Βακκίνια και το Βιβλίο του Μόρμον
Σουέλεν Γουέιλερ, Γεωργία, Η.Π.Α.
Πριν από λίγα χρόνια, η οικογένειά μας μετακόμισε από μία γεμάτη κίνηση, κοσμοβριθή μητροπολιτική περιοχή σε ένα εξοχικό κτήμα έξω από μικρό, ήσυχο χωριό. Κοντά ήταν ένα εγκαταλελειμμένο αγρόκτημα βακκινίων (είδος μούρων) και μέσω φίλων του ιδιοκτήτη, λάβαμε την άδεια να μαζεύουμε όλα τα βακκίνια που θέλαμε.
Διάφορα πρωινά κάθε εβδομάδα εκείνο το καλοκαίρι, μπήκαμε όλοι στο αυτοκίνητο με κουβάδες και τσάντες και περάσαμε μία ευχάριστη, γεμάτη νοστιμιές ώρα συλλέγοντας βακκίνια. Ένα πρωινό, ο μικρότερος υιός μας, ο Χάιρουμ, φάνηκε απρόθυμος να μας συνοδεύσει. Ήταν βέβαιος ότι είχαμε μαζέψει κάθε βακκίνιο και ότι θα ήταν σπατάλη χρόνου να ξαναπάμε. Πόσο εξεπλάγη που βρήκε τόσα πολλά βακκίνια όσο ποτέ. Υπήρχαν ορμαθοί καρπών σε μέρη όπου είχε παραβλέψει και ορισμένα από τα πιο ζουμερά βακκίνια μεγάλωναν σε κλαδιά για τα οποία ήταν βέβαιος ότι είχε ερευνήσει νωρίτερα.
Ταυτοχρόνως, οι ηγέτες νέων τομέως προέτρεψαν τους εφήβους μας να διαβάσουν ολόκληρο το Βιβλίο του Μόρμον προτού αρχίσει το σχολείο τον Αύγουστο. Τα παιδιά μας «μετέφεραν» την προτροπή στο σπίτι και η οικογένειά μας δεσμεύθηκε να συμμετάσχει μαζί τους στις προσπάθειές τους.
Δεν είχαμε καλά-καλά τελειώσει το Βιβλίο του Μόρμον, όταν το Ensign του Αυγούστου 2005 έφθασε, με την προτροπή του Προέδρου Γκόρντον Χίνκλι (1910–2008) να διαβάσουμε ολόκληρο το Βιβλίο του Μόρμον έως το τέλος του έτους. Ο Χάιρουμ και ο αδελφός του Τζόζεφ ήταν κατενθουσιασμένοι—που νόμιζαν ότι είχαν ήδη υπακούσει στον προφήτη! Τότε τα μεγαλύτερα αδέλφια τους, ο Σεθ και η Μπέθανυ, τους υπενθύμισαν ότι ο Πρόεδρος Χίνκλι μας είχε ζητήσει να το ξαναδιαβάσουμε, όσες φορές κι αν το είχαμε ήδη διαβάσει.
«Μα, γιατί», ερώτησαν τα αγόρια. «Έχουμε διαβάσει κάθε λέξη και τι άλλο υπάρχει εκεί να μάθουμε εκτός από αυτά που έχουμε ήδη διαβάσει;»
Ύστερα από λίγα λεπτά σιωπής, κάποιος ανέφερε τα βακκίνια. «Θυμάστε, όταν νομίζαμε ότι είχαμε μαζέψει κάθε βακκίνιο; Όμως, όταν γυρίσαμε, υπήρχαν πάντοτε περισσότερα βακκίνια—πάντοτε! Όσες φορές κι αν πήγαμε, άσχετα πόσο προσφάτως, υπήρχαν πάντοτε βακκίνια στα τσαμπιά».
Γρήγορα αναγνωρίσαμε τη συσχέτιση. Σαν το κοντινό αγρόκτημα και το άφθονο απόθεμά του με τα νόστιμα βακκίνια, το Βιβλίο του Μόρμον είναι μία συνεχής πηγή πνευματικής γαλουχήσεως με νέες αλήθειες που αναμένουν να αποκαλυφθούν. Έτσι, αρχίσαμε και πάλι να διαβάζουμε το Βιβλίο του Μόρμον.
Καθώς απεδέχθην την προτροπή του προφήτου, διάβασα πράγματα στο Βιβλίο του Μόρμον τα οποία είχα διαβάσει πολλές φορές πριν, αλλά τα είδα με διαφορετικό τρόπο ή τα κατάλαβα πώς εφήρμοζαν σε νέες συνθήκες ή δυσκολίες. Ξέρω ότι κάθε φορά που διαβάζουμε ειλικρινώς το Βιβλίο του Μόρμον, μπορούμε να λάβουμε νέες εσώτερες γνώσεις και να έλθουμε πιο κοντά στον Σωτήρα.