Dienen in de kerk
Dank u, broeder Jay
De auteur woont in Nevada (VS).
Ik ben zo dankbaar voor de geest, toewijding, voorbereiding en liefde van talloze oprechte dienstknechten in de kerk.
‘Morgen is het zondag’, zei ik tegen mijn dochtertje van vijf toen ze bij me op schoot kwam zitten. Er verscheen een glimlach op haar gezicht.
‘Fijn’, zei ze. ‘Dan zie ik broeder Jay weer.’
Mijn hart werd met dankbaarheid overspoeld. Wat was ik dankbaar voor een liefhebbende, zorgzame jeugdwerkleraar die onze overgang naar een nieuwe wijk makkelijker had gemaakt. Onze woning in het middenwesten van de Verenigde Staten verlaten en over een afstand van ruim tweeduizend kilometer verhuizen, was voor het hele gezin een onaangename ervaring, maar vooral voor onze peuter, Season. Ze was verlegen van aard, bang voor nieuwe situaties en zenuwachtig toen we voor het eerst in onze nieuwe wijk naar de kerk zouden gaan.
Broeder Jay, een zachtaardige, toegewijde man, had precies de juiste combinatie van humor en liefde om Seasons vertrouwen te winnen. Die eerste zondag was hij op zijn hurken gaan zitten, had haar hand vastgepakt, in haar ogen gekeken en gezegd: ‘Kom, schatje. Je vindt het vast leuk in onze klas.’
Met het verstrijken van de weken keek Season meer uit naar de zondag dan naar enige andere dag van de week. Zodra we in de kerk aankwamen, keek ze of ze onder de aanwezigen haar leraar zag. Hij glimlachte dan naar haar.
Door de jaren heen had broeder Jay met verjaardagen en feestdagen altijd een presentje voor de kinderen in de klas. Toen Seasons verjaardag naderde, was broeder Jay de gast die ze het liefst voor haar feestje wilde uitnodigen.
Ik vroeg me af of hij enig idee had hoe belangrijk hij in het leven van ons dochtertje was geworden. Kon hij raden hoe goed zijn woorden en daden inzonken bij zijn groepje vijfjarige jeugdwerkkinderen? Kon hij weten hoeveel het voor mij, als moeder, betekende dat hij deel uitmaakte van mijn dochters leven?
Later zette Seasons fijne jeugdwerkervaring zich voort toen ze overging naar de klas van broeder Edward. Wat ben ik dankbaar voor alle gewetensvolle, goed voorbereide, nederige mannen en vrouwen die een positieve invloed op Season hebben.
Ons hele gezin is gezegend door toegewijde mensen die ons hebben gediend op ons pad naar geestelijke vooruitgang. Ik herinner me een uitnemende scoutleider, een lankmoedige priestersquorumadviseur, een geduldige seminarieleerkracht, een bijzonder jongevrouwenpresidium en een zorgzame bisschop.
Maar hoe gezegend ons gezin ook is, ik weet dat we niet de enigen zijn. ‘Broeder Jay’ is exemplarisch voor een heleboel mensen, want er zijn veel toegewijde broeders en zusters die met hun dienstbetoon het leven raken van gezinnen zoals het onze. Wat zijn we dankbaar voor hun geest, toewijding, voorbereiding en liefde.
Een bedankje voor de talloze oprechte dienstknechten in de kerk die ons gezin hebben bijgestaan.