از امتیازات خود به طور کامل استفاده کنید
یاد بگیرید که چگونه آیین‌های کشیشی و وعده‌های پیمانی، قدرت خدا را وارد زندگی شما می‌کنند.
اخیراً متوجه شدیم که گرِگ، همسرم، به بیماری سختی مبتلا شده است که نیاز به جراحی سنگین و چندین ماه شیمی‌درمانی دارد. مانند بسیاری از شما که با موقعیت مشابهی روبرو شده‌اید، ما بلافاصله شروع به دعا برای کمک آسمانی و قدرت خدا کردیم. یکشنبهٔ پس از جراحیِ گرِگ، عشای مقدس به اتاق بیمارستانِ ما آورده شد.
در این موقعیت، من تنها کسی بودم که عشای مقدس را دریافت می‌کردم. یک تکه نان. یک فنجان آب. در کلیسا، ذهن من اغلب بر فرآیند ارائه عشای مقدس متمرکز می‌شود — آماده‌سازی، برکت دادن و توزیع آن. اما در آن بعدازظهر، به هدیهٔ قدرت خدا که از طریق خود آیین مقدس برای من در دسترس بود و وعدهٔ پیمانی که هنگام گرفتن آن تکه نان و آن جام آب انجام می‌دادم، فکر کردم. این زمانی بود که به قدرتی از آسمان نیاز داشتم. در میان دل‌شکستگی بزرگ، خستگی و عدم اطمینان، من دربارهٔ این هدیه که به من اجازه می‌داد از قدرت او که به شدت به آن نیاز داشتم، بهره‌مند شوم، فکر کردم. برگرفتن از عشای مقدس، باعث افزایش همراهی من با روح سَروَر می‌شد و به من اجازه می‌داد از هدیهٔ قدرت خدا، از جمله خدمت فرشتگان و قدرت توان‌بخش منجی، برای غلبه بر مشکلات، بهره‌مند شوم.
فکر نمی‌کنم تا پیش از این، هرگز با این وضوح متوجه شده باشم که نه تنها فردی که این آیین را انجام می‌دهد مهم است — بلکه آنچه که آیین و وعدهٔ پیمانی ما می‌گشاید نیز شایسته توجه ماست. آیین‌های کشیشی و وعده‌های پیمانی، به خدا اجازه می‌دهد تا ما را تقدیس کند و سپس در زندگی ما شگفتی خلق کند. اما این چگونه اتفاق می‌افتد؟
اول، برای اینکه یک آیین، قدرت خدا را در زندگی ما آشکار کند، باید با اقتدارِ پسر خدا انجام شود. فرآیند تحویل اهمیت دارد. پدر، کلیدها و اقتدار نظارت بر اجرای آیین‌های کشیشی خود را به عیسی مسیح سپرد. تحت هدایت او و در چارچوب نظام کشیشی او، پسران خدا منصوب شده‌اند تا به جایِ پسر خدا بایستند(ایفای نقش کنند).
دوم اینکه، ما فقط پیمان نمی‌بندیم — بلکه باید به آنها وفادار بمانیم. در بسیاری از آیین‌های مژده، ما با خدا پیمانهای مقدس می‌بندیم؛ او وعده می‌دهد که وقتی به آن پیمانها وفادار باشیم، ما را برکت دهد. آیا ما متوجه می‌شویم که ترکیب این دو، یعنی آیین‌های کشیشی و وفای به وعده‌های پیمانی است که به ما این امکان را می‌دهد که از قدرت خدا بهره‌مند شویم؟
آن بعدازظهر فکر کردم آیا من، به عنوان یک دختر پیمان‌بستهٔ خدا، به طور کامل درک می‌کردم که چگونه می‌توانم به هدیهٔ قدرت خدا از طریق آیین‌های کشیشی دسترسی داشته باشم، و اینکه آیا واقعاً درک می‌کردم که قدرت خدا چگونه در درون من عمل می‌کند.
در سال ۲۰۱۹، دعوتی نَبَوی به زنان کلیسا ارائه شد که به ما آموزش می‌داد چگونه قدرت منجی را به زندگی خود وارد کنیم. رئیس راسل ام. نلسون ما را دعوت کرد تا اصول و پیمانها ۲۵ ،که یک وحی داده شده به اِما اسمیت در هارمونی، پنسیلوانیا بود را مطالعه کنیم. پذیرفتن آن دعوت، زندگی من را تغییر داد.
ماه گذشته، فرصتی غیرمنتظره برای بازدید از هارمونی داشتم. در آنجا، زیر درختان افرا، تواناییِ کشیشی به جوزف اسمیت و الیور کاودری بازآوری شد. نزدیک به آن درختان، درب ورودیِ خانهٔ جوزف و اِما قرار دارد. رو به روی شومینه در آن خانه، یک پنجره وجود دارد. من در کنار آن پنجره ایستادم و به این فکر کردم که اِما هنگام نگاه به آن درختان، ممکن است چه فکری کرده باشد.
در جولای ۱۸۳۰، اِما ۲۶ ساله بود؛ او بسیار جوان بود. سه سال و نیم از ازدواجِ او گذشته بود. او یک پسرنوزاد — اولین فرزندش را — از دست داده بود. قبر کوچک او، درست در انتهای کوچهٔ خانه‌اش قرار دارد. وقتی که در کنار آن پنجره ایستاده بودم، برایم سخت نبود که تصور کنم چه افکاری ممکن است ذهن او را پر کرده باشد. مطمئناً او نگران امور مالی، آزار و اذیت روزافزونی که امنیت آنها را تهدید می‌کرد و آینده‌شان، بود. با این حال، کار خدا در همه جا، اطرافِ او را فرا گرفته بود. آیا او همچنین دربارهٔ جایگاهِ خود در برنامهٔ خدا، هدفِ خود در ملکوت او و پتانسیلِ خود در دیدگاه خدا فکر می‌کرد؟
فکر می‌کنم او ممکن است به این مسائل فکر کرده باشد.
دقیقاً در آن طرف، هدیهٔ اقتدار و کلیدهای کشیشی خدا در زمین احیا شده بود. این زمانی بود که اِما واقعاً به قدرتی از آسمان نیاز داشت. در میان دل‌شکستگی بزرگ، خستگی و عدم اطمینان، تصور می‌کنم که اِما دربارهٔ این هدیهٔ کشیشیِ خدا فکر کرده باشد که می‌تواند قدرتِ خدا را که به شدت به آن نیاز داشت، در دسترس او قرار دهد.
ولی اِما فقط در کنار آن پنجره نایستاد و فکر نکرد.
در حالی که پیامبر جوزف در حال آموزش در مورد کلیدها، مسئولیت‌ها، آیین‌ها و نحوهٔ کمک به خدمت کشیشی بود، خودِ سَروَر، از طریق پیامبرش، یک وحی به اِما داد. این وحی — نه به اِمای رئیسِ انجمن امداد در ناوو، بلکه به اِمای ۲۶ ساله در هارمونی — داده شد. از طریق این وحی، اِما در مورد تقدیس درونی و ارتباط پیمانی که توانایی این آیین‌های کشیشی را برای کار در زندگیِ او افزایش می‌داد، می‌آموخت.
اول، خدا به اِما یادآوری کرد که جایگاهِ او در برنامهٔ خدا کجاست، از جمله اینکه او کیست و به چه کسی تعلق دارد — دختری در ملکوت خدا. او دعوت شد تا «در راه‌های پارسایی گام بردارد»، راهی که شامل آیین‌هایی بود که اگر اِما به پیمانهای خود وفادار می‌مانْد، به قدرتِ خدا دسترسی پیدا می‌کرد.
دوم، در دوران سوگواریِ عمیق او، سَروَر به او هدفی داد. اِما فقط در ردیفِ اول، شاهدِ احیای کلیسا نبود؛ او یک شرکت‌کنندهٔ ضروری در کاری بود که در حال انجام بود. او مقرر شد تا «نوشته‌های مقدس را توضیح دهد و کلیسا را نصیحت کند». زمان او «صرف نوشتن و یادگیری زیاد» می‌شد. به اِما نقش مقدسی داده شد تا به آماده‌سازیِ مقدسین برای پرستشْ کمک کند؛ سرودهای آنان به درگاه سَروَر به عنوان دعا پذیرفته می‌شد و «با برکتی بر سر آنها، آن دعا پاسخ داده می‌شد.»
در نهایت، سَروَر، فرآیندی از تقدیس درونی را ذکر کرد که اِما را برای بلندمرتبگی آماده می‌کرد. سَروَر به او توضیح داد: «جز اینکه تو این را انجام دهی، به جایی که من هستم، نمی‌توانی بیایی.»
اگر بخش ۲۵ را با دقت بخوانیم، متوجه یک پیشرفت مهم که در حال وقوع است، می‌شویم. اِما از دختری در ملکوت به «بانوی برگزیده» و سپس به ملکه تبدیل می‌شد. آیین‌های کشیشیِ هارونی و مَلِک صادق، همراه با وفاداریِ او به پیمان‌هایش، همراهی او با روحِ مقدّس و فرشتگان را افزایش می‌داد و او را قادر می‌ساخت تا زندگیِ خود را با هدایتِ الهی پیش ببَرد. خدا از طریق قدرت الهیِ خود، قلب او را شفا می‌داد، ظرفیتش را گسترش می‌داد و او را به نسخه‌ای از خودش تبدیل می‌کرد که می‌دانست، می‌تواند به آن دست یابد. و از طریق آیین‌های کشیشی مَلِک صادق، «قدرت پارسایی در [زندگی‌اش] نمایان [می‌شد]» و سَروَر پرده را کنار می‌زد تا او بتواند از سَروَر، درک و فهم دریافت کند. اینگونه است که قدرت خدا در درون ما عمل می‌کند.
رئیس راسل ام. نلسون به ما آموخت:
«هر چیزی که در این [شهرِ هارمونی] اتفاق افتاد، مفهومی عمیق برای زندگی شما دارد. احیای تواناییِ کشیشی، به همراه اندرز سَروَر به اِما، می‌تواند هر یک از شما را راهنمایی کرده و برکت دهد. …
«… دسترسی به قدرت خدا در زندگی شما، نیازمند همان چیزهایی است که سَروَر به اِما و هر یک از ما دستور داد، انجام دهیم.»
در هر دو طرف آن پنجره در هارمونی، اتفاقات مهمی در حال وقوع بود، از جمله وحی داده شده به بانوی برگزیده‌‌ای که سَروَر، او را فراخوانده بود — یک وحی که اِما اسمیت، دختر خدا را، تقویت و تشویق می‌کرد، و آموزش می‌داد.
زمانی که نوهٔ ما، ایزابل نامگذاری و برکت را دریافت کرد، پدرش او را به درک از تواناییِ کشیشی برکت داد؛ اینکه او همچنان در درکِ تواناییِ کشیشی رشد کند و از برکات آن در زندگی خود بهره‌مند شود؛ و اینکه ایمانِ ایزابل به تواناییِ کشیشی با افزایش دانش و درک او تقویت شود.
به ندرت پیش می‌آید که یک دختر کوچک برکت یابد تا تواناییِ کشیشی را درک کند و یاد بگیرد که چگونه آیین‌های کشیشی و وعده‌های پیمانی به او کمک خواهند کرد تا به قدرت خدا دسترسی پیدا کند. اَمّا به یاد اِما افتادم و از خودم پرسیدم: چرا که نه؟ این دختر کوچک پتانسیل این را دارد که به یک بانوی برگزیده در ملکوت او تبدیل شود و در نهایت به ملکه‌ای تبدیل گردد. از طریق آیین‌های کشیشی و وفاداری به پیمان‌هایش، قدرت خدا در درون او عمل خواهد کرد تا به او کمک کند بر هر چیزی که زندگی برای او به همراه می‌آورد، غلبه کند و به زنی تبدیل شود که خدا می‌داند، می‌تواند به آن دست یابد. این چیزی است که می‌خواهم هر دختری در ملکوت درک کند.
«از امتیازات خود به طور کامل استفاده کنید.»
یاد بگیرید که چگونه آیین‌های کشیشی و پیمانهای الهی، به قدرت خدا اجازه می‌دهد تا با کارایی بیشتری به زندگیِ شما وارد شود و در درون و از طریق شما عمل کند، شما را توانمند و تجهیز کند تا به هدف و پتانسیل کامل خود برسید.
آیین‌های کشیشیِ هارونی و مَلِک صادق، پیمان‌هایی که با هر یک از آنها می‌بندیم، و قدرتِ خدا را که از طریق این آیین‌ها به آن دسترسی داریم را با دقت مطالعه و در آن تأمل کنید.
به یاد داشته باشید، نه تنها کسی که آیین را انجام می‌دهد مهم است؛ بلکه آنچه آیین و وعدهٔ پیمانیِ شما می‌گشاید نیز شایستهٔ توجه شماست.
برگرفتن از نان و آب، یک یادآورِ هفتگی از قدرت اوست که در درون شما عمل می‌کند تا به شما کمک کند بر مشکلات غلبه کنید. پوشیدن جامهٔ مقدس کشیشی، یک یادآورِ روزانه از هدیهٔ قدرت اوست که در درون شما عمل می‌کند تا به شما کمک کند به آنچه که باید، تبدیل شوید.
همهٔ ما به هدیه قدرت خدا دسترسی داریم.
هر بار که از عشای مقدس برمی‌گیریم.
هر بار که از درگاهِ یک معبد عبور می‌کنیم.
این نقطهٔ اوج سبّتِ من است. به این دلیل است که من توصیه‌نامهٔ معبد خود را گرامی می‌دارم.
«در آیین‌های آن، قدرتِ پارسایی پدیدار می‌شود.»
من از این هدیه گواهی می‌دهم، به نام عیسی مسیح، آمین.