“Duol ngari Kanako Uban sa Hingpit nga Katuyoan sa Kasingkasing, ug Ako Moayo Kaninyo”
Ang atong Manluluwas mao ang Prinsipe sa Kalinaw, ang Bantugan nga Mananambal, ang Bugtong makalimpyo kanato gikan sa ikos sa sala.
Karong gabhiona gusto kong mopaambit og usa ka mensahe sa kahupay ug pag-ayo ni bisan kinsa ninyo nga mibati og nag-inusara o biniyaan, nawad-an og kalinaw sa panghunahuna o sa kasingkasing, o mibati nga inyong nalabay ang katapusan ninyong higayon. Ang hingpit nga pag-ayo ug kalinaw makita diha sa tiilan sa Manluluwas.
Isip syete anyos nga bata nga nagpuyo sa Arabian Peninsula, kanunay akong masultian sa akong mga ginikanan nga kanunay magsapatos, ug akong nasabtan kon ngano. Nakahibalo ko nga ang sapatos makapanalipod sa akong mga tiil batok sa daghang hulga nga mapalgan diha sa desierto sa mga bitin, tanga, ug mga tunok. Usa ka buntag human sa kamping gabii sa desierto, ganahan kong mosuroy, apan dili ko ganahan nga magsul-ob sa akong sapatos. Akong girason nga maglakaw-lakaw ra bitaw ko, ug anha ra ko duol sa kampo. Mao nga imbis magsapatos, nagtsinilas ko. Miingon ko sa akong kaugalingon nga sapatos man gihapon ning tsinilas—lain lang nga klase. Ug hinoon, unsay posibling mahitabo?
Samtang naglakaw-lakaw ko sa bugnaw nga balas—nga nagtsinilas—nabati nako nga mora og tunok nanuslok sa kilid sa akong tiil. Akong gitan-aw ug dili tunok akong nakita, kon dili tanga. Pagsantop sa akong hunahuna nga tanga ug nakaamgo ko unsa nay nahitabo, ang kasakit sa ikos nisugod pagsaka gikan sa akong tiil ug paingon sa akong bitiis. Akong gigunitan og hugot ang ibabaw sa akong bitiis sa pagsulay og pugong sa kangut-ngot nga padayong mikatay, ug nanawag kog panabang. Ang akong mga ginikinan nagdagan gikan sa kampo.
Samtang gibunalbunalan sa akong amahan ang tanga gamit ang pala, usa ka hamtong nga higala nga kauban namo sa kamping nagpakabayani nga misupsop sa lala gikan sa akong tiil. Niining higayona, abi nako og mamatay na ko. Naghilak ko samtang gisakay ko sa akong mga ginikanan sa sakyanan ug kusog nga mipadagan tabok sa desierto paingon sa pinakaduol nga ospital, nga kapin sa duha ka oras ang gilay-on. Ang kasakit sa tibuok nakong bitiis grabe na kaayo, ug sa tibuok namo nga biyahe, kaingon ko og himatyon nako.
Sa dihang niabut na gayud kami sa ospital, hinoon, ang doktor mipasalig kanamo nga ang mga masuso lang ug ang grabe nga nagkulang sa sustansya ang mahulga sa ikos niadtong matang sa tanga. Iya kong gidapatan og anestisya, nga nakapabanhod sa akong bitiis ug miwagtang sa kangulngol. Sulod sa 24 oras, naulian nako gikan sa ikos sa tanga. Apan ako nakakat-on og dako kaayo nga leksyon.
Akong nahibaloan nga sa pag-ingon sa akong mga ginikanan kanako nga magsul-ob og sapatos, wala sila nagpasabut sa tsinilas; naa nako sa saktong edad nga makahibalo nga ang tsinelas dili makapanalipod sama sa parisan sa sapatos. Apan niadtong buntaga sa desierto, akong gibaliwala ang akong nahibaloan nga sakto. Akong gibaliwala unsay gibalik-balik og tudlo sa akong mga ginikanan ngari kanako. Ako nagtinapulan ug nagmasukulon og gamay, ug mibayad ako tungod niini.
Samtang mamulong ako kaninyo maisug nga mga batan-ong lalaki, sa inyong mga amahan, mga magtutudlo, mga lider, ug mga higala, ako mopasidungog sa tanang makugihon kaayong naningkamot nga makab-ot unsay gikinahanglan ug gusto sa Ginoo nga kamo mamahimo. Apan ako mopamatuod gikan sa kaugalingon nakong kasinatian isip usa ka bata ug isip usa ka lalaki, nga ang pagbaliwala sa unsay atong nahibaloan nga sakto, sa pagtinapulan man o sa pagsukol-sukol, kanunay gayud magdala og dili madanihon ug makadaot sa espirituhanon nga mga sangputanan. Dili, ang tanga sa katapusan wala mihulga sa akong kinabuhi, apan kini ang nakaingon sa tumang kasakit ug kalisud ngari kanako ug sa akong mga ginikanan. Kon panahon gani sa pagsunod sa ebanghelyo, kinahanglan dili kita motubag uban sa pagkatapulan o pagsukol-sukol.
Isip mga miyembro sa Simbahan ni Jesukristo, ug isip mga tighupot sa priesthood, nakahibalo kita sa mga kasugoan ug sumbanan nga atong gipakigsaad nga ipatunhay. Kon mopili kita og laing dalan gawas sa atong nahibaloan nga sakto, ingon sa gitudlo sa atong mga ginikanan ug sa atong mga lider, ug gikumpirma sa atong kaugalingong kasingkasing pinaagi sa Espiritu Santo, sama ra kini sa pagtunob sa balas sa desierto nga nagtsinilas imbis magsapatos. Kita dayon mangita og pangatarungan sa atong katapulan ug masupakon nga kinaiya. Moingon kita sa atong kaugalingon nga wala gayud kita maghimo og sayop, nga walay kaso kini, ug walay dautan nga sangputanan kon buhian nato og kadali ang gunitanan nga puthaw. Tingali kita mohupay sa atong kaugalingon uban sa hunahuna nga ang tanan nagbuhat niini—o mas grabe pa og gibuhat—ug dili ra kita negatibong maaepektohan. Kita tungod niini mokumbinser sa atong mga kaugalingon nga kita walay apil sa lagda ug busa dili madutlan sa mga sangputanan sa paglapas niini. Kita mobalibad, usahay tuyuon, nga mamahimong “magmasulundon gayud”1—sama sa giingon diha sa Isangyaw ang Akong Ebanghelyo—ug atong gipugngan ang usa ka bahin sa atong mga kasingkasing gikan sa Ginoo. Ug dayon mahiagum kita sa ikos.
Ang kasulatan nagtudlo kanato nga “ang Ginoo nagkinahanglan sa kasingkasing,”2 ug kita gisugo sa paghigugma ug pagserbisyo Kaniya uban sa “tibuok [natong] kasingkasing.”3 Ang saad nga kita “magbarug nga walay mansa sa atubangan sa Dios sa katapusan nga adlaw” ug mobalik ngadto sa Iyang presensya.4
Ang mga Anti-Nephi-Lehi diha sa Basahon ni Mormon mihunong sa paggamit sa ilang mga hinagiban sa gubat ug milubong niini sa ilawom sa yuta, mipakigsaad nga dili na gayud makigbatok sa ilang mga kaigsoonan. Apan ilang gibuhat ang labaw pa niana. “Sila nahimo nga usa ka matarung nga mga katawhan” tungod kay “sila mihunong sa paggamit sa mga hinagiban sa ilang pagsukol, nga sila wala na makig-away batok sa Dios.”5 Ang ilang pagkakabig hingpit ug lalum gayud nga sila “wala gyud mobiya.”6
Apan sa wala pa sila makabig, hinumdumi ang ilang kahimtang: sila nagpuyo nga sama sa gitawag sa kasulatan nga “dayag nga pagsukol batok sa Dios.”7 Ang ilang masupakon nga mga kasingkasing mibutang kanila nga magpuyo nga “anaa sa kahimtang sukwahi sa kinaiyahan sa kalipay” tungod kay sila “nahisupak sa kinaiyahan sa Dios.”8
Sa ilang paglubong sa ilang mga hinagiban sa pagsukol, mihimo sila sa ilang kaugalingon nga angayan sa pag-ayo ug kalinaw sa Ginoo, ug mao usab kita. Ang Manluluwas misiguro, “Kon sila dili magpatig-a sa ilang kasingkasing, ug dili mopatikig sa ilang mga liog batok kanako, sila makabig, ug Ako moalim kanila.”9 Kamo ug ako makadawat sa Iyang imbitasyon nga “mobalik ug mohinulsol, ug moduol ngari kanako uban sa hingpit nga katuyoan sa kasingkasing, ug Ako moayo [kaninyo].”10
Itandi kining milagrosong pag-ayo sa unsay mahitabo “kon kita mosulay sa pagtabon sa atong mga sala, o sa pagtagbaw sa atong garbo, [o] sa atong walay kapuslanan nga pangandoy … ang langit sa ilang mga kaugalingon mobiya; ang Espiritu sa Ginoo maguol” ug kita gipasagdan nga mag-inusara “sa pagpatid batok sa mga tunokon, … ug sa pagpakig-away batok sa Dios.”11
Mga kaigsoonan, ato lamang makit-an ang pag-ayo ug paghupay sa higayon nga atong dad-on ang atong kaugalingon ngadto sa tiilan sa Bantugan nga Mananambal, atong Manluluwas, si Jesukristo. Kinahanglan atong ibutang ang atong mga hinagiban sa pagsukol (ug matag usa nato nakahibalo unsa kini). Kinahanglan atong ibutang ang atong sala, hambog, ug garbo. Kinahanglan atong undangon ang atong mga tinguha sa pagsunod sa kalibutan ug aron respetohan ug daygon sa kalibutan. Kinahanglan atong hunungon ang pakig-away batok sa Dios ug hinoon, ihatag ang atong tibuok nga kasingkasing ngadto kaniya, sa walay pagpanuko. Dayon, Siya makaayo kanato. Dayon, Siya makalimpyo kanato gikan sa makahilong ikos sa sala.
“Kay gipadala sa Dios ang iyang Anak nganhi sa kalibutan, dili aron ang kalibutan iyang pagahukman sa silot, kondili aron ang kalibutan maluwas pinaagi kaniya.”12
Si Presidente James E. Faust mitudlo:
“Kon ang pagkamasulundon mao ang atong tumong, dili na kini mahimong makalagot; kaysa usa ka babag, kini mahimong usa ka batong igtutukod. …
“… Ang pagkamasulundon makahimo kanato nga tinuod nga gawasnon. Kon mosunod kita sa gipadayag nga kamatuoran, mas mahimo kitang gawasnon.13
Sa miaging adlaw akong nakaila ang 93 anyos nga tigulang nga lalaki nga nakaapil sa daghang dagkong mga kampanya sa Ikaduhang Gubat sa Kalibutan. Siya nakalingkawas og tulo ka mga dagkong kadaut, usa niana mao ang pagbuto sa land-mine sa jeep nga iyang gisakyan, nga mipatay sa drayber. Siya nakat-on nga aron makalingkawas sa mga bomba nga linubong sa yuta, kinahanglan sundon gayud ang dalan sa sakyanan nga nag-una nimo. Gamayng pagtipas sa tuo o sa wala—ug tinuod gayud—napamatud-an nga makamatay.
Ang atong mga propeta ug mga apostoles, mga lider, ug mga ginikanan, padayon gayud nga nagtumbok sa dalan nga kinahanglan natong sundon kon atong likayan ang makabungkag nga pagbuto sa atong mga kalag. Sila nakahibalo sa dalan nga luwas sa mga mina (o sa pagkatinuod mga tanga), ug sila walay puas nga nagdapit kanato nga mosunod sa ilang luyo. Adunay daghan kaayong makagusbat nga la-ang nga molingla kanato palayo sa dalan. Ang pagkahisalaag sa mga drugas, alkohol, pornograpiya, o imoral nga gawi, sa internet o sa dula sa video maoy moguyod kanato ngadto sa pagkabuto. Ang pagtipas sa tuo o sa wala gikan sa luwas nga dalan nga nag-una kanato, bisan tungod ba sa katapulan o pagkamasukulon, mahimong mapamatud-an nga makamatay sa atong espirituhanong kinabuhi. Wala nay gipalabi niini nga lagda.
Kon masaag kita gikan sa dalan, mahimo kitang mag-usab, mahimo kitang mobalik, ug mahimo natong mabawi ang atong hingpit nga kalipay ug ang atong kaugalingong kalinaw. Kita makaamgo nga sa pagbalik sa dalan diin ang mga land mine gipanguha na makahatag og dakong kahupay.
Walay bisan kinsa nga makakita og kalinaw diha sa minefield.
Ang atong Manluluwas mao ang Prinsipe sa Kalinaw, ang Bantugan nga Mananambal, ang Bugtong makalimpyo kanato gikan sa ikos sa sala ug sa hilo sa garbo, ug makausab sa atong masukulon nga mga kasingkasing ngadto sa nakabig, nakigsaad nga mga kasingkasing. Ang Iyang Pag-ula walay kinutuban ug molakip kanatong tanan.
Ang imbitasyon gihatag ngadto sa mga Nephite, sa dihang Siya nangalagad ngadto kanila isip nabanhaw nga Kristo, mahimo gihapon alang kaninyo ug alang kanako. “Aduna ba kamo dihay mga masakiton? Dad-a sila ngari. Aduna ba kamo dihay mga bakol, o mga buta, o mga pungkol, o mga angol, o mga sanglahon, o mga dili makalihok, o kadto nga mga bungol, o kadto nga gitakbuyan sa tanan nga mga matang sa sakit? Dad-a sila ngari ug Ako moayo kanila.”14
Walay usa ninyo ang milabay sa inyong katapusang higayon. Mahimo kamong mousab, mahimo kamong mobalik, mahimo kamong moangkon sa kalooy. Duol ngadto sa Bugtong makaayo, ug inyong makaplagan ang kalinaw. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.