เสียงวิสุทธิชนยุคสุดท้าย
ผู้สนใจที่ดิฉันไม่เคยเห็น
ดิฉันได้รับพรที่มีพ่อแม่แสนดี คุณแม่เป็นสมาชิกศาสนจักร ถึงแม้คุณพ่อไม่ได้เป็นแต่ท่านก็ยังสนับสนุนเราในกิจกรรมต่างๆ ของศาสนจักร ช่วงที่เติบใหญ่ดิฉันสวดอ้อนวอนทุกวันขอให้คุณพ่อเข้าร่วมศาสนจักร
เมื่อดิฉันได้รับปิตุพรขณะอายุ 16 ปี ดิฉันได้รับสัญญาว่าดิฉันจะเป็นอิทธิพลในการช่วยให้คุณพ่อเข้าร่วมศาสนจักร ดิฉันพูดคุยกับท่านเกี่ยวกับสิ่งที่ดิฉันเรียนรู้ในเซมินารี ดิฉันบอกท่านเกี่ยวกับพระคัมภีร์ที่กล่าวว่าเราจำเป็นต้องรับบัพติศมาและรับการยืนยันเข้าในอาณาจักรของพระผู้เป็นเจ้า (ดู ยอห์น 3:5) ดิฉันบอกท่านทั้งน้ำตาเกี่ยวกับพรของพระวิหารที่จะทำให้เราได้อยู่ด้วยกันตลอดไป
ดิฉันเรียนที่โรงเรียนเล็กๆ แห่งหนึ่งในรัฐแอริโซนา สหรัฐอเมริกา ดิฉันมีเพื่อนที่ดีมากช่วงเรียนมัธยมปลายแม้ดิฉันจะเป็นสมาชิกศาสนจักรคนเดียวในชั้นก็ตาม สมัยนั้นประธานเดวิด โอ. แมคเคย์ (1873–1970) เป็นศาสดาพยากรณ์ เราได้ยินคำแนะนำของท่านบ่อยๆ ว่า “สมาชิกทุกคนเป็นผู้สอนศาสนา” (ดู คำสอนของประธานศาสนาจักร: เดวิด โอ. แมคเคย์ [2011], บทที่ 6) ฤดูร้อนปีหนึ่งดิฉันกับมาริลีนพี่สาวชวนเพื่อนบางคนไปเรียนกับผู้สอนศาสนา พวกเขาเรียนได้สองบทและไม่สนใจอีก เราผิดหวังแต่นั่นไม่ได้ทำให้มิตรภาพของเราสิ้นสุด
ดิฉันไปเรียนมหาวิทยาลัยปลายฤดูร้อนปีนั้น ระหว่างเทอมฤดูใบไม้ผลิ ดิฉันได้รับจดหมายจากคุณพ่อ ท่านเขียนว่า “นับเป็นเกียรติอย่างที่สุดที่ได้เป็นหัวหน้าครอบครัวของลูกสาวที่ยอดเยี่ยม เพราะประจักษ์พยานที่เข้มแข็งของลูกในพระกิตติคุณ การประชุม และความสนใจในเยาวชนคนอื่นๆ ในฤดูร้อนที่ผ่านมา พ่อจึงเริ่มสนใจศาสนจักร แม้พ่อจะทาสีบ้านอยู่ข้างนอก และลูกกับเพื่อนๆ จัดการประชุมเหล่านั้นอยู่ข้างใน แต่พ่อเชื่อมั่นว่าพ่อดูอยู่ข้างนอกมานานพอแล้ว พ่อขอบพระทัยพระบิดาบนสวรรค์หลายครั้งสำหรับแม่ของลูก ความจริงที่ว่าเธอได้รับการเลี้ยงดูในศาสนจักรและสำหรับวิธีที่เธอเลี้ยงดูลูกสาวของพ่อ”
ไม่นานคุณพ่อก็รับบัพติศมา หนึ่งปีต่อมาครอบครัวเราได้รับการผนึกเพื่อกาลเวลาและนิรันดรในพระวิหารเมซา แอริโซนา
ถึงแม้ไม่มีเพื่อนคนใดของเราเข้าร่วมศาสนจักร แต่คนสำคัญที่สุดในชีวิตเราเข้าร่วม เราไม่มีวันรู้ว่าเราจะได้รับพรอย่างไรเมื่อเราทำตามคำแนะนำของศาสดาพยากรณ์