همایش عمومی
ریشه‌ها را تغذیه کنید، و شاخه‌ها رشد خواهند کرد
همایش عمومی اُکتبر ۲۰۲۴


14:31

ریشه‌ها را تغذیه کنید، و شاخه‌ها رشد خواهند کرد

شاخه‌های گواهی شما با عمیق‌تر شدن ایمان شما به پدر آسمانی و پسر محبوب او نیرو می‌گیرند.

کلیسایی قدیمی در زویکائو [آلمان]

سال۲۰۲۴ برای من به نوعی سال برجسته‌ای است. امروز، زمان تعمید و تایید عضویت من در کلیسای عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان، در زویکائو در آلمان را ۷۵ ساله می‌سازد.

عضویت من در کلیسای عیسی مسیح برای من ارزشمند است. از جزئی از مردم پیمان بسته با خدا شمرده شده، همراه با شما، برادران و خواهران من، یکی از بزرگترین افتخارات زندگی من است.

وقتی به مسیر شخصی خود برای پیروی [از مسیح] فکر می‌کنم، ذهنم اغلب به ویلایی قدیمی در زویکائو بر می‌گردد، جایی که خاطرات حضور در جلسات مراسم عشای مقدّس در کلیسای عیسی مسیح در دوران کودکی را گرامی می‌دارم. آنجاست که نهال گواهی من، اولین تغذیهٔ خود را دریافت کرد.

این نیایشگاه، یک اُرْگ قدیمی بادی داشت. هر یکشنبه، یک جوان وظیفه داشت تا اهرم محکم کارکردن دَمَنده را بالا و پایین کند تا ارگ کار کند. گاهی اوقات افتخار بزرگی داشتم که در این کار مهم کمک کنم.

هنگامی که جماعت، سرودهای محبوب خود را می‌خواند، من با تمام قوا پمپ می‌زدم تا ارگ از باد خالی نشود. از جایگاه اپراتور دمنده، من دید بسیار خوبی از برخی پنجره‌های شگفت‌انگیز، با شیشه‌های رنگی را داشتم که یکی عیسی مسیح منجی و دیگری جوزف اسمیت را در درختستان مقدّس به تصویر می‌کشیدند.

هنوز هم احساسات مقدّسی را که هنگام نگاه کردن به آن پنجره‌های آفتابی داشتیم، در حالی که به گواهی مقدّسین گوش می‌دادم و سرودهای صهیون را می‌خواندم، به یاد دارم.

در آن مکان مقدّس، روح خدا به ذهنم و قلبم گواهی داد که این درست است: عیسی مسیح منجی جهان است. این کلیسای او می‌باشد! پیامبر جوزف اسمیت، خدا، پدر ما و عیسی مسیح را دید و صدای آنها را شنید.

اوایل امسال، در حین مأموریت در اروپا، فرصت بازگشت به زویکائو را داشتم. متأسفانه، آن کلیسای قدیمی محبوب دیگر آنجا وجود ندارد. سال‌ها پیش برای ساخت یک مجتمع آپارتمانی بزرگ تخریب شد.

چه چیزی ابدی است و چه چیزی نیست؟

اعتراف می‌کنم که غم انگیز است که بدانم این ساختمان محبوب دوران کودکی من اکنون فقط یک خاطره است. آن برای من یک ساختمان مقدّس بود. امّا آن فقط یک ساختمان بود.

برعکس، گواهی معنوی که سال‌ها پیش از روح مقدّس به دست آوردم، از بین نرفته است. در واقع قوی‌تر شده است. چیزهایی که در جوانی در مورد اصول بنیادی مژدهٔ عیسی مسیح آموختم، شالودهٔ محکمی در طول زندگی من بوده است. ارتباط با پیمانی که با پدر آسمانی خود و پسر محبوبش برقرار کردم، با من ماند — مدّت‌ها پس از تخریب کلیسای زویکائو و پس از بین رفتن پنجره‌های شیشه‌‌ایِ رنگی آن.

«آسمان و زمین از بین خواهند رفت،» عیسی گفت، « امّا سخنان من هرگز از بین نخواهد رفت.»

«ممکن است کوهها و تلها درهم بریزند، امّا محبّت پایدار من برای تو، هیچ‌ وقت پایان نخواهد داشت، و من به پیمان خودم برای صلح همیشه وفادار خواهم بود. این است آنچه [سَروَر] که شما را دوست دارد، می‌گوید.»

یکی از مهم‌ترین چیزهایی که می‌توانیم در این زندگی یاد بگیریم، تفاوت بین آنچه جاودان است و آنچه جاودان نیست، می‌باشد. وقتی این را درک کنیم — روابط‌مان، انتخاب‌هایی که می‌کنیم، و نحوۀ رفتارمان با دیگران — همه چیز تغییر می‌کند.

دانستن اینکه چه چیزی جاودان است و چه چیزی نیست، کلید رشد گواهی در ایمان به عیسی مسیح و کلیسای اوست.

شاخه‌ها را با ریشه‌ها اشتباه نگیرید

مژدهٔ احیا شدهٔ عیسی مسیح، همان‌طور که پیامبر جوزف اسمیت تعلیم داد، «همه و هر ذره‌ای از حقیقت را در برمی‌گیرد.» اما این به آن معنا نیست که تمام حقیقت دارای ارزش برابر است. برخی حقایق، اساسی و ضروری هستند و در ریشهٔ ایمان ما قرار دارند. برخی دیگر، ضمیمه‌ها یا شاخه‌ها هستند — ارزشمند، اما فقط زمانی که به اصول اساسی متّصل باشند.

پیامبر جوزف اِسمیت اعلام کرد، «مبانی اساسی دین ما گواهی رسولان و پیامبران از عیسی مسیح است که او مُرد، دفن شد، و روز سوم از مرگ برخاست، و به آسمان صعود کرد؛ و همهٔ چیزهای دیگری که مربوط به دین ماست، تنها ضمیمه‌هایی به این می‌باشد»

به عبارت دیگر، عیسی مسیح و ایثار بر آمده از کفّاره او، ریشهٔ گواهی ما هستند. تمام چیزهای دیگر، شاخه‌ها هستند.

این به آن معنا نیست که شاخه‌ها کم اهمیت هستند. یک درخت به شاخه‌ نیاز دارد. امّا همان‌طور که منجی به شاگردانش گفت «هیچ شاخه‌ای نمی‌تواند به خودی خود میوه دهد مگر آنکه در تاک بماند.» بدون ارتباط با منجی و تغذیه‌ای که در ریشه‌ها وجود دارد، یک شاخه پژمرده می‌شود و می‌میرد.

وقتی به تغذیهٔ گواهی‌های‌مان دربارهٔ عیسی مسیح می‌رسیم، می‌خواهم بدانم که آیا گاهی اوقات شاخه‌ها را با ریشه‌ها اشتباه می‌گیریم. این اشتباهی بود که عیسی در فریسیانِ زمان خود مشاهده کرد. آنها به جزئیاتِ نسبتاً کوچکِ قانون، آنقدر توجه کردند که در نهایت آنچه را که منجی «مهمترین احكام شریعت» نامید را نادیده گرفتند — اصول اساسی مانند «عدالت و رحمت و [ایمان].»

اگر می‌خواهید یک درخت را تغذیه کنید، آب را بر روی شاخه‌ها نمی‌پاشید. شما ریشه‌ها را آب می‌دهید. به‌طور مشابه، اگر می‌خواهید شاخه‌های گواهی شما رشد کنند و ثمر دهند، ریشه‌ها را تغذیه کنید. اگر در مورد یک اصل یا عمل یا بخشی از تاریخچۀ کلیسا نامطمئن هستید، با ایمان به عیسی مسیح به دنبال روشن‌گری باشید. به دنبال درک ایثار او برای خودتان، عشق او به شما و ارادهٔ او برای خود باشید. با فروتنی از او پیروی کنید. شاخه‌های گواهی شما از ایمان عمیق‌تر شما به پدر آسمانی و پسر محبوبش، قدرت خواهند گرفت.

برای مثال، اگر می‌خواهید گواهی قوی‌تری از کتاب مورمون بدست آورید، بر گواهی آن دربارهٔ عیسی مسیح تمرکز کنید. به این نکته توجه کنید که کتاب مورمون چگونه از او گواهی می‌دهد، چه چیزی دربارهٔ او آموزش می‌دهد و چگونه شما را دعوت و الهام می‌کند که به سوی او بیایید.

اگر به دنبال تجربه‌ای معنادارتر در جلسات کلیسا یا در معبد هستید، سعی کنید در آیین‌های مقدّسی که در آنجا دریافت می‌کنید، منجی را جستجو کنید. سَروَر را در خانهٔ مقدّسش بیابید.

اگر تا به حال احساس کردید که از وظیفۀ کلیسایی خود خسته یا در آن غرق شده‌اید، سعی کنید خدمت خود را دوباره بر عیسی مسیح متمرکز کنید. آن را به ابراز عشق خود به او تبدیل کنید.

ریشه‌ها را تغذیه کنید، و شاخه‌ها رشد خواهند کرد. و در زمانش، آنها میوه خواهند داد.

در او ریشه بگیرید و رشد كنید

ایمان قوی به عیسی مسیح به‌طور اتفاقی به‌ وجود نمی‌آید. نه، در این دنیای فانی، این خار و خس‌های شک و تردید هستند که به‌طور خود به‌ خود رشد می‌کنند. درخت سالم و پربار ایمان، نیاز به تلاش آگاهانه دارد. و بخش حیاتی این تلاش، اطمینان از این است که ما به‌طور محکم در مسیح ریشه دوانده باشیم.

برای مثال: در ابتدا می‌توانیم به مژده و کلیسای منجی جذب شویم زیرا تحت تأثیر اعضای دوستانه، اسقف مهربان یا ظاهر پاکیزه کلیسا قرار گرفته‌ایم. این شرایط قطعاً برای رشد در کلیسا مهم هستند.

با این حال، اگر ریشه‌های گواهی ما هرگز عمیق‌تر از این رشد نکند، چه اتفاقی خواهد افتاد زمانی که به یک شعبه منتقل شویم که در ساختمانی کمتر چشمگیر برگزار می‌شود، با اعضایی که چندان دوستانه نیستند، و اسقف چیزی بگوید که ما را برنجاند؟

مثال دیگری: آیا امیدوار بودن به این که اگر فرامین‌ را رعایت کنیم و در معبد پیوند شویم، ما می‌توانیم با یک خانوادهٔ بزرگ و شاد، و با فرزندان با هوش و مطیع که همگی در کلیسا فعال می‌مانند، به خدمت‌ مأموریت‌ تبشیری می‌روند، و در گروه سرود شعبه آواز می‌خوانند و هر شنبه صبح، داوطلبانه به تمیز کردن محل برگزاری جلسات کمک می‌کنند، برکت یابیم، منطقی به نظر نمی‌رسد؟

من مطمئناً امیدوارم که همه ما این را در زندگی خود ببینیم. اما اگر این اتّفاق نیفتد؟ آیا ما بدون توجه به شرایط، به منجی وابسته خواهیم ماند و به او و زمان‌بندی‌اش اعتماد خواهیم کرد؟

باید از خود بپرسیم: آیا گواهی من بر اساس آنچه امیدوارم در زندگی‌ام اتفاق بیفتد، بنا شده است؟ آیا به رفتار یا نگرش‌های دیگران وابسته است؟ یا آیا به‌ طور محکم بر عیسی مسیح بنا شده است، که «در او ریشه بگیریم و رشد كنیم،» بدون توجه به شرایط متغیر زندگی؟

سنت‌ها، عادات و ایمان

کتاب مورمون دربارهٔ مردمی می‌گوید که «در پایبندی به آیین‌های خدا دقیق بودند.» اما سپس یک شکاک به نام کوریحور آمد و مژدهٔ منجی را مسخره کرد و آن را «بی خِرَدانه» و «سُنّت‌های احمقانۀ پدرانشان» نامید. کوریحور، «دل‌های بسیاری را به گمراهی کشانده، سبب شد تا آنها سرشان را در نابکاریشان بالا بگیرند.» اما برخی دیگر را نمی‌توانست فریب دهد، زیرا برای آن‌ها، مژدهٔ عیسی مسیح، بسیار بیشتر از یک سُنّت بود.

ایمان زمانی قوی است که ریشه‌های عمیقی در تجربیات شخصی و تعهد شخصی به عیسی مسیح داشته باشد، مستقل از این که سُنّت‌های ما چه هستند یا دیگران چه بگویند یا چه کار کنند.

گواهی ما آزمایش و امتحان خواهد شد. ایمان، ایمان نیست اگر هرگز آزمایش نشود. ایمان، قوی نیست اگر هرگز مورد مخالفت قرار نگیرد. پس اگر با آزمایش‌های ایمانی یا سوالات بی پاسخی مواجه شدید، ناامید نشوید.

ما نباید انتظار داشته باشیم که قبل از اقدام به عمل همه چیز را درک کنیم. آن ایمان نیست. همانطور که آلما آموزش داد، «ایمان آگاهی کاملی از داشتن چیزها نیست.» اگر منتظر بمانیم تا تمام سؤالات‌مان پاسخ داده شوند، انجام کار‌های خیر‌ی را که می‌توانیم انجام دهیم را به شدت محدود می‌کنیم، و قدرت ایمان‌مان را محدود می‌سازیم.

ایمان زیباست زیرا حتی زمانی که برکات به مانند آنچه که امیدواریم نمی‌آیند، همچنان ادامه دارد. ما نمی‌توانیم آینده را ببینیم، همهٔ پاسخ‌ها را نمی‌دانیم، امّا می‌توانیم به عیسی مسیح اعتماد کنیم در حالی که به پیش و به سمتِ بالا حرکت می‌کنیم زیرا او منجی و ضامن ماست.

ایمان در برابر آزمایش‌ها و عدم قطعیت‌های زندگی پایدار می‌ماند، زیرا به‌طور محکم در مسیح و اصول او ریشه دارد. عیسی مسیح و پدر آسمانی ما که او را فرستاد، با هم تنها هدف ثابت و کاملاً قابل اعتماد برای اعتماد ما هستند.

گواهی چیزی نیست که یک باره ساخته شود و برای همیشه باقی بماند. بیشتر شبیه درختی است که باید به طور مداوم آن را تغذیه کنید. کاشتن کلام خدا در قلبتان تنها اولین قدم است. وقتی گواهی شما شروع به رشد می‌کند، آنگاه کار واقعی آغاز می‌شود! در آن زمان است که شما «آن را با مراقبت زیاد پرورش [می‌دهید] که بتواند ریشه کند، که بتواند رشد کند و میوه به بار آورد.» این کار نیاز به «کوشایی زیاد» و «صبوری با کلام» دارد. امّا وعده‌های سَروَر، مسلّم است: «آنگاه، برادرانم، شما در انتظار درخت بوده تا میوه برای شما به بار آورد، پاداشِ ایمانتان، و کوشایی و صبوری و شکیبایی خود را درو خواهید کرد.»

برادران و خواهران عزیز من، دوستان عزیز من، بخشی از من هنوز دلتنگ کلیسای قدیمی زویکائو و پنجره‌های شیشه‌‌ایِ رنگی آن است. اما در طول ۷۵ سال گذشته، عیسی مسیح مرا در سفری از طریق زندگی هدایت کرده است که هر چه از آنچه که می‌توانستم تصور کنم، بسیار هیجان‌انگیزتر است. او در مصیبت‌هایم به من تسلّی داده، به من کمک کرده تا نقاط ضعفم را شناسایی کنم، زخم‌های روحانی‌ام را شفا داده و در ایمان در حال رشدم، مرا تغذیه‌ کرده است.

دعای صادقانه و برکت من این است که ما به‌طور مداوم ریشه‌های ایمان‌مان را در منجی، در اصول او و در کلیسای او تغذیه کنیم. من در این مورد به نام مقدّس منجی ما، ضامن ما و استاد‌مان گواهی می دهم - به نام عیسی مسیح، آمین.

یادداشت‌ها

  1. سال ۲۰۲۴ همچنین ۳۰ سال از فراخواندن من به عنوان یک اولیای کل و ۲۵ سال از زمانی که خانواده‌مان به دلیل آن فراخوانی از آلمان به ایالات متحده نقل‌مکان کردیم، را نشان می‌دهد. و تقریباً دقیقاً ۲۰ سال پیش — در ۲ اکتبر ۲۰۰۴ — به عنوان یک عضو از مجمع دوازده رسول و یک شاهد ویژه «از نام مسیح در تمام دنیا» تأیید و پشتیبانی شدم(اصول و پیمان‌ها ۱۰۷: ۲۳)

  2. از برخی جهات، احساسات من دربارۀ آن ساختمان شبیه به احساسی است که مردم آلما دربارۀ آب‌های مورمون داشتند — برای آن‌ها یک مکان زیبا بود زیرا «در آنجا [آنها] به دانش ضامن‌شان رسیدند؛»(موصایا ۱۸: ۳۰).

  3. متی ۲۴: ۳۵؛ همچنین رجوع کنید به جوزف اسمیت — متی ۱: ۳۵

  4. اشعیا ۵۴: ۱۰؛ همچنین رجوع کنید به ۳ نیفای ۲۲: ۱۰.

  5. رئيس توماس اِس. مانسون همین حقیقت را با این کلمات تعلیم داد: «من معتقدم که در میان بزرگترین درس‌هایی که در این اقامت کوتاه روی زمین باید بیاموزیم، درس‌هایی هستند که به ما کمک می‌کنند بین آنچه مهم است و آنچه که نیست تمایز قائل شویم. من به شما التماس می‌کنم که اجازه ندهید مهم‌ترین چیزها از شما رد شوند» («یافتن شادی در سفر »، لیاحونا، نوامبر ۲۰۰۸، ۸۵). به طور مشابه، هنگامی که رئیس راسل ام. نلسون، اخیراً ما را تشویق کرد که «سِلِستیالی فکر کنیم»، او گفت: «میرایی یک کلاس فوق العاده در یادگیری از انتخاب چیزهایی است که بزرگترین اهمیت جاویدان را دارند.» («سِلِستیالی فکر کنید!،» لیاحونا ، نوامبر ۲۰۲۳، ۱۱۸)

  6. تعلیمات رؤسای کلیسا: جوزف اسمیت (۲۰۰۷)، ۲۶۴؛ همچنین رجوع کنید به آموزه های روسای کلیسا: بریگام یانگ (۱۹۹۷)، ۱۶–۱۸.

  7. تعلیمات : جوزف اسمیت، ۴۹.

  8. یوحنا ۱۵: ۴.

  9. متّی ۲۳: ۲۳، نسخۀ استاندارد تجدید نظر شدۀ جدید.

  10. آیا توجه به شباهت‌های باستان شناسی بین فرهنگ‌های آمریکای باستان و مردمان کتاب مورمون جالب است؟ می‌تواند باشد. آیا یادگیری از گزارش‌های کاتبان و دیگران در مورد جزئیات نحوۀ ترجمهٔ کتاب مورمون توسط جوزف اسمیت مفید است؟ برای برخی است. اما هیچ یک از اینها گواه ماندگاری نیست که کتاب مورمون کلام خداست. برای آن، باید منجی را در کتاب مورمون بیابید تا صدای او را بشنوید که با شما صحبت می‌کند. زمانی که این اتفاق بیفتد، برای شما فرقی نمی‌کند که شهر باستانی زراحملا در کجا واقع شده است یا اوریم و تومیم چه شکلی بوده است. آنها شاخه‌هایی هستند که در صورت نیاز می‌توان آنها را از درخت خود هَرَس کرد، اما درخت باقی می‌ماند.

  11. رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۸۴: ۱۹-۲۰.

  12. رجوع کنید به جوی دی جونز، «برای او [سرور]»، لیاحونا، نوامبر ۲۰۱۸، ۵۰–۵۲.

  13. رجوع کنید به: پیدایش ۳: ۱۸.

  14. پرزیدنت نلسون از همۀ ما دعوت کرده است که «مسئولیت گواهی [خود] دربارۀ عیسی مسیح و مژدۀ او را به عهده بگیریم. برای بدست آوردنش کار کنید. آن را پرورش دهید تا رشد کند» («غلبه بر جهان و آرامش پیدا کنید،» لیاحونا، نوامبر ۲۰۲۲، ۹۷).

  15. کولسیان ۲: ۷.

  16. آلما ۳۰: ۳.

  17. رجوع کنید به آلما۳۰: ۱۲–۱۶، ۳۱.

  18. آلما ۳۰: ۱۸.

  19. جالب توجه است که استدلال‌های کوریحور در میان لامانیانی که اخیراً به کلیسا گرویده بودند، یعنی قوم عمون، کاملاً متقاعدکننده نبود (رجوع کنید به آلما ۳۰: ۱۹–۲۰)، زیرا که آنها نه به دلیل سُنَّت پدران خود از مسیح پیروی می‌کردند.

    در مقابل، کتاب مورمون همچنین از نسلی از جوانان نقل می‌کند که خود را از کلیسای سَروَر جدا کردند، زیرا «به آیین‌های پدرانشان ایمان نداشتند» (رجوع کنید به موصایا ۲۶: ۱–۴). برای خانواده‌ها خوب است که سُنَّت‌های پرهیزکارانه برپا کنند. اما برای خانواده‌ها به همان اندازه مهم است که به وضوح چرای این سُنَّت‌ها را درک کنند. چرا هر صبح و شب نیایش می‌کنیم؟ چرا ما مطالعه نوشته‌های مُقدُّس خانوادگی داریم؟ چرا ما به صورت هفتگی، شب گردهم‌آیی خانواده، فعالیت‌های خانوادگی و پروژه‌های خدماتی و غیره برگزار می‌کنیم؟ اگر فرزندان ما بفهمند که چگونه این سُنَّت‌ها ما را به پدر آسمانی و عیسی مسیح نزدیک‌تر می‌کنند، احتمالاً آن‌ها را در خانواده‌های خود — ادامه می‌دهند — و بهبود می‌بخشند.

  20. آلما ۳۲: ۲۱. ایمان نه به خاطر آنچه می‌داند بلکه به خاطر آنچه انجام می‌دهد قدرتمند است.

  21. رجوع کنید به عبرانیان ۱۰: ۲۳ .

  22. آلما ۳۲: ۳۷، ۴۱–۴۳.