เสียงวิสุทธิชนยุคสุดท้าย
แบ่งปันความรักของพระผู้ช่วยให้รอดในวันคริสต์มาส
ภาพประกอบโดย จูลี โรเจอร์ส
ผมตื่นเต้นที่ได้มีส่วนร่วมในการรณรงค์วันคริสต์มาส “ทำให้โลกสว่าง” ของศาสนจักรปี 2016 ผมนึกหวังว่าจะทำคำท้าประจำวันให้สำเร็จ โดยเฉพาะอย่างยิ่งวันที่ห้า “พระเยซูทรงช่วยเหลือคนเจ็บป่วย ท่านทำได้เช่นกัน”
วันนั้นผมออกจากที่ทำงานเดินผ่านถนนของเมืองเก่าขณะวางแผนจะไปเยี่ยมคุณปู่คุณย่าของผม ผมรู้สึกดีมาก ตอนนั้นเป็นช่วงเทศกาลคริสต์มาสและโลกสวยงาม เสียงระฆังมูลนิธิกังวานไปทั่ว เมื่อผมเข้าใกล้ชานชาลารถรางไฟฟ้า เสียงระฆังถูกกลบด้วยเสียงของหญิงเร่ร่อนคนหนึ่งกำลังตะโกนใส่คนเคาะระฆัง
“คุณเป็นคนหลอกลวง!” เธอแผดเสียง “ฉันหิว ฉันหนาว และคุณเอาทุกอย่างไปหมด! คุณเป็นคนหลอกลวง!”
คนส่วนใหญ่ไม่สนใจเธอ และคนเคาะระฆังยังคงเคาะต่อไป ผมสวมหูฟัง แต่ก็ยังได้ยินผู้หญิงคนนั้นตะโกนว่า “คุณเป็นคนหลอกลวง! ฉันหิว ฉันหนาว”
ผมจำได้ว่าผมมีธนบัตร 20 ดอลลาร์ใบหนึ่งอยู่ในกระเป๋า ผมคิดว่าจะให้ผู้หญิงคนนั้น “ไม่นะ” ผมคิด “ถ้าผมจะให้เงินนี้กับใครสักคน ผมจะให้กับคนที่นิสัยดี” จากนั้นพระวิญญาณทรงเตือนผมให้นึกถึงคำท้าและคนที่ผมพยายามจะเป็นเหมือน พระเยซูทรงเป็นพระมหากษัตริย์เหนือกษัตริย์ทั้งหลาย แต่พระองค์ทรงรับใช้คนต่ำต้อยที่สุด ผมรู้ว่าผมต้องทำอะไร
ผมเดินไปหาผู้หญิงคนนั้น เธอไม่ตะโกนแล้วตอนนี้ แต่หลับตาและน้ำตาไหลอาบแก้มเธอ ผมดึงธนบัตร 20 ดอลลาร์ออกจากกระเป๋าและยื่นให้เธอ
“วันนี้แย่หรือครับ” ผมถาม
เธอเงยหน้ามองผม “ค่ะ” เธอตอบ
“ผมเสียใจ” ผมบอก ผมโอบเธอ และเธอร้องไห้ซบไหล่ผมจนรถรางไฟฟ้ามา
“ขอบคุณค่ะ” ผู้หญิงคนนั้นพูดเมื่อเราลาจากกัน “และไม่ใช่แค่เงินนะคะ แต่ขอบคุณที่คุณกอดดิฉัน ดิฉันต้องการให้คนกอด”
การสวมกอดใครสักคนบนท้องถนนไม่ใช่สิ่งที่ผมวางแผนว่าจะทำ แต่ผมรู้ว่านั่นเป็นสิ่งที่พระเยซูจะทรงทำ ผมขอบพระทัยพระเจ้าที่ประทานโอกาสให้ผมได้รับใช้เฉกเช่นพระองค์ พระเยซูทรงช่วยเหลือคนเจ็บป่วย คนจน และคนขัดสน ผมทำได้เช่นกัน