Unsa Gayud ang Labing Mahinungdanon
“Ako nasayud nga ang Amahan buhi. Tinuod gyud kini. Ang Espiritu naghong-hong kanako niini, tinuod gyud kini” (“Ako Nasayud Akong Amahan Buhi,” Children’s Songbook, 5.)
Ang fifth grade lisud nga tuig alang nako. Mao ra gihapon ang akong grupo sa mga higala sa pipila na ka mga grado, ug nagtuo ko nga kami managhigala kanunay. Apan pagsugod gyud sa fifth grade, ang akong mga higala nagsugod sa paggamit og dili maayo nga pinulongan ug maglihok nga ako nasayud nga dili gusto sa Langitnong Amahan. Nagsugod usab sila sa pagminaldita sa ubang mga bata sa among klase ug manglibak sa ubang mga tawo.
Sa katapusan nahimo akong usa sa mga bata nga bugal-bugalan sa akong mga higala. Gianggaan gani ko nila og bati. Charlotte Bagag Ngabil, o “CBN” sa minubo. Gisakitan ako pag-ayo. Nagsugod ko sa paglikay sa akong mga higala sa eskwelahan, pero lisud kay anaa kami sa samang klase.
“Hey, guys!” Miingon ko usa ka adlaw niana sa tingpaniudto, naningkamot nga magmahigalaon ug malipayon.
“Hey, BNC! Charlotte! Bagag Ngabil” Nagdungan sila samtang nanghiwi sila nako.
Midagan ko, nagpugong nga di makahilak. Naniudto ko nga nag-inusara ug nag-ihap sa mga minuto hangtud makauli na ko.
“Unsay nahitabo, mahal?” nangutana si Mama sa dihang iyang nakita nga naglama sa luha ang akong nawong.
“Ang mga bata nga akong mga higala kaniadto mitawag nako og bati nga ngalan. Wala ko makasabut nganong nagminaldita sila nako.” Nagsugod na usab ako og hilak.
“Dili unta kadto angay nga buhaton niadtong mga bataa. Pero dili importante unsa ang hunahuna sa ubang mga tawo nimo. Gwapa ka, ug wala kay rason nga maminaw sa unsay isulti niadtong mga bataa.”
“Pero Ma,” miingon ko. “Kada adlaw nako silang makita. Ako maminaw unsay ilang hunahuna nako. Ug ang ubang mga tawo maminaw unsay ilang isulti bahin nako. Unsaon nako sa pagbaliwala sa tanan?”
“Charlotte, ang bugtong opinyon nga importante mao ang imong opinyon ug sa Ginoo. Kon OK ka sa imong kaugalingon ug sa unsay imong gibuhat, ug kon OK ang Langitnong Amahan sa imong mga pagpili, dili importante unsay itawag o isulti sa mga tawo kanimo. Sigurado ko.”
Sa akong pag-eskwela sa misunod nga pipila ka semana, kataw-an lang gihapon ko sa mga karaang mga higala ug manghingalan nako og bati nga ngalan. Pero akong nabantayan nga ako makalakaw-lakaw uban sa kalinaw sa akong kasingkasing. Nasayud ko nga kon OK ang Langitnong Amahan sa akong baga nga mga ngabil, nan ako usab.
Nakapadayon ko sa fifth grade. Nakaamiga hinoon ko og bag-ong mga higala kinsa dili manghingalan og bati nga ngalan ug kinsa motabang nako nga nindot ang pamation sa akong kaugalingon. Ang labing importante, akong nahibaloan nga kon ang Langitnong Amahan nahimuot kon kinsa ko, nan dili na ako mabalaka kon unsay hunahuna sa uban.
Si Charlotte Wood Wilson nagpuyo sa Oregon, USA.
Si Charlotte sa fifth grade …
ug sa adlaw sa iyang kasal.
Mga paghulagway ni Shawna J. C. Tenney; sa ubos: mga litrato sa maayong kabubut-on ni Charlotte Wood Wilson