Ang Lagda sa Paggrado
Si Jennifer Maddy nagpuyo sa Utah, USA.
“Mga anak, magmasinugtanon sa tanang mga butang: kay kini makapahimuot sa Ginoo” (Mga Taga-Colosas 3:20).
Nagtan-aw si Ethan sa mabulukon nga mga hapin sa dula sa video nga naglinya sa butanganan. Ang iyang mga ginikanan miingon nga makapili siya og usa ka dula alang sa inadlawan, ug dihay daghan kaayong iyang kapilian! Nagbalhin-balhin ang mga mata ni Ethan gikan sa car racing game ngadto sa adventure game ngadto sa dance game. Sa katapusan, iyang gikuha ang racing game ug gidala ngadto sa iyang papa.
“Nakita ba nimo ang imong gusto?” nangutana ang Papa.
“Kini nga racing game ang akong gusto,” miingon si Ethan.
“Morag nindot na,” miingon ang Papa “Unsay grado niana?”
Gipakli ni Ethan ang hapin. Nasayud siya nga makadula lamang siya og dula nga dunay piho nga grado. Sa dihang una niyang nadawat ang iyang computer, ang iyang mga ginikanan nakigsulti niya mahitungod sa kaimportante sa pagsunod sa lagda sa ilang pamilya mahitungod sa mga grado sa video game. Nasayud si Ethan nga daghang mga dula adunay dili maayo diha niini, ug gusto siyang magmasulundon.
Nakit-an ni Ethan ang grado sa hapin ug gipakita sa Papa. Gigraduhan kini alang sa tanan,” miingon siya.
“Maayo,” miingon ang Papa “Tana bayran nato kana. Happy birthday, Ethan!”
“Salamat, Pa!” Mipahiyom si Ethan, ganahan na kaayong mouli ug sulayan ang iyang bag-ong game.
Paglabay sa pipila ka adlaw, miadto si Ethan sa balay sa iyang higala nga si Chase aron makigdula. Siya ug si Chase anaa sa samang klase sa Primary, ug pirme sila magdula. Gidala ni Ethan ang iyang bag-ong video game.
“Hi, Ethan,” miingon si Chase sa dihang miabli siya sa pultahan. “Sulod. Nia koy bag-ong video game nga atong kadulaan!”
“Naa sad ko!” Miingon si Ethan, nga naggunit sa iyang dulaan.
Ang mga batang lalaki nanglingkod sa atubangan sa computer, ug gitaod ni Chase ang iyang dulaan. Migawas ang titulo sa screen, ug ang grado usab. Mikaging si Ethan. Grado kadto nga wala itugot kaniya nga modula.
Dasig kaayong mibalhin-balhin si Chase sa mga menu ginamit ang iyang controller ug nagsugod sa pagdula. Wala pa makakita si Ethan og dili maayo. Iyang giklik ang iyang kaugalingong controller aron molihok ang iyang karakter diha sa game. Makalingaw, apan sa nagkadugay, mas dili na siya komportable. Wala gihapon siya makakita og dili maayo, apan gusto niya nga mosunod sa lagda sa iyang pamilya.
“Hey, Chase, dili ko pweding modula sa dunay grado sama niini,” misulti si Ethan.
“Oh, OK ra na,” miingon si Chase. “Wala bitaw dautan niana.”
“Sigurado ka?” nangutana si Ethan.
“Oo,” miingon si Chase. “Nagdula ang akong pamilya niini. Tingali gihatagan ni og sayop nga grado.”
Dayon, ang mama ni Chase milili sa kwarto. “Hi, boys,” miingon siya. “OK ra ba mo diha?”
Milad-ok si Ethan. “Hi, Sister Murphy,” miingon siya. “Dili man god ko tugutan nga modula og video games niini nga grado.”
“Giingnan nako siya nga walay dili maayo niini,” miingon si Chase.
Giwara-wara sa mama ni Chase ang iyang kamot. “Ayawg kabalaka, Ethan,” miingon siya. “Nakahibalo ko sa daghang mga dula niana nga grado nga dili maayo, pero sigurado ko nga ang imong mama motugot nimo sa pagdula niini.” Mipahiyom siya ug mibiya sa kwarto.
Nagpadayon si Chase sa pagdula, apan gibutang ni Ethan ang iyang controller. “Chase, unsa kaha magdula ta sa racing game nga akong gidala?” Nangutana si Ethan.
Mikibo si Chase ug nagpadayon sa pagtan-aw sa screen. “Mas ganahan ko magdula niini.”
Hinay nga mitindog si Ethan ug miadto sa kwarto ni Chase, diin iyang nakit-an ang ubang mga dulaan nga racing car nga mahimong dulaan. Dili kaayo ni makalingaw sama sa iyang video game, apan si Ethan mibati og nindot nga siya misunod sa lagda sa iyang pamilya.