เสียงวิสุทธิชนยุคสุดท้าย
คริสต์มาสในสายตาของลูกสาวผม
ผมกับครอบครัวเดินเข้าไปในโรงนาแห่งหนึ่งอย่างสงบเพื่อดูการแสดงสดเกี่ยวกับการประสูติ สัตว์ต่างๆ ยืนเรียงรายอยู่ในคอก ชายหญิงคู่หนึ่งแต่งตัวเป็นโยเซฟกับมารีย์ ยืนอยู่กับทารกพันผ้าอ้อมอยู่ในอ้อมแขนของหญิงคนนั้น ทั้งสองยืนนิ่งและจ้องมองพระกุมาร บรรยากาศโดยรวมสงบเงียบมาก
ผมกับภรรยาและลูกที่โตแล้วยืนขณะลูกสาวคนเล็กนั่งอยู่บนฟางฟ่อนหนึ่งตรงหน้าเรา เธอนั่งนิ่งเงียบ และดวงตาจ้องมองทารกนั้น เมื่อคนอื่นในครอบครัวกำลังจะไป ผมวางมือบนบ่าลูกสาวและกระซิบว่าต้องไปแล้ว เธอตอบว่าเธออยากอยู่กับพระกุมารเยซู คำพูดของเธอตรึงใจผม และผมตัดสินใจอยู่กับเธอ
ไม่กี่นาทีต่อมา ผมจับมือลูกสาวอย่างแผ่วเบาและบอกเธอว่าเราต้องไปแล้ว เธอตอบว่าเธออยากจะอยู่ต่อ ผมโอบเธอและคุกเข่าข้างๆ เธอ
ไม่นานผมก็รู้สึกประหนึ่งผมเดินทางย้อนเวลาไปอยู่กับมารีย์และโยเซฟ ผมจึงเข้าใจว่าทำไมลูกสาวอยากอยู่ต่อ ผมรู้สึกว่าพระวิญญาณสถิตกับผม ที่นั่นผมรู้สึกว่าผมอยู่เบื้องพระพักตร์พระผู้ช่วยให้รอด น้ำตาวาววับในดวงตาของผมขณะผมรู้สึกถึงความรักของพระองค์ ในที่สุดเมื่อถึงเวลากลับ ผมอุ้มลูกสาวตัวน้อย ขณะเลี้ยวไปทางออก ผมได้ยินเธอบอกลาพระกุมารเยซูและพูดว่าเธอรักพระองค์มาก
ค่ำวันนั้นผมมีประสบการณ์ร่วมกับลูกสาวที่ผมจะจดจำไปชั่วชีวิตและผมเกือบจะพลาดประสบการณ์นั้น คืนนั้นผมได้รับของขวัญชิ้นหนึ่ง ผมรู้สึกใกล้ชิดพระผู้เป็นเจ้ามากขึ้นและรู้สึกว่าพระองค์ทรงรักผม ผมสำนึกคุณต่อพระผู้ช่วยให้รอดและโอกาสที่ได้ระลึกถึงการประสูติของพระองค์ ผมรู้ว่าพระชนม์ชีพ แบบอย่าง และการชดใช้ของพระผู้ช่วยให้รอดเป็นของขวัญสุดวิเศษจากความรักไม่รู้จบที่พระผู้เป็นเจ้าทรงมีต่อบุตรธิดาทุกคนของพระองค์ ผมจะทะนุถนอมของขวัญชิ้นนี้ไว้ในใจผมตลอดไป