ปัจฉิมวาทะ
ศีลระลึกและการเป็นเหมือนพระคริสต์มากขึ้น
โดย เอ็ลเดอร์ดี. ทอดด์ คริสทอฟเฟอร์สัน
แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสอง
จากคำปราศรัยการประชุมใหญ่สามัญเดือนตุลาคม 2017
การใช้สัญลักษณ์ของศีลระลึกแห่งพระกระยาหารของพระเจ้าช่างสวยงามชวนให้ไตร่ตรอง ขนมปังและน้ำหมายถึงพระมังสาและพระโลหิตของพระองค์ผู้ทรงเป็นอาหารแห่งชีวิตและน้ำดำรงชีวิต (ดู ยอห์น 4:10) เตือนสติเราอย่างสะเทือนใจถึงราคาที่พระองค์ทรงจ่ายเพื่อไถ่เรา เมื่อหักขนมปัง เราระลึกถึงพระมังสาที่ฉีกขาดของพระผู้ช่วยให้รอด ขณะที่เราดื่มน้ำ เรานึกถึงพระโลหิตที่พระองค์ทรงหลั่งในเกทเสมนีและบนกางเขน และพลังอำนาจในการชำระให้บริสุทธิ์ของพระโลหิตนั้น (ดู โมเสส 6:60)
ในเชิงภาพพจน์ การรับประทานพระมังสาของพระองค์และการดื่มพระโลหิตของพระองค์มีความหมายและความสำคัญกว่านั้น นั่นคือการรับเอาคุณสมบัติและพระอุปนิสัยของพระคริสต์ไว้ในตัวเรา … เมื่อเรารับส่วนขนมปังและน้ำศีลระลึกในแต่ละสัปดาห์ เราจะได้ประโยชน์จากการพิจารณาว่าเราต้องรวมพระอุปนิสัยและรูปแบบพระชนม์ชีพที่ไร้บาปของพระองค์ไว้ในชีวิตของเราและในตัวตนของเราอย่างเต็มที่และครบถ้วนอย่างไร พระเยซูไม่ทรงสามารถไถ่บาปให้ผู้อื่นได้เว้นแต่พระองค์เองจะปราศจากบาป เนื่องจากความยุติธรรมไม่มีสิทธิ์เรียกร้องจากพระองค์ พระองค์จึงทรงสามารถเสนอพระองค์เองสนองความยุติธรรมแทนเรา จากนั้นจึงประทานพระเมตตา …
การรับส่วนพระมังสาของพระผู้ช่วยให้รอดและการดื่มพระโลหิตของพระองค์หมายถึงการนำสิ่งที่ไม่สอดคล้องกับอุปนิสัยเหมือนพระคริสต์ออกไปจากชีวิตเราและทำให้พระคุณลักษณะของพระองค์เป็นของเราเอง นี่คือความหมายที่กว้างขึ้นของการกลับใจ คือไม่เพียงหันหลังให้บาปในอดีตเท่านั้นแต่ “ทุ่มเทใจและความตั้งใจให้พระผู้เป็นเจ้า” ต่อจากนี้ด้วย (ดู Bible Dictionary, “Repentance”) พระผู้เป็นเจ้าจะทรงแสดงให้เราเห็นข้อบกพร่องและข้อเสียของเรา แต่พระองค์จะทรงช่วยเราเปลี่ยนความอ่อนแอเป็นความเข้มแข็งเช่นกัน (ดู อีเธอร์ 12:27) หากเราถามอย่างจริงใจว่า “ข้าพเจ้ายังขาดอะไรอีกบ้าง?” (มัทธิว 19:20) พระองค์จะไม่ทรงปล่อยให้เราเดาคำตอบเอง แต่ด้วยความรักพระองค์จะทรงตอบเพื่อความสุขของเรา และพระองค์จะประทานความหวังแก่เรา