ประทัด

เมื่อเอ็ลเดอร์เดล จี. เรนลันด์อายุ 12 ปี ครอบครัวท่านอยู่ในสวีเดน วันอาทิตย์วันหนึ่ง สเตฟฟานเพื่อนของเดลนำประทัดอันใหญ่และไม้ขีดไฟเข้ามาในอาคารศาสนจักร เดลตื่นเต้น เดลรับประทัดไปและจุดชนวน เขากำลังจุดชนวน แต่ไฟไหม้มือเขา เขาจึงปล่อยประทัด! เดลกับสเตฟฟานมองด้วยความอกสั่นขวัญแขวนขณะชนวนกำลังไหม้

ประทัดระเบิด! กลิ่นไหม้ตลบอบอวลไปทั่วโบสถ์ เดลกับสเตฟฟานรีบเก็บเศษประทัดและเปิดหน้าต่างระบายกลิ่น พวกเขาหวังว่าจะไม่มีใครสังเกต

เมื่อผู้คนมาการประชุมศีลระลึก พวกเขาสังเกตเห็น แน่นอน กลิ่นแรงมากจนผู้คนจดจ่อกับการประชุมไม่ได้ เดลหน้าเจื่อนและรู้สึกอายมาก เขารู้ว่าสิ่งที่เขาทำลงไปทำให้พระบิดาบนสวรรค์ทรงผิดหวัง

หลังเลิกโบสถ์ ประธานสาขาชื่อลินด์เบิร์กขอให้เดลมาที่ห้องทำงานของท่านเพราะท่านรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เดลบอกประธานลินด์เบิร์กว่าเขาเสียใจมากเรื่องประทัด

ประธานลินด์เบิร์กใจดี ท่านเปิดพระคัมภีร์และขอให้เดลอ่านข้อที่ขีดเส้นใต้ไว้ เดลอ่านว่า “ดูเถิด, คนที่กลับใจจากบาปของเขา, คนคนนั้นได้รับการให้อภัย, และเรา, พระเจ้า, ไม่จำมันอีก. โดยสิ่งนี้เจ้าจะรู้ว่าถ้าคนกลับใจจากบาปของเขา—ดูเถิด, เขาจะสารภาพและละทิ้งมัน” (คพ. 58:42–43)

เมื่อเดลอ่านจบ เขาเห็นประธานลินด์เบิร์กยิ้ม เขารู้สึกได้รับการให้อภัย ขณะเดลออกจากห้องนั้น เขารู้สึกมีความสุข

เอ็ลเดอร์เรนลันด์เรียนรู้ว่าท่านจะรับการให้อภัยได้เมื่อท่านทำผิด ท่านจะรู้สึกมีความสุขเมื่อท่านกลับใจและรักษาพระบัญญัติของพระบิดาบนสวรรค์