استوار است، به ما اطمینان می‌دهد که هرگز در این سفر تنها نیستیم. با هم می‌توانیم به ساختن ملکوت خدا بر پایه خدمت، عشق، و استوار بر ایمان راسخ، ادامه دهیم.

وقتی عیسی مسیح در کنار دریای جلیل تعلیم می‌داد، اغلب از عناصر روزمره‌ای که برای شنوندگانِ او آشنا بود، استفاده می‌کرد تا حقایق عمیق معنوی را منتقل کند. یکی از این عناصر نمک بود. عیسی اعلام کرد: «شما نمک زمین هستید»، این جمله سرشار از معنا و اهمیت است، به ویژه برای مردم زمان او که ارزش‌های چندوجهی نمک را درک می‌کردند.

صنعت باستانی برداشت نمک در آلگاروه، منطقه جنوبی کشور من، پرتغال، به هزاران سال پیش و به دوران امپراتوری روم برمی‌گردد. به طرز شگفت‌انگیزی، روش‌های مورد استفاده توسط کارگران نمک، که با نام مارنوتوها شناخته می‌شوند، از آن زمان تاکنون تغییر چندانی نداشته است. این صنعتگران متعهد، از روش‌های سنتی استفاده می‌کنند و تمام کار خود را با دست انجام می‌دهند، و میراثی را حفظ می‌کنند که قرن‌ها دوام آورده است.

این روش باستانی محصولی را که به آن «گُلِ نمک» می‌گویند، برداشت می‌کند. برای درک کامل از فرآیند پیچیده برداشت گُلِ نمک، لازم است با محیطی که در آن تولید می‌شود، آشنا شویم. شوره‌زارهای ساحلی آلگاروه شرایط ایدئالی برای تولید نمک فراهم می‌کنند. آبِ دریا به حوضچه‌های کم‌عمق، که به آن حوضچه‌های نمک می‌گویند، هدایت می‌شود، جایی که در زیر آفتاب شدید تبخیر می‌شود. با تبخیر آب، گُلِ نمک، بلورهایی ظریف را روی سطح حوضچه‌های نمک تشکیل می‌دهد. این بلورها به طرز فوق‌العاده‌ای خالص هستند و بافتی منحصر به فرد و شفاف دارند. مارنوتوها با دقت، بلورها را با استفاده از ابزارهای تخصصی از سطح آب جدا می‌کنند، فرایندی که نیاز به مهارت و دقت بالایی دارد. در کشور پرتغال، این نمک با کیفیت بالا با نام «خامه نمک» شناخته می‌شود زیرا می‌توان آن را به آرامی مانند خامه‌ای که روی شیر جمع می‌شود، برداشت. این نمک ظریف به دلیل خلوص و طعم استثنایی خود ارزشمند است و ماده‌ای گرانبها در هنرهای آشپزی است.

همان‌طور که مارنوتوها تلاش زیادی می‌کنند تا باکیفیت‌ترین نمک را برداشت کنند، ما نیز به‌عنوان مردمِ پیمان‌دار سَروَر، باید همیشه بهترین تلاش خود را کنیم تا محبت و الگوی رفتاریِ ما تا حد امکان، بازتابی بی‌عیب از منجیِ‌مان، عیسی مسیح باشد.

در دنیای باستان، نمک تنها یک چاشنی نبود—بلکه یک ماده حیاتی برای نگهداری و نمادی از خلوص و پیمان بود. مردم می‌دانستند که نمک برای نگهداری غذا و بهتر کردن طعم آن خیلی مهم است. آنها همچنین از پیامدهای جدی از دست دادن شوری یا مزه نمک، بر اثر آلودگی یا رقیق شدنِ آن، آگاه بودند.

همان‌طور که نمک می‌تواند ماهیتِ خود را از دست بدهد، ما نیز می‌توانیم سرزندگی روحانی خود را از دست بدهیم، اگر ایمانِ ما به عیسی مسیح سطحی و عادی شود. ممکن است از بیرون همان‌طور به نظر برسیم، اما بدون ایمان قوی درونی، توانایی خود را برای ایجاد تغییر در جهان و تشویق اطرافیانِ خود به اینکه بهترین نسخه از خودشان باشند را از دست می‌دهیم.

چگونه می‌توانیم انرژی و تلاش خود را برای ایجاد تغییر و تبدیل شدن به تغییری که جهان امروز به آن نیاز دارد، هدایت کنیم؟ چگونه می‌توانیم پیرو بودنِ خود را حفظ کرده و همچنان تأثیر مثبتی بر دیگران داشته باشیم؟

کلمات پیامبر عزیزمان همچنان در ذهنم طنین‌انداز است: «خدا می‌خواهد ما با هم کار کنیم و به یکدیگر کمک کنیم.» برای همین او ما را در خانواده‌ها به زمین می‌فرستد و ما را در بخش‌ها و وتدهای کلیسا سازمان می‌دهد. برای همین او از ما می‌خواهد که به یکدیگر خدمت کنیم. به همین دلیل او از ما می خواهد که در جهان زندگی کنیم امّا از جهان نباشیم.

وقتی زندگی ما مملو از هدف و خدمت باشد، از بی‌تفاوتی روحانی دوری می‌کنیم؛ اما در مقابل، وقتی زندگی ما از هدف الهی، خدمت معنادار به دیگران، و فرصت‌های مقدس برای تأمل و تفکر بی‌بهره باشد، به‌تدریج در فعالیت‌های خودمحورانه و منافع شخصی فرو می‌رویم و با خطر از دست دادن شوری و معنویتِ خود مواجه می‌شویم. پادزهر این است که همچنان در خدمت مشغول باشیم—با اشتیاق در کارهای نیک و بهبود خود و جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، مشغول باشیم.

برادران و خواهران عزیز، چه نعمتی است که امروز همگی ما به کلیسای عیسی مسیح تعلق داریم و فرصت خدمت در کلیسای او را داریم. شرایط ما ممکن است متفاوت باشد، اما همه ما می‌توانیم تأثیرگذار باشیم.

مارنوتوها، یا کارگران نمک را به یاد داشته باشید؛ آنها از ابزارهای ساده برای برداشت بهترین بلور‌ها و بهترین نمک استفاده می‌کنند! ما نیز می‌توانیم کارهای ساده‌ای انجام دهیم که با تلاش مداوم در اعمال کوچک و معنادار، می‌توانند پیروی و تعهد ما به عیسی مسیح را عمیق‌تر کنند. در اینجا چهار روش ساده اما اساسی وجود دارد که می‌توانیم برای تلاش در جهت تبدیل شدن به «نمک زمین» به کار بگیریم:

قرار دادن خانهٔ سَروَر در مرکز سرسپردگیِ ما. اکنون که معابد نزدیک‌تر از همیشه هستند، اولویت دادن به عبادت منظم در خانهٔ سَروَر به ما کمک خواهد کرد تا بر آنچه مهم‌ترین است تمرکز کنیم و زندگی خود را بر مسیح متمرکز کنیم. در معبد، ما مهمترین قسمتِ ایمان خود به عیسی مسیح و روح تعهد خود به او را پیدا می‌کنیم.
تلاش‌های آگاهانهٔ ما برای تقویت دیگران با زندگی مشترک بر اساسِ مژده. ما می‌توانیم از طریق تلاش‌های مداوم و آگاهانه برای وارد کردن اصول مژده به زندگی و خانه‌های خود، خانواده‌هایمان را تقویت کنیم.
آمادگی برای پذیرش یک گمارش و خدمت در کلیسا. خدمت در جمع کلیسای محلی ما، به ما این امکان را می‌دهد که یکدیگر را حمایت کنیم و با هم رشد کنیم. اگرچه خدمت همیشه آسان نیست، اما همیشه ارزشمند است.
و در نهایت، استفادهٔ هدفمند از ابزارهای ارتباطی دیجیتال. امروزه، ابزارهای ارتباطی دیجیتال به ما امکان می‌دهند که به شکلی بی‌سابقه با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم. مانند اکثر شما، من نیز از این ابزارها برای ارتباط با برادران و خواهران در کلیسا و همچنین با خانواده و دوستانم استفاده می‌کنم. وقتی با آنها ارتباط برقرار می‌کنم، به آنها احساس نزدیکی می‌کنم؛ ما می‌توانیم در مواقع ضروری که نمی‌توانیم حضور فیزیکی داشته باشیم به یکدیگر خدمت کنیم. این ابزارها بدون شک یک برکت هستند، اما همین ابزارها می‌توانند ما را از عمق تعاملات معنادار دور کنند و در نهایت باعث شوند به سمت عادت‌هایی کشیده شویم که وقت ما را در فعالیت‌های کم هدف‌تر به هدر می‌دهند. تلاش برای تبدیل شدن به نمک زمین شامل موارد بسیار بیشتری از پیمایش بی‌پایان فیلم‌های کوتاه در یک صفحه نمایش شش اینچی (۱۵ سانتی‌متری) است.

با قرار دادنِ خانهٔ سَروَر در مرکز زندگیِ خود، تقویت آگاهانهٔ دیگران از طریق زندگی کردن بر اساس مژده، پذیرش گمارش‌ها برای خدمت، و استفادهٔ هدفمند از ابزارهای دیجیتال، می‌توانیم سرزندگی روحانی خود را حفظ کنیم. همان‌گونه که نمک در خالص‌ترین شکل خود قدرت بهتر کردن و نگهداری را دارد، ایمان ما به عیسی مسیح نیز زمانی که با سرسپردگی به خدمت و محبت مسیح‌گونه پرورش یافته و محافظت شود، همین قدرت را دارد.

با حفظ پیوندِ خود با سَروَر، زندگی ما به طور طبیعی نور او را منعکس خواهد کرد و ما به «نمک زمین» تبدیل خواهیم شد. در این تلاش، نه تنها زندگی خود را غنی‌تر می‌کنیم بلکه خانواده‌ و جوامع خود را نیز تقویت می‌کنیم. باشد که ما برای حفظ این پیوند با سَروَر تلاش کنیم، هرگز مزه خود را از دست ندهیم، و همان بلور کوچک نمکی باشیم که سَروَر از ما می خواهد. به نام عیسی مسیح، آمین.