همایش عمومی
هدیه توبه سَروَر را بپذیرید
همایش عمومی اُکتبر ۲۰۲۴


11:35

هدیه توبه سَروَر را بپذیرید

بیایید منتظر نشویم تا اوضاع سخت شود و سپس به سوی خدا بازگردیم. بیایید برای توبهٔ واقعی، تا آخر زندگی فانی خود، صبر نکنیم.

من از یک پدر آسمانی با محبت گواهی می‌دهم. در همایش عمومی آوریل ۲۰۱۹، لحظاتی پس از اینکه در گمارش جدیدم، به عنوان یکی از اولیای کل هفتادان، حمایت شدم، گروه کُر، سرودِ «در شگفت هستم» را خواند که قلب و روح مرا عمیقاً تحت تأثیر قرار داد.

من در حیرت که او از تخت الهی‌اش به زیر آمد

تا سرکش روان مرا رهایی کند،

تا مهر بزرگ خود را به من ببخشد

و ایشان با مرگ خود مرا بازخرید.

وقتی آن کلمات را شنیدم، شگفت‌زده شدم. احساس می‌کردم که علی‌رغم بی کفایتی‌ها و ضعف‌هایم، سَروَر به من برکت داد تا بدانم که «با نیروی او من می‌توانم همۀ چیزها را انجام دهم».

احساس متداول بی‌کفایتی، ضعف یا حتی بی‌ارزشی چیزی است که بسیاری از ما گاهی با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنیم. من هنوز با این احساس دست‌وپنجه نرم می‌کنم؛ روزی که گمارده شدم نیز آن را احساس کردم. من بارها این احساس را تجربه کرده‌ام، و من همین حالا که با شما صحبت می‌کنم نیز آن را احساس می‌کنم. با این حال، آموخته‌ام که در این احساسات تنها نیستم. در واقع، روایت‌های بسیاری در کتاب مقدس از کسانی که به نظر می‌رسد احساس مشابهی داشته‌اند، وجود دارد. به عنوان مثال، ما نیفای را به عنوان یک خدمتگزار وفادار و شجاع سَروَر به یاد می‌آوریم. گاهی اوقات، حتی او با احساسات بی‌کفایتی، ضعف و بی ارزشی مواجه می‌شد.

او گفت: «با وجود نیکی بزرگ سَروَر، در نشان دادن کارهای بزرگ و شگفت انگیزش به من، دلم بانگ برمی آورد: آه چه مرد تیره بختی هستم من! آری، دلم به سبب جسمم اندوهگین؛ روانم به سبب نابکاری هایم غمگین می‌شود.»

پیامبر جوزف اسمیت دربارهٔ احساس «محکومیت» مکرر در دوران جوانی‌اش به دلیل «[ضعف‌ها و نقص‌هایش]» صحبت کرد. اما احساس بی‌کفایتی و نگرانی جوزف بخشی از عواملی بود که او را به تفکر، مطالعه، یادگیری و دعا سوق داد. همان‌طور که ممکن است به یاد داشته باشید، او برای یافتن حقیقت، آرامش و بخشش به درختزار نزدیک خانه‌اش رفت تا دعا کند. او شنید که سَروَر به او گفت: «جوزف، پسرم، گناهانت بخشیده شده است. راهت را برو، در فرایض من گام بردار، و فرمان‌های مرا رعایت کن. بنگر، من سَروَر شکوه هستم. من به خاطر جهانیان به صلیب کشیده شدم، برای آن‌که همۀ کسانی که بنامم ایمان آورند بتوانند زندگی جاوید داشته باشند.»

میل خالصانه جوزف برای توبه و جستجوی نجات روحش به او کمک کرد که نزد عیسی مسیح بیاید و گناهانش آمرزیده شود. این تلاش مداوم در را به روی ادامهٔ احیای مژدهٔ عیسی مسیح گشود.

این تجربه قابل توجه از پیامبر جوزف اسمیت نشان می‌دهد که چگونه احساس ضعف و بی‌کفایتی می‌تواند به ما کمک کند تا ماهیت سقوط کرده خود را بشناسیم. اگر فروتن باشیم، این احساسات می‌توانند به ما کمک کنند تا وابستگی خود را به عیسی مسیح تشخیص دهیم، و در دل‌هایمان میل صادقانه را ایجاد کنند که با هدف کامل به منجی روی آوریم و از گناهان خود توبه کنیم.

دوستان من، توبه شادی است! لذتِ توبه، بخشی از یک روند روزانه است که از طریق آن، «خط به خط، دستور به دستور،» سَروَر به ما می‌آموزد که زندگی متمرکز بر تعالیم او داشته باشیم. مانند جوزف و نیفای، ما می‌توانیم «به او [خدا] برای رحمت زاری کنیم؛ زیرا او در نجات دادن تواناست.» او می‌تواند هر آرزو یا اشتیاق نیکویی را برآورده کند و می‌تواند هر زخمی را در زندگی ما شفا بخشد.

در کتاب مورمون: گواهیِ‌ دیگری بر عیسی مسیح، شما و من می‌توانیم داستان‌های بی‌شماری از افرادی را پیدا کنیم که یاد گرفتند چگونه از طریق توبهٔ صادقانه به سوی عیسی مسیح بیایند.

می‌خواهم با شما مثالی از رحمت‌های مهرآمیزِ سَروَر از طریق تجربه‌ای که در جزیره محبوب زادگاهم، پورتوریکو رخ داد، به اشتراک بگذارم.

در شهر خودِ من، پونس، بود که خواهری به نام سلیا کروز آیالا، تصمیم گرفت که یک کتاب مورمون به یکی از دوستانش بدهد. او گفت، آن را در کادو پیچید و رفت تا این هدیه را که برایش از الماس و یاقوت ارزشمندتر بود، تحویل دهد. در راه، دزدی به او نزدیک شد، کیفش را قاپید و با هدیه ویژه‌ای که داخل آن بود، فرار کرد.

وقتی او این داستان را در کلیسا تعریف کرد، دوستش گفت: «چه کسی می‌داند؟ شاید این فرصت شما برای به اشتراک گذاشتن مژده بود!»

خوب، می‌دانید چند روز بعد چه شد؟ سِلیا یک نامه دریافت کرد. من آن نامه‌ای که سِلیا با من به اشتراک کذاشت را امروز در دست دارم. در آن نوشته شده:

«خانمِ. کروز:

«مرا ببخش، مرا ببخش. هرگز نخواهی دانست که چقدر از حمله به شما پشیمانم. اما به خاطر آن، زندگی‌ام تغییر کرده و تغییر خواهد کرد.

«آن کتاب [کتاب مورمون] به من در زندگی‌ام کمک کرده است. رویای آن مرد خدا مرا تکان داده است. … من پنج [دلار] شما را برمی‌گردانم، زیرا نمی‌توانم آن‌ها را خرج کنم. می‌خواهم بدانید که به نظر می‌رسید درخشش خاصی در وجودِ شماست. آن نور به نظر می‌رسید که مرا [از آسیب رساندن به شما متوقف کرد، پس] به جای آن فرار کردم.

«می‌خواهم بدانی که دوباره مرا خواهی دید، اما وقتی مرا ببینی، مرا نخواهی شناخت، زیرا من برادر تو خواهم بود. … اینجا، جایی که زندگی می‌کنم، باید سَروَر را پیدا کنم و به کلیسایی که به آن تعلق داری بروم.

پیامی که در آن کتاب نوشتی اشک مرا در آورد. از چهارشنبه شب نتوانستم از خواندن آن دست بردارم. من دعا کرده‌ام و از خدا خواسته‌ام که مرا ببخشد، [و] از تو نیز می‌خواهم که مرا ببخشی. … من فکر کردم هدیه بسته‌بندی شده شما چیزی است که می‌توانم آن را بفروشم. [در عوض،] این باعث شده که بخواهم زندگی‌ام را [تغییر] دهم. … مرا ببخش، مرا ببخش، از تو التماس می‌کنم.

«دوست غایب شما.»

برادران و خواهران، نور منجی می‌تواند به همهٔ ما برسد، بدون توجه به شرایط ما. رئیس جفری آر. هالند گفت: «غیرممکن است که شما پایین‌تر از تابش نور بی‌پایان کفاره مسیح فرو بروید.»

برای گیرندهٔ ناخواسته هدیه سلیا، کتاب مورمون، این برادر شاهد بیشتری از رحمت‌ِ‌ سَروَر شد. اگرچه برای این برادر زمان برد تا خود را ببخشد، اما در توبه شادی یافت. چه معجره ای! یک خواهر ایمان‌دار، یک کتاب مورمون، توبه صادقانه، و قدرت منجی منجر به لذت بردن از کمال برکات مژده و پیمان‌های مقدس در خانه سَروَر شدند. سایر اعضای خانواده مسئولیت‌های مقدسی را در تاکستان سَروَر پذیرفتند و دنبال کردند، از جمله خدمت تبشیریِ تمام وقت.

همان‌طور که به عیسی مسیح می‌رسیم، مسیر توبه صادقانهٔ ما در نهایت ما را به معبد مقدس منجی هدایت خواهد کرد.

چه انگیزهٔ خوبی که تلاش کنیم تا پاک باشیم — تا شایستهٔ تمام آن برکاتی باشیم که توسط پدر آسمانیِ ما و پسر او از طریق پیمان‌های مقدس معبد، ممکن شده‌اند! خدمت منظم در خانه سَروَر و تلاش برای حفظ پیمان‌های مقدسی که در آنجا می‌بندیم، هم میل و هم توانایی ما را برای تجربه تغییر قلب، قدرت، ذهن و روح لازم برای شبیه شدن بیشتر به منجی‌مان افزایش می‌دهد. رئیس راسل ام. نلسون گواهی داده است: «هیچ چیز بیش از عبادت در معبد بیشتر از این‌ درهای آسمان را به‌سوی شما نخواهد گشود. هیچ چیز!»

دوستان عزیزم آیا احساس بی‌کفایتی می‌کنید؟ آیا احساس بی‌لیاقتی می‌کنید؟ آیا در مورد خود احساس تردید می‌کنید؟ شاید نگران شوید و بپرسید: آیا من به اندازه کافی خوب هستم؟ آیا برای من دیر شده است؟ چرا وقتی تمام تلاشم را می‌کنم، مرتباً شکست می‌خورم؟

برادران و خواهران، بی‌شک در طول زندگی‌مان اشتباهاتی خواهیم کرد. اما لطفاً به یاد داشته باشید که همان‌طور که ارشد گریت دبیلو. گانگ آموخته است، «کفاره منجی ما بی‌نهایت و جاویدان است.» هر یک از ما منحرف می‌شویم و کمبودهایی داریم. ما ممکن است برای مدتی راه خود را گم کنیم. خدا با محبت به ما اطمینان می‌دهد [که] مهم نیست کجا هستیم یا چه کرده‌ایم، هیچ نقطه‌ای وجود ندارد که ما نتوانیم بازگردیم. او آماده است تا ما را در آغوش بگیرد.»

همانطور که همسر عزیزم، کَری لو، نیز به من آموخته است، همه ما باید هر روز توبه کنیم، به عقب برگردیم و زمان را به «ساعت صفر» تنظیم کنیم.

موانعی پیش خواهد آمد. بیایید منتظر نشویم تا بعد از سخت شدنِ اوضاع، به سوی خدا بازگردیم. بیایید برای توبهٔ واقعی، تا آخر زندگی فانی خود، صبر نکنیم. در عوض، بیایید هم‌اکنون، فارغ از اینکه در کدام بخش از مسیر پیمان قرار داریم، بر قدرت نجات‌بخش عیسی مسیح و بر تمایل پدر آسمانی برای بازگشت به سوی او تمرکز کنیم.

خانهٔ سَروَر، کتاب‌های مقدس او، و پیامبران مقدس و رسولان او ما را به تلاش برای دستیابی به تقدس شخصی از طریق اصول مسیح تشویق می‌کنند.

و نیفای گفت: «و اینک، بنگرید، برادرانِ عزیز من، این آن راه است؛ و نه راه دیگری، نه نام دیگری زیر آسمان وجود دارد که با آن آدمی بتواند در ملکوتِ خدا نجات یابد. و اینک، بنگرید، این اصول مسیح است، و اصول یگانه و راستینِ پدر، و پسر، و روح القدس.»

فرایند «یکی شدن» ما با خدا ممکن است راحت نباشد. من و شما می‌توانیم مکث کنیم، بی‌حرکت باشیم، به منجی نگاه کنیم و آنچه را که او می‌خواهد تغییر دهیم، بیابیم و بر اساس آن عمل کنیم. اگر این کار را با نیت کامل انجام دهیم، شاهد آن شفا خواهیم بود. و به این فکر کنید که چگونه نسل‌های آیندهٔ ما، از پذیرفتن هدیه توبه سَروَر برکت خواهند گرفت!

آن استاد کوزه‌گر، که به پدرم تعلیم داد، ما را شکل خواهد داد و خالص خواهد کرد، که ممکن است دشوار باشد. با این حال، استادِ شفادهنده، واقعاً ما را پاک خواهد کرد. من این قدرت شفا را تجربه کرده‌ام و همچنان تجربه می‌کنم. شهادت می‌دهم که این از طریق ایمان به عیسی مسیح و توبه روزانه به دست می‌آید.

شگفت آور بود که دوست دارد ما را

که مُرد برای ما!

من از عشق خدا، پدر ابدی و قدرت بی‌کران کفارهٔ پسرش گواهی می‌دهم. وقتی صادقانه و از صمیم قلب توبه می‌کنیم، می‌توانیم آن را عمیقاً احساس کنیم.

دوستان من، من شاهد احیای باشکوه مژده از طریق پیامبر جوزف اسمیت و هدایت الهی کنونی منجی از طریق پیامبر و سخنگو، رئیس راسل ام. نلسون هستم. می‌دانم که عیسی مسیح زنده است و او درمانگر بزرگ روح‌های ماست. من از صمیم قلب شهادت می‌دهم که این چیزها درست است، به نام مقدس عیسی مسیح، آمین.

یادداشت‌ها

  1. «در شگفت هستم» سرود شمارهٔ ۱۹۳.

  2. آلما ۲۶: ۱۲.

  3. ۲ نیفای ۲: ۲۵؛ همچنین رجوع کنید به آیه‌های ۱۸–۱۹.

  4. جوزف اسمیت — تاریخچه ۱ :۲۹.

  5. جوزف اسمیت ، «تاریخ، حدوداً تابستان ۱۸۳۲،» ۳، josephsmithpapers.org؛ املا، نگارش و نقطه‌گذاری استاندارد شده است.

  6. رجوع کنید به موصایا ۴: ۱۱–۱۲.

  7. سرپرست راسل اِم. نلسون با مهر آموزش داد:«هنگامیکه ما برمیگزینیم توبه کنیم، ما برمی گزینیم عوض شویم! ما به منجی اجازه می‌دهیم ما را به بهترین نمونهٔ خودمان تبدیل کند. ما بر می‌گزینیم از نظر روحانی رشد کنیم و شادی دریافت کنیم — شادی رستگاری در او! وقتی ما بر می گزینیم توبه کنیم، ما بر می گزینیم بیشتر مانند عیسی مسیح بشویم!» («ما می‌توانیم بهتر انجام دهیم و بهتر باشیم»، لیاحونا، مه ۲۰۱۹، ۶۷–۶۹.).

  8. ٢ نیفای ۲۸: ۳۰.

  9. آلما ۳۴: ۱۸.

  10. «برادران و خواهران من، کتاب مورمون چقدر برای شما ارزشمند است؟ اگر به شما الماس یا یاقوت یا کتاب مورمون را پیشنهاد دهند، کدام را انتخاب می‌کنید؟ صادقانه، کدام‌ یک از اینها برای شما ارزش بیشتری دارد؟ (راسل ام. نلسون، «کتاب مورمون: زندگی شما بدون آن چگونه می‌بود؟،» لیاحونا، نوامبر ۲۰۱۷، ۶۱).

  11. در اِف. بِرتون هاوارد، «Missionary Moments: «My Life Has Changed،»» Church News، ۶ ژانویهٔ ۱۹۹۶، ؛ همچنین رجوع کنید به Saints: The Story of the Church of Jesus Christ in the Latter Days، چاپِ ۴، Sounded in Every Ear، ۱۹۵۵–۲۰۲۰ (۲۰۲۴)، ۴۷۲–۷۴، ۴۷۷–۷۹.

  12. جفری آر. هالند، «كارگران تاكستان،» لیاحونا، مه ۲۰۱۲، ۳۳.

  13. آیا می‌توانیم یک ثانیه توقف کنیم و به آیندگان خود فکر کنیم؟ به دلیل دیدگاه نزدیک‌بین ما، اکنون نمی‌توانیم آن را ببینیم، اما تمایل ما به روی آوردن به سَروَر با هدف قلبی کامل، برای تغییر است. توبه و پذیرش مژده عیسی مسیح می‌تواند بر نسل ها تأثیر بگذارد! تصور کنید که برکت‌های بیشتری که ممکن است از تواضع، فروتنی و ایمان یک روح به عیسی مسیح در سخت‌ترین شرایط به وجود آید، چه قدر می‌تواند شکوفا شود!

  14. این جزئیات توسط خواهر سلیا کروز در گفتگوی شخصی با ارشد خورخه اِم. آلوارادو در ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۴ بازگو شد.

  15. راسل اِم. نلسون، «در هدیۀ کلیدهای کشیشی شادی کن»، لیاحونا، می ۲۰۲۴، 122.

  16. هنگامی که خود را در حال پرسیدن سؤالاتی از این قبیل می‌بینیم، مهم است که سخنان پولس رسول را به خاطر بیاوریم:

    «پس چه كسی می‌تواند ما را از محبّت مسیح جدا سازد؟ آیا مصیبت یا نگرانی یا زجر یا گرسنگی یا تهیدستی یا خطر و یا شمشیر؟ …

    نه، «با وجودهمه این چیزها، به وسیلهٔ او كه ما را دوست داشت، پیروزی ما كامل می‌شود.»

    زیرا یقین دارم كه نه موت و نه حیات، نه فرشتگان و نه نیروها و قدرتهای فوق بشری، نه پیشامدهای امروز و نه وقایع فردا، نه قدرتهای آسمان،

    «و نه بلندی و نه پستی و خلاصه هیچ چیز در تمام آفرینش نمی‌تواند ما را از محبتّی كه خدا در خداوند ما عیسی مسیح آشكار نموده، جدا سازد» (رومیان ۸ :۳۵, ۳۷–۳۹).

  17. گریت دبیلو. گونگ، «آتش ایمان ما»، لیاحونا، نوامبر ۲۰۱۸، ۴۱.

  18. نیفای مثال خوبی برای این موضوع است. او توضیح داد:

    «ای روان من، بیدار شو! دیگر در گناه خمیده نشو. شادمانی کن، ای دل من، و بیشتر از این به دشمن روانم جایی نده. …

    «سَروَرا، آیا تو روانم را بازخرید خواهی کرد؟ آیا تو مرا از دست دشمنانم رهایی خواهی داد؟ آیا تو مرا چنان خواهی نمود که من بر پدیدار شدن گناه به لرزه درآیم؟» (۲ نیفای ۴ :۲۸، ۳۱).

  19. رئیس دالین اچ. اوکس تعلیم داد: «وقتی شخصی فرآیند [توبه] را طی کرد … ، منجی کاری بیش از پاکسازی آن شخص از گناه انجام می‌دهد. او همچنین به او نیروی تازه‌ای می‌دهد. این تقویت برای درک هدف پاکسازی، که بازگشت به پدر آسمانی است، ضروری است. برای پذیرفته شدن در حضور او، باید بیش از آن پاک باشیم. ما همچنین باید از یک فرد ضعیف اخلاقی که گناه کرده است، به یک فرد قوی، با قامتی روحانی تبدیل شویم تا در حضور خدا ساکن شویم،» («The Atonement and Faith،» اِنساین، آوریل ۲۰۱۰، ۳۳–۳۴).

  20. ۲ نیفای ۳۱: ۲۱.

  21. ما خانواده و پدر آسمانی خود را با پذیرش توبه و تلاش برای داشتن یک زندگی خوب، ارج می‌نهیم.

  22. سرودها، شمارهٔ ۱۹۳.