Luister naar de stem van een profeet
Heilige grond
Ik herinner me de dag dat ik tot diaken werd geordend. Onze bisschop legde veel nadruk op de heilige verantwoordelijkheid om het avondmaal rond te dienen. Er werd nadruk gelegd op gepaste kleding, goed gedrag en het belang van reinheid, zowel van binnen als van buiten. Toen we leerden hoe we het avondmaal moesten ronddienen, werd ons verteld dat we een bepaalde broeder — Louis McDonald — die gedeeltelijk verlamd was, moesten helpen zodat ook hij van die heilige symbolen zou kunnen nemen.
Ik herinner me nog goed dat ik de opdracht kreeg om het avondmaal te bedienen aan de rij mensen waarin broeder McDonald zat. Ik was bang en aarzelde toen ik die fijne broeder naderde, maar toen zag ik zijn glimlach en de dankbare uitdrukking op zijn gezicht waaruit bleek hoe graag hij aan het avondmaal wilde deelnemen. Met de schaal in mijn linkerhand pakte ik een stukje brood en duwde dat tegen zijn lippen. Later werd het water op dezelfde manier toegediend. Ik voelde mij op heilige grond. En dat was ik ook. Het voorrecht om broeder McDonald het avondmaal te bedienen, maakte betere diakenen van ons.
Uit een toespraak, gehouden tijdens de algemene oktoberconferentie in 2005.
Om over na te denken
-
President Monson was eerst wat bang om broeder McDonald het avondmaal te bedienen. Waarom? Waardoor veranderden zijn gevoelens? Waarom?
-
Waarom zou president Monson het gevoel hebben gehad dat hij zich op heilige grond bevond? Hoe zou broeder McDonald zich hebben gevoeld?
-
Wat heb je hiervan geleerd over deelnemen aan het avondmaal? Als je je aan het voorbereiden bent om het Aäronisch priesterschap te ontvangen, wat heb je hier dan van geleerd over het ronddienen van het avondmaal?
-
Wat vond je verder van dit artikel?