Stro voor de kribbe
Toen onze kinderen zich bewuster werden van de wereld buitenshuis, had Kerstmis voor hen steeds meer te maken met de kerstman en met pracht en praal. Toen de verwachtingsvolle spanning op het gebied van cadeautjes toenam, leek de geboorte van de Heiland steeds minder aandacht te krijgen. Mijn man, Bob, en ik probeerden de ware kerstgeest terug te brengen in onze viering, op manieren die voor het hele gezin zinvol zouden zijn. Op een keer vestigden we tradities waar we veel aan hebben gehad, waardoor we jarenlang zinvolle kerstvieringen hebben gehad.
We kozen voor de eerste week in december een gezinsavondles over dienstbaarheid als viering van het kerstfeest. We maakten een kartonnen kribbe en zetten stro klaar. Iedere keer dat een gezinslid zich dienstbaar maakte, deden we een strootje in de kribbe. De kinderen zochten ijverig naar zinvolle goede daden waarmee ze een strootje voor de kribbe van het Kindje Jezus konden verdienen. Dat jaar vulden we de kribbe drie keer.
Bob zag in een winkel met kerstversieringen een ouderwetse lantaarn. Hij kocht hem en we gebruikten hem om ons te inspire-ren bij het hoogtepunt van onze godsdienstige kerstviering. Na ons feest en diner op kerstavond deden de kinderen hun pyjama aan en kwamen bij elkaar in de grootste slaapkamer, ver weg van de kerststal in de woonkamer. We deden alle lampen in het huis uit en legden uit dat we op pelgrimsreis gingen om naar de pasgeboren Koning der koningen te kijken. We bereidden ons voor op de reis met het zingen van traditionele kerstliederen en gingen toen onder het zingen van ‘Komt allen tezamen’ naar de woonkamer. Bob ging voorop met in de lantaarn een flakkerende kaars om ons pad te verlichten.
Toen we de kerststal bereikt hadden, gingen we rustig zitten en zongen nog wat kerstliederen. Toen gaven we de kribbe aan het Kindje Jezus. De kribbe zat vol met stro die de liefdesgeschenken voorstelde die we gedurende de maand gegeven hadden. Iedereen die dat wilde, sprak zijn of haar liefde voor de Heiland uit. Die avond was de Geest des Heren in ons huis en in ons hart. De kinderen gingen kalm en rustig naar bed. Ze wachtten de volgende ochtend toch nog gespannen af, maar ze hadden nu ook liefde en waardering voor het Kerstkind, wiens geboorte wij vierden.
Ieder jaar hebben we ondanks de drukke voorbereidingen voor Kerstmis een gevoel van vrede, in de wetenschap dat de commerciële aspecten van het feest bij ons thuis in elk geval met enkele momenten van zinvolle aanbidding getemperd worden. Zelfs als de verwachtingsvolle spanning over kerstochtend op zijn hoogst is, kijken de kinderen uit naar de bijzondere tijd die we op kerstavond samen aan de pasgeboren Koning besteden.
Sue Jones is lid van de wijk Bountiful 31 in de ring Bountiful (Utah).