เพื่อนใหม่
ผมเป็นปุโรหิตที่แข็งขันเพียงคนเดียวในวอร์ดใหม่ของผม ผมจะทำให้ปุโรหิตคนอื่นๆ มาโบสถ์ได้อย่างไร
ภาพประกอบ โดย เกรก นิวโบลด์
เ มื่อครอบครัวผมย้ายที่อยู่หลังจากผมอายุครบ 18 ปีไม่กี่เดือน ผมพบว่าตนเองอยู่ในวอร์ดใหม่และกำลังเผชิญความท้าทายอย่างหนึ่ง ภายในสองสัปดาห์ที่ผมย้ายเข้ามา ปุโรหิตเกือบทุกคนเลื่อนตำแหน่งเป็นเอ็ลเดอร์ ผมได้รับเรียกให้เป็นผู้ช่วยคนที่หนึ่งในโควรัมปุโรหิตด้วย
เมื่อให้การเรียกนี้ อธิการอธิบายว่ามีปุโรหิตหลายคนในรายชื่อ แต่แทบไม่มีใครมา เรามีงานมากมายต้องทำเพื่อกระตุ้นให้พวกเขามาโบสถ์
“แค่ชวนพวกเขามา” เขาบอก
มีปุโรหิตคนเดียวมาโบสถ์ เขาชื่อไรอัน และมาเดือนละสองครั้ง ผมตัดสินใจไปเคาะประตูบ้านของสมาชิกโควรัมที่แข็งขันน้อยและชวนพวกเขามาร่วมกิจกรรมของเรา ผมกังวลใจ เกรงว่าพวกเขาจะอารมณ์เสียที่ผมชวนพวกเขามาโบสถ์ ผมคิดว่าพวกเขาไม่มาเพราะไม่ชอบโบสถ์ แต่ผมคิดด้วยว่าผมจะได้ฝึกเชื้อเชิญก่อนเป็นผู้สอนศาสนา ด้วยเหตุนี้จึงกัดฟันทนและเริ่มโทรหาปุโรหิตคนอื่นๆ หรือแวะที่บ้านของพวกเขา ผมชวนพวกเขามาไฟร์ไซด์ กิจกรรม และมาโบสถ์
สิ่งที่ทำให้ผมประหลาดใจคือบางคนตอบรับและมา ในที่สุดเราก็มีกลุ่มปุโรหิตสี่คนที่เริ่มมาเป็นประจำ ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่ชอบโบสถ์—พวกเขาแค่รอให้ชวนมา พวกเขาแค่กังวลใจกับสถานการณ์ใหม่—การเข้าโบสถ์—เหมือนที่ผมเป็น
กิจกรรมบางอย่างประสบความสำเร็จมากกว่ากิจกรรมอื่น ทุกคนมาเล่นวอลเล่ย์บอล แต่ผมพยายามให้พวกเขาเข้าร่วมกิจกรรมอื่นด้วย
การประชุมใหญ่เยาวชนปีนั้นให้ผลคุ้มค่าเป็นพิเศษเมื่อผมเห็นเยาวชนชายเหล่านี้บางคนลุกขึ้นยืนแสดงประจักษ์พยาน ผมรู้สึกคล้ายกับว่าผมได้สร้างสรรค์สิ่งพิเศษในชีวิตพวกเขา
ความแตกต่างอย่างหนึ่งที่ผมเห็นคือไรอันมาโบสถ์ทุกอาทิตย์และเรากลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน
ผมกับไรอันได้รับฐานะปุโรหิตแห่งเมลคีเซเดคพร้อมกันหลังจากผมย้ายเข้ามาได้ประมาณหกเดือน ผมเลือกเรียนมหาวิทยาลัยหลังจบงานเผยแผ่เพื่อผมจะได้ทำงานเก็บเงินสำหรับงานเผยแผ่ของผม ไรอันทำงานแล้วด้วย และเขาตัดสินใจไม่ไปเรียนมหาวิทยาลัยเช่นกัน หลังเลิกงานเรามักจะใช้เวลาด้วยกัน
ครั้งหนึ่ง เราใช้เวลาเกือบทั้งคืนพยายามอ่านหนังสือแอลมาขณะไรอันอ่านพระคัมภีร์มอรมอนเป็นครั้งแรก เราเพลียมากแต่มีพลังทางวิญญาณ ดีมากเช่นกันที่ได้เห็นไรอันทำการเปลี่ยนแปลงในชีวิตเขา เขาเลิกนิสัยเดิมๆ สร้างนิสัยที่ดีกว่าเดิม และเปลี่ยนเพื่อนบางคนเพื่อเขาจะได้อยู่กับคนที่มีมาตรฐานเดียวกัน
ผมตั้งตารองานเผยแผ่ของผมตั้งแต่ผมเริ่มไปโบสถ์เมื่อสองสามปีก่อน ไรอันไม่แน่ใจว่าเขาจะไปหรือไม่ ขณะใช้เวลาด้วยกัน เราพูดถึงงานเผยแผ่ของผมและความตื่นเต้นที่ผมจะได้รับใช้ เมื่อผมให้กำลังใจเขาและตอบคำถามพระกิตติคุณ ผมเกิดความเชื่อมั่นมากขึ้นว่าจะสามารถรับใช้เป็นผู้สอนศาสนาได้ ไรอันอายุมากพอจะไปแต่ยังตัดสินใจไม่ได้
“ผมไม่แน่ใจว่าประจักษ์พยานของผมเข้มแข็งพอไหม ถึงแม้ตอนนี้จะรู้สึกดีกับศาสนจักรก็ตาม” เขาบอก “ผมอยากไป แต่ผมไม่อยากจากครอบครัว”
ในที่สุดวันนั้นก็มาถึงเมื่อผมเริ่มกรอกใบสมัครเป็นผู้สอนศาสนา เมื่อผมบอกไรอัน เขาทำให้ผมประหลาดใจโดยบอกว่าเขาตัดสินใจรับใช้เช่นกัน หมายเรียกของเรามาถึงในคืนเดียวกัน ไรอันออกไปรับใช้ในแคนาดาหนึ่งเดือนก่อนผมเริ่มงานเผยแผ่ของผมในฝรั่งเศส
เมื่อผมกลับบ้านหลังจากนั้นสองปี ผมมองหาปุโรหิตทุกคนที่ผมเคยทำงานด้วย ผมเสียใจที่รู้ว่าบางคนเลิกไปโบสถ์หลังจากผมไปไม่นาน แต่ผมมีความสุขที่เห็นไรอันอีกครั้ง เขารับใช้งานเผยแผ่อย่างสมเกียรติ และเช่นเดียวกับแอลมาและพวกบุตรของโมไซยาห์ ผมมีปีติมากขึ้นที่เห็นเขายังคงเป็นพี่น้องของผมในพระเจ้า (ดู แอลมา 17:2)