Luister naar de stem van een profeet
Hoe je geeft
Uit ‘Geven met vreugde’, De Ster, december 1996, pp. 11–14.
Het was een warme dag. Mijn moeder stierf vroeg in de middag. Mijn vader, mijn broer en ik waren van het ziekenhuis terug naar huis gegaan, slechts wij drietjes. We maakten wat te eten klaar. Toen kwamen er bezoekers langs. Het werd laat, de avond viel, en ik herinner me dat we nog steeds geen licht hadden aangedaan.
Er werd aangebeld, pa deed open. Het waren tante Catherine en oom Bill. Ik zag dat oom Bill een pot met kersen bij zich had. Ik zie de dieprode, bijna paarse, kersen nog voor me, en de glimmende goudkleurige deksel op de pot. Hij zei: ‘Misschien vinden jullie dit wel lekker. Jullie hebben waarschijnlijk nog geen toetje gehad?’
Dat was zo. Wij zaten met zijn drieën rond de keukentafel, deden de kersen in drie schaaltjes en aten ze op, terwijl oom Bill en tante Catherine de afwas deden.
Volgens mij bestaat het geven en krijgen van een geschenk bijna altijd uit drie elementen. En daar zijn ze, in het geschenk van de kersen.
Ten eerste wist ik dat oom Bil en tante Catherine hadden gevoeld wat ik voelde. Ze moeten hebben gevoeld dat we te moe zouden zijn om eten klaar te maken. Ze moeten gevoeld hebben dat een schaaltje ingemaakte kersen ons, al was het maar voor een moment, het gevoel zou geven dat we weer een gezin waren. Ik herinner mij niet hoe de kersen smaakten, maar wel dat er iemand was die om mij gaf en zich kon indenken hoe ik mij voelde.
Ten tweede voelde ik aan dat er geen verplichtingen aan het geschenk verbonden waren. Ik wist dat oom Bill en tante Catherine vrijwillig besloten hadden om een geschenk te brengen. Geven leek hun vreugde te schenken.
Ten derde was er een element van opoffering. Ik wist dat tante Catherine die kersen voor haar eigen gezin had ingemaakt. Zij moeten kersen erg lekker gevonden hebben. Maar ze ontnam hun dat pleziertje en gaf het aan mij. Dat is opoffering. Maar sindsdien heb ik ook nog beseft: oom Bill en tante Catherine moeten hebben gedacht dat zij meer plezier zouden hebben als ik de kersen kreeg dan als zij ze zelf kregen.
Geweldige geschenken geven omvat drie elementen: je voelt aan wat de ander voelt, je geeft zonder bijbedoelingen, en je beschouwt opoffering als een zegen.
God de Vader heeft zijn Zoon gegeven, en Jezus Christus heeft ons de verzoening gegeven: geschenken die voor ons een onschatbare waarde hebben. Jezus heeft zijn geschenk zonder bijbedoelingen en geheel vrijwillig aan ons allen gegeven. Een van de tekens waaraan men met zekerheid kan zien dat iemand de gave van de verzoening van de Heiland aanvaard heeft, is de bereidheid om te geven.