Ξεχασμένα βιβλία, μαρτυρία που τη θυμόμαστε
Η συγγραφέας ζει στο Καγκαγιάν των Φιλιππίνων.
Όλα τα μάτια ήταν επάνω μου. Θα μπορούσα να υπερασπιστώ την Εκκλησία μόνο με την απλή μαρτυρία μου;
Έναν χρόνο είχα στόχο να βελτιώσω την πνευματική μου μάθηση. Έφερνα βιβλία της Εκκλησίας, φυλλάδια, εγχειρίδια και γραφές παντού ακόμη και στο σχολείο καθώς πεινούσα για τα λόγια του Θεού. Όμως οι προσπάθειές μου επιβραδύνθηκαν, όταν απασχολήθηκα με τη μελέτη ενός επερχόμενου τεστ.
Μία ημέρα η δασκάλα μας διηύθυνε μία συζήτηση στην οποία ζήτησε από όλους τους μη καθολικούς μαθητές στην τάξη να σηκωθούν. Ήμουν η μοναδική Αγία των Τελευταίων Ημερών στην τάξη. Άλλοι έξι μαθητές σηκώθηκαν επίσης.
Κατόπιν ερωτηθήκαμε: «Σε ποια εκκλησία ανήκεις; Ποιος ήταν ο ιδρυτής; Πώς εδραιώθηκε η εκκλησία σας;»
Ήμουν η τελευταία για να απαντήσω. Ήμουν νευρική όταν συνειδητοποίησα ότι δεν είχα φέρει τα βιβλία μου της Εκκλησίας, αλλά προσπάθησα να θυμηθώ τα πράγματα που είχα μελετήσει. Ένα εδάφιο της Βίβλου μού ήλθε στο μυαλό:
«Έχε εμπιστοσύνη στον Κύριο με όλη την καρδιά σου και μη βασίζεσαι στη δική σου κατανόηση.
»Σε όλους τους δρόμους σου γνώριζε αυτόν, κι αυτός θα διευθύνει τα βήματά σου» (Παροιμίες 3:5-6).
Στάθηκα μπροστά στην τάξη με τόλμη και ξέχασα τους φόβους μου. Δήλωσα ότι είμαι μέλος της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Ανέφερα την ιστορία ενός νεαρού αγοριού, του Τζόζεφ Σμιθ, που είδε τον Θεό. Αισθάνθηκα να φλέγεται ο κόλπος μου και δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου. Ανέφερα ότι η Εκκλησία είχε οργανωθεί στις 6 Απριλίου 1830 και κατέθεσα μαρτυρία ότι ένας προφήτης του Θεού είχε κληθεί και η ιεροσύνη είχε αποκατασταθεί. Κατέθεσα μαρτυρία ότι γνώριζα ότι όλα ήταν αληθινά.
Οι πολλές ώρες μελέτης του Ευαγγελίου άξιζαν. Με είχε βοηθήσει να υπερασπίζομαι την πίστη μου και να διαδώσω το Ευαγγέλιο. Ήμουν υπερήφανη όταν, μερικές εβδομάδες αργότερα, τέσσερεις από τους συμμαθητές μου πήγαν στην εκκλησία μαζί μου.
Εκείνη η εμπειρία με δίδαξε τη σπουδαιότητα της μαρτυρίας. Αρχικά αναρωτήθηκα γιατί ο Κύριος δεν με είχε προτρέψει να φέρω τα βιβλία μου εκείνη την ημέρα. Θα με είχαν βοηθήσει να απαντήσω τέλεια στις ερωτήσεις που ερωτήθηκα. Όμως τότε συνειδητοποίησα ότι δεν χρειάζεται να απομνημονεύουμε τα πάντα για την Εκκλησία ή να βασιζόμαστε σε παραπομπές -- θα πρέπει να μελετούμε, να ζούμε και να διαδίδουμε το Ευαγγέλιο, βασιζόμενοι στο Άγιο Πνεύμα. Μπορεί να μην είχα τα βιβλία μου, αλλά είχα την μαρτυρία μου.