คริสต์มาสอีฟ กับครอบครัวคอร์โดบา
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในเปรู
ฉันกับมารีซิเอโลมีของขวัญเพียงชิ้นเดียว เราจะแบ่งกันได้อย่างไร
“ซึ่งพวกท่านได้ทำกับคนใดคนหนึ่งที่เล็กน้อยที่สุดในพี่น้องของเรานี้ ก็เหมือนทำกับเราด้วย” (มัทธิว 25:35, 40)
คืนคริสต์มาสอีฟมีของขวัญเพียงสองกล่องอยู่ใต้ต้นไม้เล็กๆ ของเรา กล่องหนึ่งสำหรับมารีซิเอโลน้องสาววัยสองขวบของฉัน อีกกล่องสำหรับฉัน คุณแม่บอกว่าเราไม่ค่อยมีเงิน เราจึงมีของขวัญได้เท่านั้น
คืนนั้นคุณแม่อ่านเรื่องหนึ่งจาก เลียโฮนา เกี่ยวกับคริสต์มาสที่ไม่มีของขวัญ ขณะที่ท่านอ่าน ฉันรู้สึกมีความสุขและสงบ การมีของขวัญเพียงชิ้นเดียวไม่ใช่เรื่องเลวร้าย จากนั้นคุณแม่พูดว่า “แทนที่จะเล่นเกมเหมือนที่เราทำตามปกติในวันคริสต์มาสอีฟ จะเป็นไรไหมถ้าเรานำของขวัญไปให้ครอบครัวหนึ่งในวอร์ด”
“แต่เราจะให้อะไรพวกเขาละคะ” ฉันถาม
“เรามีเหลือนิดเดียว”
ฉันชำเลืองมองของขวัญสองชิ้นของเรา จากนั้นก็ชำเลืองมองภาพพระเยซูบนผนัง “หนูเดาว่าพระเยซูคงจะแบ่งสิ่งที่พระองค์ทรงมี”
เราสวดอ้อนวอนทูลถามว่าจะไปเยี่ยมครอบครัวใด หลายครอบครัวที่เรารู้จักมีเงินไม่มากปีนั้น หลังจากสวดอ้อนวอน เรารู้สึกว่าควรไปเยี่ยมครอบครัวคอร์โดบา พวกเขามีลูกสามคน และคุณพ่อของพวกเขาตกงาน
เราไปที่ร้านและซื้อ panetón (ขนมปัง) ไก่อบ กับของขวัญชิ้นเล็กๆ สามชิ้น เราสนุกกับการเลือกของขวัญให้พวกเขา คุณแม่ใช้เงินที่ท่านมี ประมาณ 30 เปรูโซล (ราว 10 ดอลลาร์สหรัฐ) จนหมด
เมื่อซื้อของเสร็จแล้ว เราจึงขับรถไปบ้านคอร์โดบา ฉันจูงมือมารีซิเอโลขณะเดินไปที่ประตูด้วยกัน
ซิสเตอร์คอร์โดบาเห็นเราและออกมากอดเรา “ช่างเป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่ดีเหลือเกิน! เข้ามาค่ะ! เชิญนั่งค่ะ” เธอกล่าว ขณะที่เราเดินเข้าไปในบ้าน เธอบีบมือคุณแม่แน่นและตบไหล่ฉันเบาๆ “โรลันโดกับพวกเด็กผู้หญิงคงจะมีความสุขที่ได้เจอหนู” เธอบอกฉัน
พื้นในบ้านเป็นพื้นดิน ไม่มีไฟฟ้า มีแต่เทียน ฉันเศร้าใจเล็กน้อยกับครอบครัวคอร์โดบา ฉันปรารถนาให้เราช่วยพวกเขาได้มากกว่านี้ แต่คุณแม่ดูเหมือนไม่สนใจที่ดินหรือเทียน ท่านมีความสุขที่ได้อยู่กับซิสเตอร์คอร์โดบา
เรามาอวยพรคุณ feliz Navidad (สุขสันต์วันคริสต์มาส)!” คุณแม่บอก “เราดีใจที่พวกเราเป็นเพื่อนกัน” ท่านนำอาหารกับของขวัญให้ซิสเตอร์คอร์โดบา เธอยิ้มกว้างและกล่าวขอบคุณ
โรลันโด มาเดลีน กับราเควลวิ่งจากอีกห้องหนึ่งมากล่าวทักทาย มารีซีเอโลแอบอยู่ใกล้ๆ ขาฉันและยิ้ม เธอหัวเราะเมื่อโรลันโดทำหน้าตลกใส่เธอ ไม่นานทุกคนก็พูดคุย เล่าเรื่องขำขัน และหัวเราะชอบใจ
“นี่ดีกว่าเล่นเกมซะอีก” ฉันคิด ฉันดีใจที่เรามา ไม่ใช่เรื่องใหญ่เลยที่เรามีแบ่งปันไม่มาก และไม่ใช่เรื่องใหญ่เลยถ้าพื้นเป็นดิน คริสต์มาสไม่เกี่ยวกับสิ่งที่เรามี แต่เกี่ยวกับการอยู่ด้วยกัน
ขณะที่เราจะกลับบ้าน ซิสเตอร์คอร์โดบากอดพวกเราอีกครั้ง “ขอบคุณมากค่ะ” เธอกล่าว เสียงเธอสั่น และฉันเห็นน้ำตาคลอหน่วย ฉันยืนเขย่งและหอมแก้ซิสเตอร์คอร์โดบา
“Feliz Navidad” ฉันบอก