Προετοιμασία για ένα νέο ταξίδι
Η συγγραφέας ζει στον Παρανά της Βραζιλίας.
Όπως ο Νεφί αρμένιζε στο άγνωστο, έπρεπε και εγώ να ασκήσω πίστη στον Κύριο για το ξεκίνημα μίας οικογένειας.
Φωτογραφία © Getty Images
Στις εβδομάδες πριν από τον γάμο μου και την επισφράγιση ναού, άρχισα να γίνομαι λίγο νευρική για όλα τα πράγματα που έπρεπε να κάνω πριν να αρχίσω τη νέα μου οικογένεια. Παρ’ όλη τη χαρά εκείνης της στιγμής, αισθανόμουν άγχος για την οργάνωση της νέας μας ρουτίνας, τη σωστή τακτοποίηση των οικονομικών μας, την εύρεση αποθήκευσης για τα υπάρχοντά μας και όλες τις νέες μου ευθύνες ως συζύγου. Ήθελα να βεβαιωθώ ότι ξεκινήσαμε τον γάμο μας με τον σωστό τρόπο παρέχοντας ευκαιρίες για σημαντικά πράγματα όπως η τήρηση των εντολών και ο χρόνος που περνούμε μαζί ως σύζυγοι παρά την πολυάσχολη ζωή μας.
Καθώς η ημέρα του γάμου πλησίαζε, έμεινα έκπληκτη από μία σειρά από εφιάλτες που αφορούσαν όλα τα είδη των προβλημάτων που θα μπορούσαν να επηρεάσουν μία οικογένεια. Επειδή προερχόμουν από μία στοργική αλλά δοκιμαζόμενη οικογένεια, που απειλείτο από συνεχείς και έντονες διαφωνίες και συντετριμμένες καρδιές, τα άσχημα όνειρα με επηρέαζαν περισσότερο από ό,τι θα έπρεπε. Έτσι μία νύκτα, μετά από πολλές άλλες σαν αυτή, ξύπνησα ιδρωμένη και αποφάσισα να ακολουθήσω τη συμβουλή που η αδελφή Νηλ Μάρριοτ, Δεύτερη Σύμβουλος στη Γενική Προεδρία των Νέων Γυναικών, έδωσε στην ομιλία της «Παραδίδοντας την καρδιά μας στον Θεό» (Λιαχόνα, Νοε 2015, 30-32). Έκλεισα τα μάτια μου και προσευχήθηκα: «Αγαπητέ Επουράνιε Πατέρα, τι μπορώ να κάνω για να κρατήσω αυτά τα άσχημα πράγματα μακριά από την οικογένειά μου;»
Η απάντηση ήλθε ξαφνικά σε μένα τόσο γρήγορα και τόσο έντονα, λες και κάποιος είχε ανοίξει μία πόρτα στο κεφάλι μου και έβαλε εκεί τη σκέψη. Η σιγαλή σαν αύρα φωνή με προέτρεψε: «Απλώς κάνε αυτό που υποτίθεται ότι πρέπει να κάνεις. Να είσαι πιστή σε κάθε βήμα». Το Πνεύμα ψιθύρισε κάποιες συγκεκριμένες συμβουλές και αισθάνθηκα ότι εάν έκανα εκείνα τα πράγματα, όλα θα ήταν εντάξει.
Χαμογέλασα και αισθάνθηκα ότι το στήθος μου γέμισε με ζεστασιά. Ξέχασα ξαφνικά όλες τις ανησυχίες μου, επειδή ήξερα ότι ήταν αληθινό. Είχα αισθανθεί το Άγιο Πνεύμα πριν, αλλά ποτέ τόσο δυνατό όσο το αισθάνθηκα εκείνη τη νύκτα. Αισθάνθηκα την αγάπη του Επουράνιου Πατέρα μας και του Σωτήρος μας να με περιβάλλουν και ήξερα ότι η παρηγοριά και η σωτηρία της οικογένειάς μου ήταν τόσο σημαντική για Εκείνους όσο ήταν και για μένα.
Ως πρόσθετη επιβεβαίωση, μία ιστορία από τις γραφές ήλθε στη μνήμη μου -- η στιγμή που ο Κύριος διέταξε τον Νεφί να ναυπηγήσει ένα πλοίο: «Και έγινε ώστε ο Κύριος μού μίλησε και είπε: Να κατασκευάσεις ένα πλοίο, με τον τρόπο που θα σου δείξω, για να μπορέσω να μεταφέρω τον λαό σου πέρα από αυτά τα νερά» (Νεφί Α΄ 17:8, η πλάγια γραφή προστέθηκε).
Ο Νεφί και η οικογένειά του ήταν στην έρημο για χρόνια, υπομένοντας κάθε είδος δοκιμασίες. Θα μπορούσε να έχει αισθανθεί φόβο να αρχίσει ένα ταξίδι στη θάλασσα και να αφήσει τους φόβους να γίνουν πιο δυνατοί από την πίστη του. Αλλά δεν το έκανε. Δέχθηκε και υπάκουσε στις οδηγίες του Θεού. Είχε πίστη ότι οι υποσχέσεις Του θα εκπληρώνονταν. Ο Κύριος δεν είπε ποτέ στον Νεφί ότι οι καταιγίδες δεν θα συνέβαιναν ή ότι τα κύματα δεν θα χτυπούσαν το πλοίο. Αλλά είπε στον Νεφί ότι εάν ακολουθούσε τις οδηγίες Του θα μπορούσε να οδηγήσει την οικογένειά του με ασφάλεια διαμέσου του ωκεανού στη γη της επαγγελίας.
Συνειδητοποίησα ότι είχα ταξιδέψει επίσης μέσω μίας ερήμου για πολλά χρόνια, αλλά τώρα ήμουν μπροστά στη θάλασσα, στην προετοιμασία για ένα νέο ταξίδι: τον γάμο. Είχα κληθεί -- και αυτό νομίζω πως είναι η περίπτωση για όλες τις οικογένειες των Αγίων των Τελευταίων Ημερών -- να ναυπηγήσουν ένα πλοίο ακολουθώντας τις οδηγίες του Θεού.
Αφού ο σύζυγός μου και εγώ παντρευτήκαμε, ήλθαν όντως προβλήματα. Αρρώστησα και αγωνιζόμασταν να διατηρήσουμε τα οικονομικά μας σε ισορροπία και να θέσουμε σε εφαρμογή όλες τις καλές συνήθειες που είχαμε αποφασίσει να ακολουθήσουμε.
Όμως οι συμβουλές που είχα λάβει εκείνη τη νύκτα παρέμεναν στην καρδιά μου. Προσπαθούσαμε καθημερινά να μάθουμε και να φυλάμε σαν θησαυρό τα λόγια του Θεού στην καρδιά μας, να ακολουθούμε τα καλά παραδείγματα των αγαπητών μας ηγετών -- συμπεριλαμβανομένου του Χριστού -- και να βελτιώνουμε τη δική μας συμπεριφορά. Απέκτησα δυνατότερη μαρτυρία για την προσευχή και αληθινά γεύθηκα την αγάπη του Πατέρα για εμάς. Άρχισα να εμπιστεύομαι περισσότερο και να φοβάμαι λιγότερο. Συνειδητοποιήσαμε ότι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζαμε είχαν γίνει τα βήματα προς τη βελτίωση. Σήμερα το σπίτι μας φαίνεται σαν ένα μικρό κομμάτι των ουρανών.
Είμαστε ακόμη στην αρχή του ταξιδιού μας, αλλά το να παντρευτώ και να ξεκινήσω μία οικογένεια ήταν η καλύτερη επιλογή που έχω κάνει ποτέ. Η καρδιά μου είναι γεμάτη από χαρά, όταν σκέπτομαι για τη διάταξη του ναού που λάβαμε και γνωρίζω ότι επισφραγίσθηκε με την εξουσία του Θεού. Όσο περισσότερο καταλαβαίνω για τη σπουδαιότητα της οικογένειας στο σχέδιο του Επουράνιου Πατέρα και για την ιερότητα της διαθήκης που συνήψαμε, τόσο περισσότερο θέλω να βοηθήσω άλλες οικογένειες να λάβουν την ίδια διάταξη.
Έμαθα ότι δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για αυτό που πρόκειται να συμβεί, επειδή «ο Θεός δεν μας έδωσε πνεύμα δειλίας, αλλά δύναμης και αγάπης και σωφρονισμού» (Προς Τιμόθεον Β΄ 1:7). Χρειάζεται απλώς να είμαστε υπάκουοι, να ακολουθούμε τις οδηγίες που δόθηκαν μέσω των γραφών και των λόγων των σύγχρονων προφητών και να ζητούμε με προσευχή περισσότερες προσωπικές οδηγίες. Εάν κάνουμε αυτά τα πράγματα, μπορούμε να διασχίσουμε τον ωκεανό αυτών των τελευταίων ημερών βέβαιοι ότι άσχετα από τι είδους προβλημάτων μας χτυπήσουν, οι αγαπημένοι μας θα είναι ασφαλείς.