Ik hoorde de kinderen
Joy Cromar, Californië (VS)
Ik wilde nooit meer een klinische depressie meemaken. Maar toen ik er twaalf jaar geen last meer van had gehad, kwam het terug.
Ik was bang en benauwd. Ik legde mijn vragen voor aan mijn hemelse Vader en bad dat ik de kracht mocht ontvangen om mijn beproeving te doorstaan. Ik smeekte Hem ook dat mijn depressie dit keer geen vijf jaar zou duren, zoals de vorige keer.
Mijn man en ik hebben drie kinderen, twee zoons en een dochter, die ons hebben gezegend met dertien kleinkinderen. Mijn dochter wist hoe wanhopig ik was, en zette een familiedag van vasten en gebed op touw. Alle kleinkinderen, in de leeftijd van één tot tien jaar, wilden voor oma bidden. En de drie die al waren gedoopt, wilden vasten. Het was een grote troost om te weten dat mijn man, kinderen en kleinkinderen voor mij zouden vasten en bidden.
Toen ik de volgende dag wakker werd na een dutje, leek het depressieve gevoel al niet meer zo sterk. De dag daarna werd het nog minder. Na vijf dagen was mijn depressie helemaal voorbij. Toen ik die avond peinsde over de vraag hoe dit wonder tot stand was gekomen, hoorde ik een stem die mij in mijn ziel trof, en zei: ‘Ik hoorde de kinderen.’ Onze hemelse Vader had hen in hun onschuld, ootmoed, geloof en liefde horen bidden, en had hun gebeden verhoord.
De Heiland heeft gezegd:
‘Als u zich niet verandert en wordt als de kinderen, zult u het Koninkrijk der hemelen beslist niet binnengaan.
‘Wie zich dan zal vernederen als dit kind, die is de belangrijkste in het Koninkrijk der hemelen’ (Mattheüs 18:3–4).
Ik heb mijn kleinkinderen geschreven om ze te bedanken dat ze voor me hebben gevast en gebeden. Ik heb ze verteld hoeveel ik van ze hou. Ik weet dat onze hemelse Vader hun gebeden heeft gehoord en verhoord.
Ik hoop dat mijn kleinkinderen zich bij hun opvoeding in het evangelie de keer zullen herinneren dat hun hemelse Vader tegen hun oma zei: ‘Ik heb de kinderen gehoord.’ En ik hoop dat het hun getuigenis zal sterken en hen zal helpen om sterk te blijven in het evangelie.
Alle kleinkinderen, in de leeftijd van één tot tien jaar, wilden voor oma bidden, en de drie die al waren gedoopt, wilden vasten.