เสียงวิสุทธิชนยุคสุดท้าย
หาเอเทียน
ไม่กี่สัปดาห์ก่อนไปรับใช้งานเผยแผ่เต็มเวลา ผมไปเยี่ยมบ้านเพื่อนเก่าคนหนึ่งที่ไม่เป็นสมาชิกของศาสนจักร ผมตั้งใจจะอยู่แค่ไม่กี่นาที แต่เพราะพายุฝนกระหน่ำ ผมจึงต้องอยู่นานกว่าที่คาดไว้ ด้วยเหตุนี้ ผมกับเพื่อน และคุณแม่ของเขาจึงนั่งคุยกันเกี่ยวกับศาสนจักรและงานเผยแผ่ของผมที่จะมาถึง
ผมอธิบายว่าผมอาจได้รับมอบหมายให้ไปรับใช้ในเมืองอย่างเช่น รีอูดีจาเนรู เบโรโอลีซอนตี หรือบราซีเลีย
ด้วยเหตุผลบางอย่างคุณแม่ของเขาตัดสินใจให้ที่อยู่น้องสาวของเธอซึ่งอาศัยอยู่ใกล้เมืองรีอูดีจาเนรูกับผม เธอบอกว่าผมควรไปเยี่ยมเธอถ้าผมถูกส่งไปที่นั่น
ผมจากไปเป็นผู้สอนศาสนาวันที่ 7 กรกฎาคม ค.ศ. 1982 ผมรับใช้หลายเมือง รวมทั้งเมืองที่อยู่ใกล้บ้านคุณน้าของเพื่อน ผมคิดจะไปเยี่ยมเธอ แต่บ้านของเธอไม่ได้อยู่ในเขตของผม ผมไม่ได้บอกผู้สอนศาสนาที่อยู่เขตนั้นเกี่ยวกับเธอเพราะผมยังหวังว่าจะไปเยี่ยมเธอด้วยตนเองได้
สมัยนั้นผู้สอนศาสนารับใช้ 18 เดือน เวลาผ่านไปโดยไม่ได้พบคุณน้าของเพื่อนและครอบครัวของเธอ
หลายปีต่อมา ขณะเข้าร่วมงานสังสรรค์วอร์ด ผมบังเอิญพบเพื่อนที่ไม่เป็นสมาชิกคนนั้น ผมทราบว่าญาติคนหนึ่งของเขาชวนมา นั่นก็คือคุณน้าเอเทียนที่เพิ่งรับบัพติศมาเข้ามาในศาสนจักร จากนั้นผมก็ทราบว่าคุณน้าเอเทียนเพิ่งย้ายจากรัฐรีอูดีจาเนรูมาอยู่ในวอร์ดของเรา ผมรักคุณน้าเอเทียนของเขาทันที และเราชอบคุยกันเกี่ยวกับความทรงจำของเราในรีอูดีจาเนรู แต่ผมละอายใจที่ทราบว่าเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวกันกับที่ผมอยากไปเยี่ยมในช่วงเป็นผู้สอนศาสนา เธอเพิ่งรับบัพติศมาได้ไม่นาน หลังจากสามีเธอสิ้นชีวิตกะทันหัน
โชคดีที่เธอให้อภัยผมเพราะผมไม่ได้กระตุ้นผู้สอนศาสนาคนอื่นให้ไปเยี่ยมเธอ แต่เธอเสียดายเวลาที่เสียไปขณะที่เธอไม่ได้รับพรของพระกิตติคุณ
ไม่เฉพาะอดีตผู้สอนศาสนาเท่านั้นที่รู้สึกเสียใจเช่นนี้แต่เราทุกคนอาจรู้สึกเช่นกันถ้าเราเพิกเฉยต่อการกระตุ้นเตือนของพระวิญญาณ ไม่ว่าจะหมายถึงการชวนเพื่อนมาร่วมกิจกรรมศาสนจักรหรือให้ใบแจ้งชื่อที่อยู่กับผู้สอนศาสนา ขอให้เราเข้าเฝ้าพระเจ้าและทูลขอการดลใจ พระองค์จะตรัสกับเราโดยสุรเสียงสงบแผ่วเบาของพระวิญญาณ พระองค์จะประทานความช่วยเหลือที่เราต้องการเพื่อทำงานเผยแผ่ศาสนาด้วยความทุ่มเทและความรัก