ตั๋ว สีแดง
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในรัฐยูทาห์ สหรัฐอเมริกา
แย่แล้ว! ดาเนียลกำลังเสียตั๋วอีกใบ
“เมื่อฉันเป็นคนดีมีเมตตาช่วยผู้อื่น ฉันรู้สึกสุขใจยิ่งนัก” (Children’s Songbook, 197)
มาเตโอดูโจทย์คณิตศาสตร์บนกระดานและเขียนลงในสมุดจดอย่างรวดเร็ว คณิตศาสตร์เป็นวิชาโปรดของเขา เขาจึงตั้งใจเรียนเป็นพิเศษ แต่เขาไม่ค่อยได้ยินครูซานตอสพูดเพราะดาเนียลเพื่อนของเขากำลังคุยอยู่
“เงียบ! ดาเนียล ฉันไม่ได้ยิน!” มาเตโอกระซิบ แต่ดาเนียลก็ยังคุยต่อ จนครูซานตอสได้ยินเขา
“ดาเนียล รบกวนอีกแล้ว” ครูซานตอสพูด “ครูเตือนเธอแล้วนะ ตอนนี้เธอต้องเอาตั๋วให้ครูใบหนึ่ง”
ดาเนียลล้วงใต้โต๊ะอย่างช้าๆ และยื่นตั๋วสีแดงให้ครู เขาห่อไหล่ และก้มมองพื้น ครูซานตอสแจกตั๋วให้นักเรียนที่ประพฤติดีและทำตามคำแนะนำ นักเรียนเขียนชื่อของตนบนตั๋วและใส่ไว้ในขวดโหลทุกวัน แต่คุณต้องคืนตั๋วถ้าทำตัวไม่ดี ทุกวันศุกร์ครูซานตอสหยิบตั๋วใบหนึ่งจากขวดโหล และคนที่มีชื่ออยู่บนตั๋วใบนั้นจะได้เลือกรางวัลชิ้นหนึ่งจากหีบสมบัติของห้องเรียน! ดาเนียลต้องคืนตั๋วหลายใบเพราะคุยเก่ง ชื่อของเขาจึงถูกหยิบขึ้นมาไม่บ่อยนัก มาเตโอรู้สึกไม่ดีที่ดาเนียลเสียตั๋วอีกใบ
ช่วงหยุดพักมาเตโอวิ่งออกไปเล่นฟุตบอลที่สนาม เขาเห็นดาเนียลยืนคนเดียวข้างชิงช้า เขาบอกได้ว่าดาเนียลกำลังร้องไห้ มาเตโอต้องการช่วยให้ดาเนียลรู้สึกดีขึ้น
“อยากเล่นฟุตบอลไหม” มาเตโอถาม
ดาเนียลไม่ตอบ มาเตโอพยายามพูดกับเขามากขึ้น แต่ดาเนียลเบือนหน้าหนี
“ฉันจะอยู่ที่สนามฟุตบอลนะ เผื่อนายเปลี่ยนใจ”
มาเตโอไปเล่นกับเพื่อนคนอื่นๆ แต่ก็ยังคิดถึงดาเนียล มาเตโอจะอายุครบแปดขวบและจะรับบัพติศมาอีกไม่นาน เขาต้องการเป็นเหมือนพระเยซูและเป็นเพื่อนที่ดี มีอะไรที่เขาจะทำได้อีกบ้างเพื่อช่วยไม่ให้ดาเนียลกังวลใจ
วันรุ่งขึ้น ชั้นเรียนอ่านเรื่องเล่าเป็นกลุ่มเล็กๆ แทนที่จะอ่าน ดาเนียลกลับโยนหนังสือเล่น
มาเตโอพยายามหยุดเขา “ดาเนียล เราต้องอ่านหนังสือ อย่าเล่นสิ”
ดาเนียลโยนหนังสืออีก ครูซานตอสเห็นหนังสือเกือบจะชนเพดาน เธอเดินมาหาดาเนียลและยื่นมือมาขอตั๋ว ดาเนียลล้วงเข้าไปในโต๊ะ เขาทำหน้าตกใจขณะควานหาตั๋ว
“ไม่นะ!” ตั๋วเขาหมดแน่เลย!” มาเตโอคิด ตั๋วหมดหมายความว่าดาเนียลจะต้องอยู่ในห้องช่วงหยุดพัก มาเตโอเริ่มคิดหนัก เขาจะทำอะไรได้บ้าง จากนั้นเขาจึงนึกขึ้นได้
“ดาเนียล” ครูซานตอสพูด “ถ้าหนูไม่มีตั๋วให้ครู หนูต้อง—”
มาเตโอหายใจเข้าลึกๆ “ผมเอาตั๋วของผมให้แทนได้ไหมครับครู” เขาถาม
ชั้นเรียนเงียบกริบ ไม่มีใครเคยขอแบบนั้นมาก่อน มาเตโอไม่ทราบว่าครูจะตอบอย่างไร
ครูซานตอสมองด้วยความประหลาดใจ แล้วก็ยิ้ม “หนูเป็นเพื่อนที่ดีมาก ได้ค่ะ หนูให้ตั๋วของหนูแทนดาเนียลได้” มาเตโอยื่นตั๋วใบหนึ่งของเขาให้ครูซานตอส
“ขอบใจนะ มาเตโอ” ดาเนียลพูด
“ชัวร์!” มาเตโอตอบ “นายอยากอ่านด้วยกันตอนนี้ไหม”
ดาเนียลพยักหน้าและหยิบหนังสือของเขาขึ้นมา
ขณะดาเนียลเริ่มอ่าน มาเตโอรู้สึกอบอุ่นและมีความสุขในใจ ความคิดที่ดีนั้นมาจากพระวิญญาณบริสุทธิ์! มาเตโอรู้ว่าพระเยซูทรงต้องการให้เขาช่วยดาเนียล—เพราะพระองค์ทรงรักดาเนียล และมาเตโอรู้สึกถึงความรักของพระเยซูเช่นกัน!