Op zoek in Finland
Mijn zus en ik voelden een leegte omdat we geen idee hadden wie onze Laurunen-voorouders waren. Al wat we wisten, was dat ze in 1901 uit Finland naar Amerika waren gegaan. En dus gingen mijn zus Janice, mijn nicht Sandy, mijn man Charlie en ik in augustus 2004 op reis om onze voorouders te ontdekken.
Toen we onderzoek deden ter voorbereiding van onze reis, ontdekte Sandy een rapport van twee pagina’s over de boerderij van de Laurunen, gebouwd in 1605. En de vroegste vermelding van onze familie stamde uit 1569, uit het plaatsje Kauhajoki.
Eenmaal in Finland huurden we een auto en de volgende ochtend ondernamen we al vroeg de lange rit naar Kauhajoki. We hadden moeite om het te vinden en stonden op het punt het op te geven toen Charlie een klein vliegveldje ontdekte. We reden erheen om de juiste richting te vragen. Sandy liet het document wat ze had gevonden aan een jonge man zien en hij bood vriendelijk aan om ons naar de gemeentebibliotheek te brengen. Ik ben ervan overtuigd dat we Kauhajoki zelf nooit gevonden hadden, want het ligt helemaal verborgen achter een bosweg. Het leek erop dat de Heer ons op onze reis leidde.
In de bibliotheek gaf een jonge vrouw ons een kaart en omcirkelde daarop de Lutherse kerk en begraafplaats. We hadden geen moeite om de kerk te vinden. Na twee uur onderzoek, met hulp van de pastoor en enkele administratieve medewerkers, belde een van hen onze medeleden van de familie Laurunen en vertelde hen dat er bezoekers uit Amerika waren. Ze kwamen meteen langs met genealogiegegevens die teruggingen tot het jaar 1550.
Met de boekhouder van de kerk als tolk kregen wij een rondleiding over de prachtig onderhouden begraafplaats. Sandy stond voor het eerst bij het graf van haar grootvader. Later zag ze een foto van hem en hield zijn viool vast. We waren allemaal erg ontroerd toen de leegte die we hadden gevoeld, werd opgevuld.
Toen reden onze Finse familieleden ons naar de boerderij van de familie, die we in ons document gezien hadden. Ze zeiden dat onze familie ooit zo veel grond had bezeten als je met het blote oog kon zien. Het huis was enorm en had Laurunenfamilies vanaf 1550 gehuisvest. Toen het Russische leger in Kauhajoki aankwam, gebruikten ze het huis als militair hoofdkwartier. Ze brandden de kerk en alle andere woningen in de omgeving af. Iedereen, inclusief onze familie, vluchtte het bos in om het vege lijf te redden. Toen de Russen weg waren, leidde onze grootvader de bouw van de nieuwe kerk die we eerder hadden gezien. Uiteindelijk werd de grond om de boerderij heen verkaveld en verkocht.
In 2005 brachten Janice, Sandy en ik nog een bezoek aan Kauhajoki om onze familie daar nog eens te zien en verder onderzoek te doen. In 2006 hielden we de eerste Amerikaanse Laurunenfamiliereünie, bezocht door vijftien van onze Finse familieleden. 89 familieleden herdachten het leven van onze grootouders.
Wat een vreugde om zo’n rijke, fascinerende familiegeschiedenis te ontdekken en meer te weten te komen over wie ik ben en waar ik vandaan gekomen ben. Familiegeschiedenis is echt het werk van de Heer.